Της
Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc Ποινικού και
Εγκληματολογικού Δικαίου,
αρθρογράφου, ποιήτριας
Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένες και αγαπημένοι και καλή Κυριακή σας εύχομαι από καρδιάς! Σήμερα, όπως και τις προηγούμενες δύο φορές, θα σας θυμίσω τα βιβλία που είδαμε μαζί όλη την χρονιά για να διαλέξετε όποιο σας αρέσει να κάνετε δώρο ή να διαβάσετε εσείς οι ίδιοι! Είναι το τρίτο μέρος του αφιερώματος.
Ξεκινάμε;
Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες
Το πρώτο βιβλίο του τρίτου μέρους του αφιερώματος είναι ένα βιβλίο που πραγματικά αγγίζει καρδιές. Πρώτον, γιατί αφορά σε πράγματα και καταστάσεις πολύ αγαπητές της πόλης του Βόλου και δεύτερον γιατί αφορά σε μία πολύ αγαπημένη φίλη χρόνων που την αγαπώ και μ’ αγαπά πολύ και είναι επίσης αγαπημένη πολλών Βολιωτών. Και σας μιλάω για το βιβλίο της εξαιρετικής Βολιώτισσας συγγραφέας και ποιήτριας που έχω την τύχη και την τιμή να την έχω φίλη, της Χαρούλας Φράγκου, το υπέροχο «Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες» των αείμνηστων εκδόσεων Γαβριηλίδη, του 2016.
Το βιβλίο κάνει μια ιστορική αναδρομή και αναφέρεται στο Φιλανθρωπικό Ίδρυμα του Ασύλου Παιδιού Βόλου από το 1922 που ξεκίνησε να λειτουργεί μέχρι που έπαψε πλέον η λειτουργία του και παραδόθηκε από την τότε πρόεδρο του κυρία Κατερίνα Πέτρου στον Δήμο Βόλου το 1996. Παράλληλα αναφέρεται σε κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της εποχής της πόλης του Βόλου με τόσο όμορφο τρόπο που πραγματικά αν είσαι Βολιώτης ή Βολιώτισσα συγκινείσαι!
Είναι ένα τόσο όμορφο αφήγημα που δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου. Κυλάει σαν το γάργαρο νερό. Έχει ευχάριστα, πολύ ευχάριστα γεγονότα, κάποια δυσάρεστα, πολλά ιστορικά γεγονότα, πολύ πολύτιμα για την πόλη μας για να μάθουμε για την ιστορία του τόπου μας, περιγράφει με πολύ όμορφο τρόπο τη ζωή, τα ήθη και τα έθιμα εκείνης της εποχής και γενικά είναι ένα όμορφο ανάγνωσμα με το οποίο ταξιδεύεις σε εποχές που άλλοι τις έζησαν και ίσως τις ξαναθυμηθούν και άλλοι που δεν τις έζησαν θα μάθουν πολύ όμορφα πράγματα γι’ αυτές.
Ανδρωμάχη
Το επόμενο βιβλίο είναι ενός συγγραφέα τον οποίο γνωρίζω 31 περίπου χρόνια αφού τον γνώρισα για πρώτη φορά το 1993, καλοκαίρι, σε μία παρουσίαση βιβλίου στον Δίαυλο, στην Τοπάλη, όταν αυτός κι ο συγγραφέας και συμβολαιογράφος Βόλου Γιάννης Παπαδόπουλος παρουσίαζαν τις δουλειές τους. Ο εν λόγω συγγραφέας παρουσίασε το διήγημά του «Τα κόκκινα Sebago» και ο Γιάννης Παπαδόπουλος το καινούργιο του βιβλίο τα «Είδωλα». Μαζί τους η αείμνηστη, εξαιρετική ηθοποιός Βίκυ Ψαλτίδου. Από τότε έχουμε βρεθεί με διάφορες αφορμές. Και φυσικά σας μιλάω για τον υπέροχο και αγαπημένο μου Κώστα Ακρίβο, συνταξιούχο πλέον φιλόλογο και συγγραφέα και το βιβλίο του «Ανδρωμάχη», των εκδόσεων Μεταίχμιο, πρώτη έκδοση Οκτώβριος 2022.
