Κατά 30%-40% έχει συρρικνωθεί την τελευταία εξαετία ο κλάδος του μετάλλου στη Μαγνησία, λόγω πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας, της έλλειψης παραγγελιών, της υψηλής φορολόγησης και των αυξημένων ασφαλιστικών εισφορών.
Ο νομός με πλούσια παράδοση στη μεταλλουργία εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα, εξελίσσεται πλέον σε ένα νεκροταφείο επιχειρήσεων και βιοτεχνιών που για ολόκληρες δεκαετίες προμήθευαν, εξήγαγαν και κατασκεύαζαν έργα. Μέσα στα χρόνια της κρίσης 1.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν από τον κλάδο του μετάλλου και, όπως έδειξε η περίπτωση του εργοστασίου της «Ν. Λεβεντέρης Α.Ε.», που έβαλε την περασμένη εβδομάδα λουκέτο, το δράμα δεν έχει τέλος.
Μετά το λουκέτο στη «Λεβεντέρης» υπάρχει πλέον έντονη αγωνία και για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες, που δίνουν τον δικό τους αγώνα επιβίωσης.
Η Μαγνησία διαθέτει 10-15 μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και δεκάδες μικρές βιοτεχνίες στον κλάδο του μετάλλου, που αλληλοϋποστηρίζονται στα έργα.
Και όποιο κλείσιμο σε επιχείρηση ανακοινώνεται έχει ντόμινο και στις άλλες βιοτεχνίες, οι οποίες έπαιρναν δουλειές από την επιχείρηση.
Τα χρόνια που οι βιομηχανίες μετάλλου έφτιαχναν έργα σε όλη την Ελλάδα, προμήθευαν με υλικά άλλες εταιρείες και γενικά άφηναν το στίγμα τους εντός και εκτός Ελλάδας έχουν σε ένα βαθμό περάσει. Δεν υπάρχει η ένταση της δραστηριότητας του παρελθόντος και οι εναπομείνασες επιχειρήσεις, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, παλεύουν με νύχια και δόντια για να διατηρηθούν ζωντανές.
Σβήνουν επιχειρήσεις και βιοτεχνίες
Ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου «Μήτσος Παπαρρήγας» και βουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Στεργίου τόνισε πως η συρρίκνωση στον κλάδο την τελευταία εξαετία στη Μαγνησία ανέρχεται στο 30%-40%, ενώ έχουν χαθεί 1.000 περίπου θέσεις εργασίας. Η κατάσταση είναι δραματική. Επιχειρήσεις με μεγάλη ιστορία, όπως η «Κανάκης», έκλεισαν, ενώ ακολούθησαν τα εργοστάσια του Λεμονιά, η «ΚΟΝΤΙ», και τώρα η «Λεβεντέρης». Επίσης και το εργοστάσιο «Κιολεΐδης» μπορεί να μην έχει κλείσει, αλλά ουσιαστικά υπολειτουργεί. Και αυτό το εργοστάσιο εκτελούσε μέχρι πριν κάποια χρόνια σημαντικό έργο και διέθετε εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό, φτάνοντας να έχει στις αρχές του 2000 ακόμη και 400 εργαζόμενους. Παράλληλα άλλες μικρές βιοτεχνίες του κλάδου, που απασχολούσαν από ένα έως τρία άτομα, έσβησαν από τον χάρτη.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως στον χώρο του μετάλλου κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, με εκ περιτροπής εργασία, ατομικές συμβάσεις, ενοικιαζόμενη εργασία, αλλά και καθυστερήσεις στην πληρωμή.
Παράλληλα τόνισε πως το Συνδικάτο Μετάλλου καταβάλλει προσπάθεια για τη στήριξη των ανέργων μεταλλεργατών, μέσω καταβολής του επιδόματος από τον ΟΑΕΔ, αλλά και «παγώματος» οφειλόμενων λογαριασμών σε ΔΕΗ, Εφορία, Δήμο.
«Το ζήτημα είναι να ορθοποδήσει ξανά η δραστηριότητα στον χώρο του μετάλλου. Και αυτό μπορεί να γίνει μεταξύ άλλων και μέσα από την ενίσχυση της ναυπηγικής δραστηριότητας, που δίνει δουλειά στις επιχειρήσεις και τις βιοτεχνίες», σημείωσε ο κ. Στεργίου.
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Βόλου Θανάσης Παπαδημόπουλος ανέφερε πως ο κλάδος του μετάλλου βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, λόγω πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας, αλλά και έλλειψης δημοσίων έργων. Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν αυξηθεί, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που το προσωπικό παραμένει απλήρωτο.
Έρχεται ντόμινο λουκέτων
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΟΕΒΕΜ Τρύφων Πλαστάρας ανέφερε πως «στη Μαγνησία υπάρχουν 10-15 μεγάλα εργοστάσια, που δραστηριοποιούνται στον χώρο του μετάλλου και πολλές δεκάδες βιοτεχνίες, οι οποίες βρίσκονται σε άμεση σύνδεση με τις μεγάλες επιχειρήσεις. Συνεργεία από τις μικρές βιοτεχνίες κάνουν δουλειές για τις επιχειρήσεις. Και κάθε ένα λουκέτο που μπαίνει σε μια μεγάλη επιχείρηση μετάλλου, έχει αντίκτυπο σε όλη την τεχνική βιοτεχνική δραστηριότητα. Δυστυχώς μέσα σε ένα χρόνο τέσσερα εργοστάσια έκλεισαν και αυτό είναι μεγάλο πλήγμα. Επίσης και οι μεγάλες επιχειρήσεις δίνουν μεγάλο αγώνα για να επιβιώσουν κυρίως μέσα από παραγγελίες που λαμβάνουν από το εξωτερικό. Πολύ φοβούμαστε ότι έρχονται και άλλα λουκέτα σε επιχειρήσεις, με άμεσο ντόμινο κλεισίματος και στις μικρές βιοτεχνίες, καθώς δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών και φορολογιών».
Σύγκληση φορέων
Ο κ. Πλαστάρας πρόσθεσε πως «είναι αναγκαία η ενεργοποίηση των τοπικών φορέων, προκειμένου να αναλάβουν δράση για τη συγκρότηση ενός σχεδίου ανάπτυξης του τόπου. Η βιοτεχνική και βιομηχανική δραστηριότητα πρέπει να ανακάμψει. Και αυτό θα γίνει πρώτον με την κοινή δράση των φορέων και δεύτερον με ένα σχέδιο. Ο τόπος μας χρειάζεται τη συμμετρική ανάπτυξη και όχι μόνο την ανάπτυξη μέσω του τουρισμού. Γι’ αυτό και κάνω έκκληση σε όλους, να σταματήσουν τις προσωπικές επιθέσεις και ενωμένοι να δραστηριοποιηθούμε».
Ο ίδιος υπογράμμισε πως «η ΟΕΒΕΜ αναλαμβάνει πρωτοβουλία από αρχές Σεπτεμβρίου, για τη σύγκληση των φορέων, όπως Περιφέρειας, Δήμων, Επιμελητηρίου, ΟΕΒΕΜ, επαγγελματικών φορέων και βουλευτών, προκειμένου από κοινού να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ανάπτυξης του τόπου».
«Η Μαγνησία με μια μεγάλη παράδοση στη βιοτεχνική και βιομηχανική δραστηριότητα, κινδυνεύει να γίνει νεκροταφείο επιχειρήσεων», κατέληξε.