Με ταχύτητες ακόμη και με 80-90 χιλιόμετρα την ώρα κινούνται σε ορισμένες περιπτώσεις οχήματα επί της οδού Λαρίσης, σύμφωνα με μετρήσεις που έχουν γίνει από το Εργαστήριο Οδοποιίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Για το κέντρο του Βόλου και άλλες εκτεταμένες πεζοδρομήσεις, ενίσχυση της δημόσιας συγκοινωνίας, αστυνόμευση λεωφορειόδρομων, ανάπτυξη ποδηλατοδρόμων ακόμη και στις οδούς Καρτάλη, Ιωλκού είναι μερικά από τα μέτρα που προτείνει το εργαστήριο ώστε ο Βόλος να έρθει ακόμη πιο κοντά στη βιώσιμη αστική κινητικότητα.
Μόνο έτσι οι πεζοί, οι ποδηλάτες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα νιώθουν ότι μπορούν να κινούνται σε χώρους που τους ανήκουν και δεν είναι κατειλημμένοι από τα οχήματα.
Ο καθηγητής Οδοποιίας του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Νίκος Ηλιού τόνισε πως «δίνουμε ως εργαστήριο ιδιαίτερη έμφαση στην έννοια της βιώσιμης αστικής κινητικότητας, η οποία γίνεται στοχευμένη. Βιώσιμη αστική κινητικότητα σημαίνει να δώσουμε πίσω τον χώρο που πήραμε από τους πεζούς και τους ποδηλάτες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και την αστική συγκοινωνία, όπως το αστικό ΚΤΕΛ και τα ταξί.
Στην περίπτωση του Βόλου ο κ. Ηλιού τόνισε πως η βιώσιμη αστική κινητικότητα μπορεί να επιτευχθεί με την αστυνόμευση των λεωφορειόδρομων, όπου θα αναπτύσσονται χαμηλές ταχύτητες. Δεύτερον, να έχουμε δημόσια αστική συγκοινωνία που θα την ενισχύουμε και δεν θα την εμποδίζουμε να κινείται γιατί περνάει το λεωφορείο μπροστά από το σπίτι μας. Τρίτον, πρέπει να γίνουν και άλλες εκτεταμένες πεζοδρομήσεις. Σύμφωνα με νόμο του ΥΠΕΚΑ το ελάχιστο πλάτος πεζοδρομίου είναι 2,05 μέτρα και αν θέλεις να βάλεις κάγκελα, πινακίδες, κάδους πρέπει να βάλεις επιπλέον 1,30 μέτρα. Αυτό είναι το ανθρώπινο. Στον Βόλο πόσα πεζοδρόμια με τέτοιο πλάτος υπάρχουν. Για τη βιώσιμη κινητικότητα δεν θα πρέπει να πηγαίνουμε στο κέντρο του Βόλου με το αυτοκίνητό μας, αλλά με κάποιο άλλο μέσο που θα είναι βιώσιμο, καθαρό, όπως είναι η δημόσια συγκοινωνία. Τέταρτον, πρέπει να ευνοηθούν οι ποδηλατόδρομοι, αλλά και να γίνουν με διαφορετικό τρόπο. Στις οδούς Καρτάλη και Ιωλκού θα μπορούσαν να γίνουν ποδηλατόδρομοι με ειδική διαγράμμιση, μάτια γάτας, χαμηλές κορύνες. Πέμπτον απαιτούνται χαμηλές ταχύτητες. Μετρήσαμε την ταχύτητα των οχημάτων που κινούνται στις οδούς Λαμπράκη και Λαρίσης και δυστυχώς μετρήσαμε ταχύτητες με 80 και 90 χιλιόμετρα την ώρα. Μάλιστα με τέτοια ταχύτητα κινούνταν ακόμη και νταλίκα. Έκτο, να ενισχυθούν τα περιφερειακά πάρκιν και να υπάρχει πιο έντονη αστυνόμευση.
Στην Ελλάδα οι οδηγοί είναι κακομαθημένοι και μόνο η κρίση τους έχει κάνει να περιορίσουν κάπως το λεωφορείο.
Παράλληλα χρειάζεται η τηλεματική στα λεωφορεία, δηλαδή να πηγαίνει κάποιος στη στάση και να ξέρει ότι επόμενο λεωφορείο θα έρθει σε πέντε λεπτά. Ο Βόλος είναι πίσω στα θέματα της βιώσιμης αστικής κινητικότητας σε σχέση με πόλεις, όπως τα Τρίκαλα, αλλά και στα οδικά δίκτυα. Εδώ και 20 χρόνια έχει γίνει μόνο ο περιφερειακός δρόμος και αυτός είναι κουτσουρεμένος.