Λαϊκό προσκύνημα στην κηδεία του σπουδαίου Ντάριο Φο που πέθανε σε ηλικία 90 ετών χτυπημένος από πνευμονία.
Η κηδεία του τιμημένου το 1997 με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Φο, έγινε στην πλατεία Ντουόμο του Μιλάνου. Χιλιάδες κόσμου συνέρρευσε στην κεντρική πλατεία της ιταλικής μεγαλούπολης κάτω από δυνατή βροχή.
Η μεταφορά του φέρετρου του Ιταλού διανοούμενου και καλλιτέχνη έγινε από το θέατρο Piccolo Teatro Strehler μέχρι την πλατεία Ντουόμο και συνοδεύθηκε από τη μουσική του “Bella Ciao”, ένα τραγούδι σύμβολο της αντίστασης στον φασισμό.
Στην κηδεία παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων όλα τα στελέχη του κινήματος Πέντε Αστέρων, ανάμεσά τους και η δήμαρχος της Ρώμης Virginia Raggi, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης και βεβαίως ο γιος του Ντάριο Φο, Ιάκοπο.
https://www.youtube.com/watch?v=-hSH_uZEIgg
Μιλώντας στην κηδεία του πατέρα του ο Ιάκοπο Φο τόνισε: “Το να μιλάμε για τα όσα έκανε ο πατέρας μου, χωρίς να αναφερόμαστε στην πολιτική του δράση, είναι σαν να συζητάμε για ένα καλό κρασί, αγνοώντας το σταφύλι. Ο πατέρας μου δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Μπορεί να συμβεί, κάποιες φορές, άνθρωποι χωρίς εξουσία και οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν, να καταφέρουν να αποκτήσουν μια κάποια εξουσία. Είμαι βέβαιος ότι τώρα η μητέρα μου, Φράνκα Ράμε, και ο πατέρας μου είναι μαζί και γελάνε ξεκαρδιστικά”.
“Η χώρα μας είναι αχάριστη. Όταν ο Ντάριο κέρδισε το βραβείο Νόμπελ η μισή Ιταλία, από ζήλεια και με χλευασμό, προσπάθησε να μειώσει την αξία του”, δήλωσε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο, γνωστός για την προσωπική του στράτευση κατά του οργανωμένου εγκλήματος, ιδίως της Νάπολης.
Ο δήμαρχος του Μιλάνου Μπέππε Σάλα θέλησε να τονίσει ότι η πόλη του δεν απέτισε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον Ντάριο Φο όσο ήταν ζωντανός, και θα πρέπει τώρα να οργανωθούν μια σειρά από πρωτοβουλίες οι οποίες να δώσουν την πρέπουσα αξία στην προσωπικότητά του και στην πολύτιμη παρακαταθήκη του.
Στα έργα του ο Φο έχει ασκήσει κριτική, μεταξύ των άλλων, στην πολιτική της Καθολικής εκκλησίας για τις αμβλώσεις, τις πολιτικές δολοφονίες, το οργανωμένο έγκλημα, την πολιτική διαφθορά και το Μεσανατολικό. Τα έργα του, που συχνά βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό, στο ύφος της commedia dell’arte, έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες. Λόγω της αυτόνομης, ελεύθερης και ασυμβίβαστης σκέψης του, ο Ιταλός νομπελίστας είχε αναγκαστεί να διακόψει, για σειρά ετών, και την συνεργασία του και με την δημόσια τηλεόραση Rai.
Στην απονομή του βραβείου Νόμπελ, η Σουηδική Ακαδημία ανέφερε ότι ο Ντάριο Φο “είναι ισάξιος με τους γελωτοποιούς του Μεσαίωνα στην καυστικότητά του απέναντι στην εξουσία και στην υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των αδυνάμων”.
Τα πιο γνωστά έργα του είναι, μεταξύ άλλων, τα Μίστερο Μπούφο, 1969, Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού, 1970 Δεν Πληρώνω! Δεν Πληρώνω!, 1974, Το Ανοιχτό Ζευγάρι, 1983, τα οποία παίζονται πολύ συχνά και στο ελληνικό θέατρο.
Πηγή: news247.gr