Η άγνοια δεν είναι προσόν. Δεν είναι «μαγκιά» να μην έχεις ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς. Δεν σημαίνει ότι λες «μεγάλες αλήθειες» ή «λόγια σταράτα». Δεν σημαίνει πως μάχεσαι κατά μιας πολιτικής σαπίλας γενικώς και αορίστως που εδώ και 20 χρόνια είσαι μέρος της, καθώς εκλέγεσαι με τα κόμματα και τις παρατάξεις της. Όταν σε ρωτάνε συγκεκριμένα πράγματα, όπως για παράδειγμα για την υπόθεση της ΕΡΓΗΛ – που αν δεν ήταν η ΘΕΣΣΑΛΙΑ και ο Α. Τσελέντης στον Ταχυδρόμο για να αποκαλύψουν τι συνέβαινε ακόμα η υπόθεση θα βρισκόταν στο σκοτάδι – και γενικώς και αορίστως με μια φασίζουσα νοοτροπία αρκείσαι μονότονα να επαναλαμβάνεις ότι για όλα στον πλανήτη φταίνε οι πολιτικοί σου αντίπαλοι, τους οποίους μισείς σε προσωπικό επίπεδο… σημαίνει απλά ότι δεν ξέρεις τι γίνεται. Όχι έχεις άγνοια. Ο λόγος για τον Γ. Μουλά που χθες το μεσημέρι στο Άστρα αρκέστηκε να επαναλαμβάνει μονότονα και παραληρηματικά ότι οι αντίπαλοί του πρέπει να φύγουν από την πόλη μαζί με τα δημοσιογραφικά σκουπίδια που κουκούλωναν τις υποθέσεις. Μάλλον ο ίδιος δεν ζούσε στην πόλη, ενώ πολλά επίλεκτα στελέχη του ιντερνετικού κόσμου με τους οποίους είχε ανοιχτή γραμμή, δεν έβγαζαν κιχ για την ΕΡΓΗΛ.
Όσο για τον Θεοδώρου; Τι να πει κανείς. Ένα άλλο πολιτικό ήθος έπρεπε να επιδεικνύει, αλλά η σχολή που θήτευσε δεν αφήνει κανένα περιθώριο και καμία ελπίδα. Κρίμα. Δεν αξίζει τον κόπο να καταναλώνεται φαιά ουσία για να εξηγήσει κανείς τρόπους και συμπεριφορές. Κενό.