Τον Μάρτιο θα εκδικαστεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας η αίτηση ακύρωσης κατά της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που εκδόθηκε – κατόπιν εισήγησης του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Αλοννήσου – για την υποχρέωση καταβολής εισιτηρίου σε κάθε εισερχόμενο πρόσωπο και σκάφος ακόμη και για απλή διέλευση, ύψους, κατά περίπτωση, από 11 έως 75 ευρώ ημερησίως.
Με την αίτηση ζητείται η ακύρωση υπουργικής απόφασης, μεταξύ άλλων και για τους ακόλουθους λόγους:
– Παράβαση νόμου και υπέρβαση της νομοθετικής εξουσιοδότησης κατά τις οποίες τέτοιο εισιτήριο μπορεί να επιβάλλεται για «επίσκεψη» και όχι για απλή διέλευση, και μόνον σε ειδικά εντοπισμένες θέσεις εντός περιοχών του Δικτύου Natura 2000 και όχι σε όλη την έκτασή τους.
– Παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, καθώς η εισήγηση του Φορέα προς το ΥΠΕΝ δεν περιείχε καμία τεκμηρίωση ως προς τους ιδιαίτερους λόγους που καθιστούν απολύτως αναγκαία την καθιέρωση του εισιτηρίου, παρά τα προβλεπόμενα στον νόμο. Αντιθέτως, το διαβιβαστικό έγγραφο του Φορέα προς το ΥΠΕΝ είχε ως συνημμένο μόνον ένα σχέδιο συνταχθέν από ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία συμβούλων μηχανικών, το οποίο και στη συνέχεια δημοσιεύθηκε σχεδόν αυτούσιο στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
– Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας καθώς δεν έλαβε χώρα καμία ειδικότερη στάθμιση των συμφερόντων των θιγόμενων από την απόφαση πολιτών, ιδίως σε ό,τι αφορά (την ελευθερία φυσικής κίνησης και ναυσιπλοΐας στην ελληνική χωρική θάλασσα (αιγιαλίτιδα ζώνη) και στην ανοικτή θάλασσα (διεθνή ύδατα), δεδομένου ότι τμήματα της περιοχής του θαλάσσιου πάρκου βρίσκονται εκτός της ελληνικής επικράτειας, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των διαφόρων εισερχομένων στην περιοχή σκαφών, την οικονομική επιβάρυνση των πολιτών από την καταβολή του εισιτηρίου σε σχέση με τα προσδοκώμενα από αυτήν οφέλη και την ανταποδοτικότητα του μέτρου, και (τους αυξημένους ναυτικούς και εν γένει θαλάσσιους κινδύνους που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι ναυτιλλόμενοι που δεν επιθυμούν να καταβάλουν το εισιτήριο και θα εξαναγκαστούν να περιπλεύσουν την περιοχή Α’ του ΕΘΠΑΒΣ, σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση από τους πλησιέστερους ασφαλείς όρμους.
– Παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών, εξαιτίας της δυνατότητας που δόθηκε στον Φορέα του ΕΘΠΑΒΣ να αξιοποιεί για τον έλεγχο της καταβολής του εισιτηρίου, δεδομένα θέσης δικτύου κινητής τηλεφωνίας πραγματικού χρόνου. Τα δεδομένα αυτά προστατεύονται από το απόρρητο της επικοινωνίας, η άρση του οποίου είναι κατά το Σύνταγμα επιτρεπτή μόνον για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων, και όχι για τη διαπίστωση της καταβολής ή μη ενός εισιτηρίου.
Η αίτηση ακύρωσης κατατέθηκε από τον δικηγόρο Παύλο Ανδρεάδη-Παπαδημητρίου, διδάκτορα του ΑΠΘ.