Το βιβλίο του Κώστα Ακρίβου παρουσιάζει τον μύθο της Ανδρομάχης ή αλλιώς Ανδρωμάχης, ως μιας γυναίκας που βίωσε συνεχή πόνο και οδύνη εξαιτίας όλων των δεινών που της συνέβησαν. Μιας γυναίκας όμως ακούραστης, μιας γυναίκας δυνατής, μιας γυναίκας που αγάπησε πολύ, μιας γυναίκας που πολλές φορές μπορεί να σκέφτηκε το θάνατο, αλλά ποτέ τελικά δεν έφτασε ώς εκεί, αλλά πάλεψε για τη ζωή της και τη ζωή των παιδιών της όσο καμία άλλη, ακόμη κι όταν είδε τους Δαναούς να πετούν από τα τείχη της Τροίας τον γιο της Αστυάνακτα. Ακόμη και τότε βρήκε το κουράγιο και κατέβηκε τα σκαλιά, «Ο κόσμος είχε τελειώσει» αναφέρει χαρακτηριστικά, έφτασε στη Σκαιά πύλη, πέρασε ανάμεσα στους στρατιώτες που μπαινόβγαιναν και πήγε και αγκάλιασε το κατατσακισμένο κορμί του παιδιού της σκούζοντας. Για μένα είναι μία από τις πιο δυνατές σκηνές σε όλο το έργο του Κώστα Ακρίβου. Αλλά όλο το έργο του είναι ένα συγκλονιστικό μήνυμα, είναι μία ωδή στη γυναικεία δύναμη, στη γυναικεία θέληση, στη γυναικεία αγάπη. Είναι ένα μανιφέστο για τη γυναικεία χειραφέτηση και τον αγώνα μιας γυναίκας που χάνει τα πάντα, να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια της και να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Είναι η ιστορία της πάλης μιας γυναίκας με θεούς, δαίμονες και ανθρώπους για να βρει το κουράγιο να αντιμετωπίσει όλα τα δεινά που την έχουν βρει και να ξαναϋπάρξει. Και καθώς το κίνημα #Metoo μας απασχολεί πια όλους και όλες μας και πολύ καλά κάνει, και καθώς οι γυναικοκτονίες είναι πια σχεδόν καθημερινότητα, αυτό το «ποίημα» του Κώστα Ακρίβου, γιατί περί «ποιήματος» πρόκειται, για την απίστευτη προσπάθεια μιας γυναίκας κυριολεκτικά να υπάρξει και να καταφέρει να ζήσει παρά τα όσα της συμβαίνουν, εμένα προσωπικά με κάνει να νιώθω πολύ περήφανη, περήφανη που υπάρχουν συγγραφείς που αναδεικνύουν σήμερα τέτοια θέματα. Και ευχαριστώ τον Κώστα από τα βάθη της καρδιάς μου γι’ αυτό, αν και μετά από 30 χρόνια που τον γνωρίζω δεν περίμενα κάτι λιγότερο.
Τι συναισθήματα θα φάμε σήμερα;
Το επόμενο βιβλίο που σας παρουσιάζω είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και ενδιαφέρον βιβλίο που αγγίζει έναν άκρως σημαντικό τομέα της ζωής μας, για τον οποίο λίγο ώς πολύ όλοι έχουμε τα θεματάκια μας και ειδικά στον σύγχρονο κόσμο των social media. Και δεν είναι άλλο από το θέμα της διατροφής. Και είναι τόσο σημαντικό θέμα καθώς, όπως λέει και η ίδια η συγγραφέας του βιβλίου: «Συνήθως, ένας άνθρωπος που δεν φροντίζεται στην τροφή του, δεν φροντίζεται και σε κανέναν άλλον τομέα». Δεν πιστεύω να διαφωνείτε; Το βιβλίο λοιπόν που μας λέει αυτά τα υπέροχα είναι το «Τι συναίσθημα θα φάμε σήμερα;» της συγγραφέας – ψυχολόγου Νικολίνας Δανιηλίδου, των εκδόσεων Ιβίσκος, του Μαΐου του 2023. Μας μιλάει για τα συχνότερα συναισθηματικά εμπόδια που αντιμετωπίζουμε στην τροφική φροντίδα του εαυτού μας. Τα κιλά είναι απλώς κιλά και ορίζουν έναν σωματότυπο. Η υπερκατανάλωση τροφής όμως είναι ένδειξη ότι ίσως αποσυνδεόμαστε από τον εαυτό μας τρώγοντας, ότι ίσως βιώνουμε ένα εσωτερικό συναισθηματικό «κενό», το οποίο γεμίζουμε με τροφή. Η υπερφαγία, είναι μία συμπεριφορά άσχετη με το βάρος, άσχετη με την πείνα, άσχετη με την επιθυμία για φαγητό. Είναι μία ένδειξη παρορμητικής συμπεριφοράς στην κατανάλωση φαγητού, είναι σημάδι ότι χρειάζεται να προχωρήσουμε σε πιο ουσιαστικές αλλαγές σε σχέση με τον εαυτό μας. Για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια αυτά θα πρέπει να αποκτήσουμε επίγνωση των προσωπικών μας δυσκολιών, να δαμάσουμε την ορμή μας για φαγητό, να μάθουμε να κατανοούμε τη συναισθηματική μας πείνα.
