Απορρίφθηκε η αγωγή αποζημίωσης για τον θάνατο του Γ. Καραπαναγιώτη

Απορρίφθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου (Τμήμα Β’ -Τριμελές) η αγωγή χρηματικής αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης που είχαν καταθέσει οι γονείς και ο αδερφός του αδικοχαμένου αρχιφύλακα της Ελληνικής Αστυνομίας Γεωργίου Καραπαναγιώτη, που είχε βρει τον θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα, που είχε συμβεί την Παρασκευή 10 Ιουλίου του 2015, στη 1.40 μετά τα μεσάνυχτα στο 12ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Βόλου-Μικροθηβών, στο ύψος της Μεγ. Βελανιδιάς.

Η αγωγή στρεφόταν κατά της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Βόλου, με χρηματική αξίωση 250.000 ευρώ από έκαστο των δύο γονέων και 100.000 ευρώ από τον αδερφό του θύματος. Ο 37χρονος αρχιφύλακας οδηγούσε περιπολικό της ΟΠΚΕ, με συνοδηγό επίσης αρχιφύλακα και εκτελούσαν περιπολία, κινούμενοι προς Μικροθήβες, αναζητώντας κατόπιν εντολής του κέντρου βάσης της Αστυνομίας ύποπτο όχημα σε παρακείμενη περιοχή του οικισμού της Χρυσής Ακτής Παναγίας. Ο άτυχος αρχιφύλακας φέρεται να είχε ενεργήσει ελιγμό με το περιπολικό, αρχικά προς τα δεξιά, προκειμένου να αποφύγει την πρόσκρουση σε κουφάρι αδέσποτου σκύλου, που βρισκόταν σχεδόν στη μέση του δρόμου, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του οχήματος, αυτό να εκτραπεί αριστερά, εισερχόμενο στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και στη συνέχεια, στην προσπάθεια του οδηγού να το επαναφέρει στην κανονική του πορεία, εξετράπη δεξιά, εξήλθε του δρόμου και ακολουθώντας ανεξέλεγκτη πορεία, εισήλθε σε παρακείμενο ελαιοπερίβολο, εκρίζωσε ένα ελαιόδενδρο, προσέκρουσε σε ένα άλλο και ανετράπη. Από την πρόσκρουση ο μεν άτυχος οδηγός εξήλθε βίαια από το όχημα και βρέθηκε νεκρός σε απόσταση 14 μέτρων από αυτό, ο δε συνοδηγός τραυματίστηκε. Ο άτυχος οδηγός και ο συνοδηγός του φέρονται να μην φορούσαν ζώνες ασφαλείας, ενώ δεν άνοιξαν οι μπροστινοί αερόσακοι του περιπολικού. Το δικαστήριο έκρινε απαράδεκτη την αγωγή κατά του Δήμου Βόλου, ενώ την απέρριψε όσον αφορά στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, λαμβάνοντας υπόψη ότι το όχημα είχε αναπτύξει ταχύτητα αυξημένη, κατά πολύ υπερβαίνουσα το ανώτατο επιτρεπόμενο στο επίμαχο οδικό σημείο, με όριο τα 50 χλμ. ανά ώρα και ότι «ουδεμία μνεία περί κακοτεχνίας του οδοστρώματος στον τόπο του ατυχήματος διαλαμβάνεται στην έκθεση αυτοψίας, την οποία συνέταξαν τα επιληφθέντα αστυνομικά όργανα». Επίσης το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι «η αποδιδόμενη στην Περιφέρεια παράνομη παράλειψη απομάκρυνσης του νεκρού ζώου, δεν ήταν από μόνη της επαρκώς ικανή και δεν μπορούσε αντικειμενικά κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων να επιφέρει τη συγκεκριμένη ζημία, εάν δεν είχε μεσολαβήσει η συμπεριφορά του αποβιώσαντος οδηγού». Οι γονείς και ο αδερφός του άτυχου Καραπαναγιώτη ισχυρίστηκαν ότι «η μεν ύπαρξη επί του οδοστρώματος του κουφαριού του σκοτωμένου σκύλου παρεμπόδιζε την ομαλή κυκλοφορία των οχημάτων επί της εν λόγω εθνικής οδού και δημιουργούσε συνθήκες αυξημένου κινδύνου, ενόψει και του γεγονότος ότι στο σημείο δεν υπήρχε τεχνητός φωτισμός, το δε εντοπισθέν στρώμα χαλικιών που υπήρχε στο ρεύμα πορείας του οχήματος που οδηγούσε ο Καραπαναγιώτης, καταλάμβανε κατά πλάτος δύο μέτρα από το πλάτος του ρεύματος πορείας του».