Τα ταξίδια τους ενέπνευσαν να προσφέρουν εθελοντικά όπου υπάρχει ανάγκη. Ο λόγος για δύο πτυχιούχους της ΑΣΟΕΕ, τον Ελπιδοφόρο Χρυσοβέργη και τη Δώρα Μπίτση που παρουσίασαν σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο το ντοκιμαντέρ τους «AsiaQuest: Ταξίδι στην Ανατολή με προορισμό τον άνθρωπο». Την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ οργάνωσαν το Σωματείο Κινητικά Αναπήρων Μαγνησίας «Ιππόκαμπος», ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Μαγνησίας και η Συνεταιριστική Κοινωνική Επιχείρηση Ένταξης «La Petite Cantine».
Η ΑΣΟΕΕ, η δουλειά στο Cape Town και η «σπίθα» του εθελοντισμού
Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ακολούθησαν έναν διαφορετικό δρόμο. Βρέθηκαν στο Cape Town της Αφρικής για δουλειά. Έμειναν εκεί για περίπου 2,5 χρόνια και στη συνέχεια παραιτήθηκαν. Είχαν μαζέψει κάποια χρήματα για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Διέσχισαν όλη την Αφρική, πέρασαν από 12 χώρες μέσα σε έξι μήνες με 350 δίκυκλα και οτοστόπ.
Μαζί τους είχαν τη σκηνή τους, σκεύη κουζίνας και budget για την ημέρα 10 ευρώ. Με αυτά τα «εφόδια» αφοσιώθηκαν σε εθελοντικά προγράμματα.
«Αυτά που κάναμε ακούγονται λίγο περίεργα και ειδικά για μία χώρα σαν τη δική μας που ξέρει δυστυχώς τα χειρότερα για την Αφρική, όπως τη φτώχεια και τις αρρώστιες. Εμείς όμως είδαμε τελείως διαφορετικά πράγματα. Είδαμε πολλά χαμόγελα και πολλή αγάπη. Για αυτό και είπαμε να το δοκιμάσουμε. Με τον τρόπο που ταξιδεύαμε ήρθαμε πολύ κοντά με τους ανθρώπους. Μας φιλοξενούσαν και μας τάιζαν. Έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε και ένα ντοκιμαντέρ χωρίς να είμαστε επαγγελματίες και ο ένας τραβούσε τον άλλον» εξηγεί ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης, ιδρυτής του “Wheeling to help”.
Το αποτέλεσμα είναι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για το πώς έζησαν αυτούς τους έξι μήνες στην Αφρική. Μέσω διαδικτυακής καμπάνιας (crowdfunding) συγκέντρωσαν χρήματα από φίλους και γνωστούς. Με τα χρήματα αυτά κατάφεραν να χτίσουν μία σχολική αίθουσα στην Κένυα, στο Σουδάν ένα πηγάδι με τη βοήθεια ντόπιων που είχαν την τεχνογνωσία.
Συνολικά υλοποίησαν πέντε εθελοντικά προγράμματα στην Αφρική.
Η επιστροφή στην Ελλάδα
«Εφόσον είχαμε φτάσει πια στην Ελλάδα, είχαμε αποφασίσει ότι θέλουμε να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε κάνει στην Αφρική αλλά μας έλειπαν τα χρήματα. Έτσι βρήκαμε δουλειά στην Αγγλία και δουλέψαμε πολύ για να συγκεντρώσουμε όσα απαιτούνται. Μετά ξεκινήσαμε για την Ινδία και ακολούθησαν άλλες 11 χώρες σε διάστημα έξι μηνών με προορισμό το Πεκίνο.
Όπως εξηγεί η Δώρα Μπίτση προσπαθούσαν, όπου μπορούσαν, να προσφέρουν το κάτι παραπάνω. Ακολούθησαν και εκεί τρία εθελοντικά projects. Το ένα ήταν στο Νεπάλ όπου κατασκεύασαν ένα θερμοκήπιο σε σεισμόπληκτη περιοχή, έχτισαν μία σχολική αίθουσα στην Καμπότζη και μαζί με άλλους 13 Έλληνες εθελοντές έχτισαν στο Βιετνάμ ένα νηπιαγωγείο.
«Ήταν μια φοβερή εμπειρία. Αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε και φέτος. Το Πάσχα μαζί με 30 άτομα θα επιστρέψουν στο Νεπάλ για να συνεχίσουμε το έργο μας».
«Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. Είναι όλοι άνθρωποι και έχουν τις ίδιες βασικές ανάγκες με σένα. Μπορεί εκεί που πας να μην έχει αυτά που έχεις συνηθίσει, αλλά έχει κάτι άλλο. Και μόλις το βρεις, προσανατολίζεται» κατέληξε η Δώρα Μπίτση.
Έχοντας μαζέψει πολλές εμπειρίες από τα ταξίδια τους αποφάσισαν να ανοίξουν έναν πολυχώρο λίγο έξω από τη Λαμία.
Επόμενος στόχος των δύο νέων “εξερευνητών” είναι ίσως η Λατινική Αμερική αν και το επόμενο διάστημα θα επικεντρωθούν στο νέο τους εγχείρημα, τον πολυχώρο.