Από οικοδόμος και πλακατζής, λαντζέρης και μετά στο Εσπερινό Γυμνάσιο Βόλου για την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής φοίτησης και με όνειρο την ουσιαστική ενασχόληση με τη μουσική. Ο 42χρονος Απόστολος-Νεκτάριος Βαργιάμης στα 20 χρόνια εργασιακού του βίου έχει δραστηριοποιηθεί σε τουλάχιστον δέκα διαφορετικά επαγγέλματα. Βιοπαλαιστής από μικρό παιδί για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, δοκίμασε πολλές δουλειές, ενώ τώρα φοιτά στο Εσπερινό Γυμνάσιο για να λάβει το πολυπόθητο απολυτήριο και να συνεχίσει στο Λύκειο και γιατί όχι ακόμη και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η περασμένη Τρίτη ήταν ιδιαίτερη ημέρα για τον ίδιο, καθώς από το μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο έλαβε το τρίτο πανελλαδικό βραβείο στον πανελλαδικό λογοτεχνικό διαγωνισμό που διοργάνωσε πέρυσι η Ιερά Σύνοδος για τον Κοσμά τον Αιτωλό. Ο ίδιος έγραψε με την καθοδήγηση της καθηγήτριας κ. Μπούτλα ποίημα σε δεκαπεντασύλλαβο με ομοιοκαταληξία, το οποίο βραβεύτηκε από την Ιερά Σύνοδο. Η απονομή του βραβείου συνδυάστηκε με την επετειακή εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου που διοργάνωσε το Εσπερινό Γυμνάσιο.
Ο κ. Βαργιάμης μίλησε ση «Θ» αναφερόμενος στις δουλειές που έχει κάνει για να επιβιώσει, αλλά και στην πρόκληση της φοίτησης στο σχολείο.
«Εργάζομαι από την ηλικία των 14 ετών για να τα βγάλω πέρα. Και για πάνω από 20 χρόνια έχω κάνει διάφορα επαγγέλματα, περίπου δέκα, για να μπορέσω να επιβιώσω. Άλλωστε τη δουλειά ποτέ δεν τη φοβήθηκα. Όταν έχεις ανάγκη για τα προς το ζην προχωρείς. Και σύμμαχό σου έχεις τη νεανική ενέργεια και δύναμη» μας λέει ο Απόστολος.
Και δεν είναι λίγες οι δουλειές που έκανε όλα αυτά τα χρόνια. Εργάστηκε σε υποδηματοποιείο, αργότερα ως οικοδόμος, όπου μας λέει ότι ήταν η πιο δύσκολη εργασία από όλες. Για 6-7 χρόνια ήταν πλακατζής, ενώ για τέσσερα χρόνια δούλεψε ως λιμενεργάτης. Ακόμη και σε βίντεο κλαμπ εργάστηκε ως υπάλληλος. Αλλά ξαναπέρασε στα τεχνικά επαγγέλματα και ειδικότερα στις ηχομονώσεις-θερμομονώσεις, ενώ στις Βόρειες Σποράδες απασχολήθηκε για ένα διάστημα και ως λαντζέρης. Και βέβαια μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν και άλλα περιστασιακά επαγγέλματα.
Και αυτό που διδάχθηκε είναι πως όταν θέλεις να δουλέψεις, θα βρεις εργασία. «Βέβαια λόγω της οικονομικής κρίσης πολλά επαγγέλματα έχουν αναδουλειά και η ζήτηση είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με το παρελθόν. Αλλά ακόμη και τώρα, αν το προσπαθήσεις, πάλι κάτι θα βρεις».
Στη μουσική και το σχολείο
Τα τελευταία χρόνια ο ίδιος θέλησε να στραφεί στη μουσική, αλλά και στο σχολείο. Φοίτησε λοιπόν στο Ωδείο για οκτώ χρόνια και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο κλασικό τραγούδι-όπερα, ενώ πλέον εργάζεται για να εκδώσει το πρώτο του cd με μπαλάντες, τις οποίες συνθέτει ο ίδιος. Και ελπίζει ότι μπροστά του ανοίγεται ένας νέος δρόμος επαγγελματικής ενασχόλησης κάνοντας αυτό που πραγματικά επιθυμεί. Και το βραβείο που έλαβε στο ποίημα δείχνει ότι έχει μέσα του την καλλιτεχνική φλέβα.
Σε συνδυασμό, όμως, με τη μουσική και την τέχνη, παρακολουθεί και το σχολείο. «Το 1987 είχα γραφεί ξανά στο Εσπερινό Γυμνάσιο, αλλά επειδή εργαζόμουν και μάλιστα εντατικά, έμεινα από απουσίες και δεν μπόρεσα να το ολοκληρώσω. Μου έμεινε απωθημένο και γι’ αυτό αποφάσισα τώρα να φοιτήσω ξανά. Και πλέον κάτω από διαφορετικές συνθήκες παρακολουθώ συστηματικά τα μαθήματα και είμαι πολύ ικανοποιημένος» τόνισε ο ίδιος.
Άλλωστε πάντοτε το σχολείο ανοίγει νέους δρόμους και ορίζοντες στην εξέλιξη ενός ανθρώπου.