Χωρίς εξήγηση «Θ»

Άραγε έπρεπε να κλείσουν οι Τράπεζες, που με δυσκολία και μετά από καιρό θα ομαλοποιηθούν ξανά, να παραλύσει πλήρως η Οικονομία, να καταστραφεί ο τουρισμός, να μπει έλεγχος στις καταθέσεις για να κάνουμε τα αυτονόητα;
Έπρεπε να συρθούμε σε ένα καταστροφικό, διχαστικό και αλλοπρόσαλλο, όπως από την πράξη και τις εξελίξεις αποδείχτηκε, δημοψήφισμα για να παλεύουμε ετοιμοθάνατοι να υπογράψουμε ένα νέο βαρύτατο μνημόνιο;
Έπρεπε να επιλέξουμε μεταξύ Ευρώπης και «αξιοπρέπειας», όταν στο τέλος θα σερνόμασταν, με τη χώρα να δέχεται προσβολές και απαξίωση, για να σώσουμε οτιδήποτε ακόμα σώζεται;
Ήταν ανάγκη πέντε μήνες να γίνεται επαναστατική γυμναστική εις βάρος της χώρας για να «κρατιέται» ψηλά η σημαία ενός κόμματος;
Δηλαδή το 61,3% του ελληνικού λαού ψήφισε μόνο και μόνο για να κάνει κρέας τα μούτρα της Μέρκελ;
Εδώ που οδηγηθήκαμε επιστροφή δεν υπάρχει και αυτό που ελπίζουμε δεν είναι σε έντιμο συμβιβασμό αλλά σε έντιμο «ναι» και από τις δύο πλευρές.
Τώρα, για ποιο λόγο γίνονται σήμερα συγκεντρώσεις υπέρ του «όχι», δεν το αντιλαμβανόμαστε. «Όχι» στα μνημόνια που φέρνουν λιτότητα και την κακιά Ευρώπη, είπαν οι ψηφοφόροι και η Κυβέρνηση το ερμήνευσε ως ένα «όχι» στη ρήξη και ως «ναι» σε μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία.
Το να επιτευχθούν και τα δύο είναι αδύνατο. Γι’ αυτό αναρωτιόμαστε ποιος ο λόγος της σημερινής πανήγυρης στην παραλία. Παρ’ εκτός και αν στελεχιακό δυναμικό του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ κουνά σήμερα το μαντίλι στον Αλ. Τσίπρα. Άλλη λογική εξήγηση δεν υπάρχει.