Η Νίκη πραγματοποίησε μια καλή χρονιά φέτος στη Β’ Εθνική μπάσκετ, αλλά χρειάζονται βάσεις για να κάνει το βήμα παραπάνω, σύμφωνα με τον Ανδρέα Μαύρο. «Το να βρίσκεσαι στη Νίκη είναι ευλογία» υπογραμμίζει στη «ΘτΔ» ο Βολιώτης προπονητής που αποτελεί γέννημα-θρέμμα του συλλόγου.
Πόσο κακό έκανε πέρσι η ματαίωση του περσινού πρωταθλήματος λόγω κορωνοϊού κι ενώ η Νίκη είχε αρχίσει με «τρία στα τρία»;
Ανέλαβα τη Νίκη από το καλοκαίρι του 2020. Η ομάδα μόλις είχε πετύχει την παραμονή στη Β’ Εθνική. Συζητώντας με τον πρόεδρο και τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής αποφασίσαμε να συμπτύξουμε το μπάτζετ. Επειδή παλιότερα η Νίκη στηριζόταν σε έμπειρους παίκτες και ακόμη τα παιδιά από την αναπτυξιακή κατηγορία δεν ήταν ακόμη έτοιμα να στηρίξουν την ανδρική ομάδα, πήγαμε να δημιουργήσουμε ένα κράμα νεαρών καλαθοσφαιριστών με κάποιους έμπειρους, με απώτερο σκοπό τη σωτηρία.
Έτσι επιλέξαμε να έχουμε τους έμπειρους Σάκη Κουτίνα, Κώστα Σαριμπαλίδη και Δημήτρη Λόλα, ενώ πέρσι είχαμε τον Φώτη Τάσσο και τον Παναγιώτη Τσώλη, ο οποίος αποχώρησε μετά από ένα παιχνίδι. Μαζί βρίσκονταν κάποια νέα παιδιά, όπως ο Κωστούλας, ο Διγενής, ο Βερτζάγιας, ο Μπούρας, ο Φιλιππόπουλος και ο Ευτυχίδης. Προλάβαμε να παίξουμε μόλις τρία παιχνίδια, με Χαλκίδα, Μελίκη και Δόξα Λευκάδας, τα οποία κερδίσαμε.
Μετά ήρθε η ματαίωση του πρωταθλήματος λόγω κορωνοϊού και ανέτρεψε τα σχέδιά μας. Πάντως για να είμαι ειλικρινής παρότι αρχίσαμε με «τρία στα τρία» ήταν δύσκολο να διεκδικήσουμε άνοδο. Εμείς θέλαμε τις νίκες για να σωθούμε όσο πιο νωρίς γινόταν. Και πέρσι υπήρχαν πολύ δυνατές ομάδες, όπως ο Ερμής, ο Αίολος, οι Μαχητές Δόξας Πεύκων κ.α. που θα «μάχονταν» μέχρι το τέλος για την πρώτη θέση. Εμείς απλά είχαμε πετύχει τρεις νίκες, που θα μας βοηθούσαν σε μια γρήγορη παραμονή.
Με ποια φιλοσοφία «χτίσατε» τη φετινή Νίκη;
Κρατήσαμε τον ίδιο «κορμό» έχοντας παρόμοια λογική, δηλαδή να προωθήσουμε κάποια νέα παιδιά. Όσον αφορά στους ψηλούς με τα ίδια χρήματα που κόστιζαν οι Τάσσος και Φιλιππόπουλος, αποκτήθηκε ο Καλλές. Το μπάτζετ ήταν το ίδιο και ήταν αισθητά μικρότερο σε σχέση με αυτό της ομάδας που ανέβηκε στη Β’ Εθνική. Ουσιαστικά μερικές κάποιες διορθωτικές κινήσεις, από τις οποίες μερικές δεν μας βγήκαν, όπως για παράδειγμα ο Μανώλης Σκουφεζής, που ήρθε αντί του Απόστολου Κωστούλα που στρατεύθηκε, όμως δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Γι’ αυτό φέραμε τον Ιανουάριο τον Σωτήρη Μπουρδάνο, ο οποίος μας βοήθησε πάρα πολύ ιδίως σε κρίσιμα παιχνίδια για τη σωτηρία.