Στο παρακάτω link μπορείτε να αγοράσετε με έκπτωση το βιβλίο από τον εκδοτικό οίκο. Σας ευχαριστώ πολύ: https://iviskospublications.gr/product/ti-synaisthima-tha-fame-shmera/?wpam_id=23/.
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος
Το τελευταίο βιβλίο του σημερινού αφιερώματος είναι ένα υπέροχο βιβλίο που μπορείς να το διαβάσεις και σαν παραμυθάκι και το οποίο διαβάζεται όχι μόνο από ενήλικες, αλλά και από εφήβους άνω των 12 ετών. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα, ένα must-read των celebrities της Κορέας, ένα best-seller στο εξωτερικό, το περίφημο «Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος» της Γουον-Πιενγκ Σον (Won-Pyung Son), των αγαπημένων εκδόσεων Ιβίσκος, έκδοση του Απριλίου του 2023.
Το βιβλίο είναι μια σπουδή πάνω στην περίφημη «διαφορετικότητα» όπως ανάφερα και πιο πάνω, πώς είναι να διαφέρεις από τους άλλους, πώς σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι που δεν είναι «διαφορετικοί», πώς είναι να μην ταιριάζεις με το πλήθος, με τους πολλούς, να θες να ακολουθήσεις τον δικό σου δρόμο, τα δικά σου όνειρα, τα δικά σου πιστεύω, το δικό σου μοναδικό φως ακόμη κι αν διαφέρει τελείως από τους άλλους. Είναι μια σπουδή γενικότερα πάνω στην τέχνη της ζωής, τη σημασία της ζωής, το όνειρο της ζωής, στο μεγάλο μάθημα, στον μεγάλο δρόμο και στο μεγάλο βίωμα της απώλειας, στη φιλία, στην αγάπη, στον πρώτο ερωτικό κάλεσμα και πώς βιώνεται αυτό από έναν έφηβο και εν τέλει σε όλα αυτά που μας κάνουν ανθρώπους, που μας κάνουν αυτό που είμαστε αληθινά και αυθεντικά χωρίς τα περιττά «φτιασίδια».
Δεν θα σας πω τίποτε άλλο για αυτό το βιβλίο. Θα σας παραθέσω απλώς ένα πολύ όμορφο απόσπασμα που αγαπώ πολύ:
«Ξαφνικά, ο άνεμος άλλαξε πορεία. Τα μαλλιά της Ντόρα σιγά-σιγά άλλαξαν επίσης κατεύθυνση, ανεμίζοντας προς την αντίθετη πλευρά. Η αύρα μετέφερε το άρωμά της στη μύτη μου. Ήταν ένα άρωμα που δεν είχα μυρίσει ποτέ πριν. Μύριζε σαν πεσμένα φύλλα ή σαν τα πρώτα μπουμπούκια της Άνοιξης. Το είδος της μυρωδιάς που φέρνει στον νου αντιδιαμετρικές εικόνες όλες μεμιάς. Συνέχισα να προχωρώ μπροστά. Τα πρόσωπά μας απείχαν τώρα δύο-τρία εκατοστά. Τα μαλλιά της χτύπησαν στο πρόσωπό μου. «Αχ», βόγκηξα. Με τσίμπησαν. Μια βαριά πέτρα έπεσε μέσα στην καρδιά μου. Ένα δυσάρεστο βάρος.
«Συγγνώμη» είπε.
«Δεν πειράζει» της είπα. Οι λέξεις, κολλημένες κατά το ήμισυ στο στήθος μου, βγήκαν έξω σαν κρώξιμο. Ο άνεμος με έσπρωχνε δυνατά. Για να του αντισταθώ, άρχισα να βαδίζω γρηγορότερα από ό,τι πριν».
Δεν είναι υπέροχο;
Στον πιο κάτω σύνδεσμο μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο με έκπτωση από τον εκδοτικό οίκο. Σας ευχαριστώ πολύ: https://iviskospublications.gr/product/to-agori-pou-den-hksere-ti-tha-pei-fovos/ ?wpam_id=23/.
Ώς την επόμενη φορά έχετε την αγάπη μου και καλή σας ανάγνωση!