Θύματα επιτήδειων που τους ζήτησαν μέχρι και 600 ευρώ προκειμένου να καθαρίσουν τα πλημμυρισμένα τους οχήματα έπεσαν Βολιώτες, οι οποίοι έχοντας και τον πόνο της καταστροφής της περιουσίας τους άκουσαν πως για να απομακρυνθούν οι λάσπες από την καμπίνα του αυτοκινήτου τους θα πρέπει να καταβάλουν μεγάλα ποσά που φτάνουν στα όρια της αισχροκέρδειας…
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ασφαλιστικοί πράκτορες στη Μαγνησία γίνονται καθημερινά δέκτες καταγγελιών ότι κάποιοι επαγγελματίες σε επίπεδο Νομού υπερτιμολογούν τις υπηρεσίες τους ζητώντας υπέρογκα ποσά από πλημμυροπαθείς. Συγκεκριμένα Βολιώτης που είδε το όχημά του να γεμίζει λάσπες κατά τη διάρκεια της δεύτερης θεομηνίας Elias απευθύνθηκε σε επαγγελματία προκειμένου να προβεί σε καθαρισμό του εσωτερικού του αυτοκινήτου του. Όπως υποστήριξε του ζητήθηκε να πληρώσει για τη συγκεκριμένη υπηρεσία το ποσό των 600 ευρώ, όταν για την ίδια δουλειά σε γειτονικούς Νομούς, όπως η Λάρισα, θα κατέβαλε λιγότερα από τα μισά. Ο συγκεκριμένος απευθύνθηκε στον ασφαλιστή του εξιστορώντας το γεγονός, διαμαρτυρόμενος για το πώς λειτουργούν ορισμένοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να βγάλουν επιπλέον χρήματα πατώντας πάνω στην ανάγκη των πληγέντων συμπολιτών τους… Παράλληλα πηγές αναφέρουν πως κάποιοι προχωρούν σε παζάρια δελεάζοντας ιδιοκτήτες οχημάτων δίνοντας διαφορετική τιμή με απόδειξη παροχής υπηρεσιών και άλλη χωρίς απόδειξη, προβαίνοντας κατά αυτόν τον τρόπο σε καταφανέστατη φοροκλοπή. Στο μεταξύ στον Βόλο εμφανίζονται περιπτώσεις όπου λίγες προς το παρόν ασφαλιστικές εταιρείες έχουν βάλει πλαφόν στα ποσά που καλύπτουν για τον καθαρισμό των λασπωμένων τετράτροχων φτάνοντας το πολύ μέχρι και τα 300 με 350 ευρώ, με συνέπεια κάποιοι ασφαλισμένοι να αναγκάζονται να πληρώνουν τη διαφορά από την τσέπη τους, επιβαρυνόμενοι παραπάνω έξοδα. Για απαράδεκτες τακτικές κάνει λόγο η πρόεδρος του Συνδέσμου Διαμεσολαβούντων Ασφαλειών Μαγνησίας Άννα Τσιτσιγιάννη – Βουρούκου, αφού όπως τονίζει ορισμένοι εκμεταλλεύονται την ανάγκη των συμπολιτών τους «φουσκώνοντας» τα ποσά που ζητούν για τον καθαρισμό των καμπινών. Είναι χαρακτηριστικό πως πελάτης κλήθηκε να καταβάλει για καθαρισμό (ουσιαστικά απομάκρυνση της λάσπης) ποσό της τάξης των 450 ευρώ συν το ΦΠΑ, όταν ο βιολογικός καθαρισμός στοιχίζει 180 ευρώ συν ΦΠΑ. Ταυτόχρονα σε μια διαφορετική περίπτωση ασφαλισμένου ο οποίος διέθετε ένα παλιό αμάξι με αξία γύρω στις 2.000 ευρώ, τα χρήματα που έπρεπε να δώσει για καθαρισμό και μικροεπισκευές οι οποίες προκλήθηκαν λόγω της πλημμύρας άγγιζαν τα 1.400 ευρώ, κάτι που ουσιαστικά καθιστά ασύμφορη την όλη διαδικασία.
«Πελάτες μας μάς φέρνουν τιμολόγια μετά από καθαρισμούς ύψους 300, 350 και 400 ευρώ πλέον ΦΠΑ, διαμαρτυρόμενοι για τα υψηλά αυτά ποσά. Ευτυχώς που οι ασφαλιστικές εταιρείες προς το παρόν πληρώνουν αυτά τα χρήματα, δείχνοντας κοινωνική ευαισθησία, κάτι που δεν κάνουν επαγγελματίες της πόλης» αναφέρει η κ. Τσιτσιγιάννη – Βουρούκου και συμπληρώνει ότι οι ασφαλιστές αυτή την περίοδο βοηθούν όπως μπορούν τους πελάτες τους χωρίς να λαμβάνουν ούτε ένα ευρώ για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Πληρώνουν για
μεταχειρισμένα –
πλημμυρισμένα
Χαράς ευαγγέλια για «πονηρούς» εμπόρους μεταχειρισμένων, καθώς όπως αναφέρουν ασφαλιστές, που θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, εσχάτως εμφανίστηκαν «μαντράδες» από χώρες όπως η Βουλγαρία ή η Ρουμανία αναζητώντας αυτοκίνητα τα οποία υπέστησαν ζημιές από τις δύο θεομηνίες στη Μαγνησία, αλλά και από τον Daniel στην υπόλοιπη Θεσσαλία. Πρόκειται για οχήματα τα οποία είναι σχετικά καινούργια, αλλά και περασμένων ετών που το νερό και η λάσπη επηρέασαν τους κινητήρες και άλλα ευαίσθητα «κομμάτια», όπως τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά συστήματα. Τα αυτοκίνητα αυτά σε κάποιες περιπτώσεις έγιναν ασύμφορα για επιδιόρθωση αφού οι ιδιοκτήτες τους δεν καλύπτονταν από την ανάλογη ασφάλεια με το κόστος της επισκευής να ανέρχεται σε πολλές χιλιάδες ευρώ. Έτσι αρχίζουν και εμφανίζονται έμποροι από τις παραπάνω χώρες ή εκπρόσωποί τους οι οποίοι πληρώνουν μετρητά θέλοντας να τα αγοράσουν, ώστε στη συνέχεια να τα προωθήσουν σε κάποιον μηχανικό ή φανοποιό που θα τα φτιάξει όπως – όπως, με σκοπό να βρεθεί κατόπιν κάποιος ανυποψίαστος καταναλωτής ο οποίος θα προμηθευτεί υποτίθεται ατρακάριστο αυτοκίνητο με λίγα χιλιόμετρα και σχετικά καινούργιο. Θα πληρώσει θεωρώντας ότι πρόκειται για ευκαιρία, ωστόσο, εν καιρώ θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για αυτοκίνητο που «πήρε μέντα» από τα νερά του Κραυσίδωνα, του Ξηριά και του Αναύρου, μιας και θα βγάζει συχνά βλάβες, καθιστώντας τελικά ασύμφορη τόσο την αγορά όσο και την κατοχή του.