Πάντως κληθήκατε να αντιμετωπίσατε και αρκετά αγωνιστικά προβλήματα…
Φέτος χάσαμε πέντε ματς με διαφορά κάτω των τριών πόντων και άλλα τρία με λιγότερους από πέντε πόντους. Βέβαια είχαμε και τραυματισμούς. Στην αρχή δεν έπαιξε ο Λόλας που είχε μυϊκό σπασμό στη μέση και αυτό τον εμπόδισε να παίξει καλά. Ουσιαστικά ο Δημήτρης βρήκε ρυθμό μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων. Είχαμε την απώλεια του Κουτίνα που υπέστη εγκαύματα στην πλάτη και του Βερτζάγια που έχασε σχεδόν όλον τον δεύτερο γύρο. Επίσης μερικοί παίκτες εργάζονται, μένουν στη Λάρισα και δεν άρχισαν καλά το πρωτάθλημα. Όλα αυτά μας επηρέασαν.
Σ’ αυτό το σημείο ποια ήταν η συμβολή των νεαρών καλαθοσφαιριστών;
Επειδή δεν είχαμε το βάθος σε έμπειρους για να καλύψουν τα παραπάνω κενά, στραφήκαμε στη λύση των νεαρών, πράγμα που μας έκανε καλό. Για παράδειγμα ο 19χρονος Ζησόπουλος είχε μ.ο. συμμετοχής γύρω στα 10 λεπτά, ο 21χρονος Βερτζάγιας, που είναι φοιτητής στον Βόλο, ήταν δεύτερος σκόρερ της ομάδας στον α’ γύρο βγάζοντας τρομερή ενέργεια στην άμυνα, ο 21χρονος Σπανόπουλος βρέθηκε έξι-επτά φορές στη βασική πεντάδα, ενώ είχαμε και τον Μπουσκολίτη, ο οποίος όμως μετά πήγε φαντάρος. Σίγουρα σ’ έναν αγώνα που κυλάει πόντο-πόντο η απειρία στοιχίζει, αλλά αυτό ήταν κάτι που το θέλαμε. Θυμάμαι τη στιγμή που μπήκαν οι πιτσιρικάδες στο ματς με τον Αίολο και έδωσαν πνοή. Στην πρώτη ομάδα συνολικά ήταν 19-20 παιδιά, όπως ο Δελεντζές, ο Σούλης, ο Μπάντελης, ο Τουτουντζόγλου, ο Ψιλοβίκος, που πήραν γεύση από τη Β’ Εθνική. Μιλάμε για παίκτες της εφηβικής ομάδας, ενώ σ’ ένα παιχνίδι χρησιμοποιήθηκαν οι Μόκκας και Ανδρεόγλου από το παιδικό. Είναι πολύ σημαντικό παιδιά από την υποδομή της Νίκης να φτάνουν στο σημείο να αγωνίζονται στη Β’ Εθνική.
Τι άλλαξε στο β’ μισό του πρωταθλήματος και η Νίκη κέρδιζε εκτός έδρας ανεβάζοντας την απόδοσή της;
Στον δεύτερο γύρο παίξαμε καλύτερο μπάσκετ. Θεωρώ ότι η έλευση του Σωτήρη Μπουρδάνου ελευθέρωσε και τον Σάκη Κουτίνα, γιατί με τον Άρη Βερτζάγια οι αντίπαλοι επέτρεπαν το περιφερειακό σουτ γνωρίζοντας τη συγκεκριμένη αδυναμία του. Ταυτόχρονα ανέβηκαν πάρα πολύ τόσο ο Κώστας Σαριμπαλίδης, όσο και ο Δημήτρης Λόλας. Όλα τα παραπάνω συνέβαλαν στο να αποδώσουμε καλύτερο μπάσκετ και κάναμε σημαντικές νίκες εκτός έδρας, όπως με την Αναγέννηση Καρδίτσας όπου δυσκολεύτηκαν οι πρωτοπόροι ενώ οι υπόλοιποι έχασαν, και με τον ΑΣ Ιωαννίνων που είχε μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς, όμως στο τέλος υποβιβάστηκε.
Η Νίκη θα μπορούσε να πετύχει κάτι περισσότερο από την 7η θέση στον όμιλο;
Σίγουρα μιλώντας αντικειμενικά θα μπορούσαμε να έχουμε τρεις με τέσσερις νίκες παραπάνω. Ωστόσο αν δούμε γενικότερα τη βαθμολογία, πιστεύω ότι η ομάδα πάλι θα τερμάτιζε στην ίδια θέση. Ίσως να βγαίναμε έκτοι, αλλά πάνω-κάτω στην ίδια θέση βρισκόμασταν.
Το μεγάλο κέρδος για εμάς ήταν η συμμετοχή των νέων παιδιών. Με αυτό μένεις στο τέλος της χρονιάς, γιατί ουσιαστικά ήταν ήμασταν έκτοι είτε έβδομοι δεν έχει μεγάλη διαφορά. Το σημαντικό είναι ότι δώσαμε σε νεαρούς καλαθοσφαιριστές τη δυνατότητα να αγωνιστούν και να ξέρουμε ότι σε λίγα χρόνια θα δημιουργηθεί μια βάση όπου θα μπορεί να στηριχθεί η Νίκη.
Τι μέλλει γενέσθαι για την επόμενη χρονιά στη Νίκη;
Ακόμη δεν ξέρουμε τι θα γίνει στον διοικητικό τομέα. Παρόλα αυτά είναι πολύ σημαντικό η Νίκη να διατηρηθεί στη Β’ Εθνική, που είναι μια σημαντική κατηγορία και όσο γίνεται να ρίξουμε το μπάτζετ, γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα στον οικονομικό τομέα εξαιτίας τόσο του κορωνοϊού, όσο και των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην παρούσα φάση στην κοινωνία.
Είναι αξιοσημείωτο πως όσες φορές η Νίκη είχε ανεβεί τα προηγούμενα χρόνια, δεν είχε σταθερότητα. Δηλαδή ανέβαινε τη μία χρονιά και την επόμενη έπεφτε. Ας το δούμε και ιστορικά. Το 1984 είχε βγει Α’ Εθνική και μετά από δύο χρόνια βρέθηκε να παίζει στο τοπικό. Επίσης το 2012 βρέθηκε στην Α2, αλλά αμέσως μετά υποβιβάστηκε πάλι στην ΕΣΚΑΘ. Γενικότερα για να κάνεις ένα βήμα, θα πρέπει να δημιουργήσεις βάσεις. Δεν μπορείς να περιμένεις συνέχεια να ξοδεύονται χρήματα, διότι όταν θα σταματήσει να συμβαίνει αυτό, τότε θα σταματήσει να υπάρχει και η ομάδα.
Στο μπάσκετ της Νίκης υπάρχει μέλλον;
Θεωρώ ότι υπάρχει μέλλον, αλλά στην παρούσα φάση δεν υπάρχει η δυνατότητα να στηριχθείς σ’ αυτά τα παιδιά. Οι καλαθοσφαιριστές της υποδομής θα πρέπει να κάνουν ομαλή εισαγωγή στην ανδρική ομάδα. Οι νεαροί της φετινής ομάδας, ο Ζησόπουλος, ο Νίκολης, ο Βερτζάγιας, ο Δελεντζές, ο Σπανόπουλος, ο Μπουσκολίτης χρειάζεται να έχουν μεγαλύτερη τριβή στην κατηγορία και να πάρουν παιχνίδια στα πόδια τους. Όπως λέμε εμείς οι προπονητές, αν δεν χάσεις παιχνίδια στον πόντο, δεν μαθαίνεις να κερδίζεις στον πόντο. Επομένως μετά από δύο-τρία χρόνια, εφόσον υπάρχουν σταθερότητα και προγραμματισμός, θα μπορέσεις να δημιουργήσεις έναν βασικό κορμό, πάνω στον οποίο θα κάνεις μερικές προσθήκες για να πετύχεις κάτι παραπάνω. Οφείλεις να πατάς στα πόδια σου. Όλα τα άλλα είναι «φωτοβολίδες».
Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Νίκη μπορεί να φιγουράρει ψηλά στο ελληνικό μπάσκετ;
Ναι, όλοι θέλουμε τη Νίκη να βρίσκεται ψηλά, όμως το θέμα δεν είναι να βγει μία χρονιά σε μια μεγάλη κατηγορία και τα επόμενα χρόνια να μην υφίσταται η ομάδα και να κάνεις πάλι αγώνα για να αναγεννηθείς από τις «στάχτες» σου. Το θέμα είναι υπάρχει διάρκεια, συνέπεια, προγραμματισμός για να μπορείς να λειτουργήσεις σαν μια σοβαρή ομάδα. Η Νίκη στα δύο χρόνια που είμαι στις τάξεις της, δείχνει να βρίσκεται σε πάρα πολύ καλό δρόμο, πράγμα που φαίνεται και στα αποτελέσματα των «μικρών» ομάδων της. Η εφηβική ομάδα έφτασε τελικό Θεσσαλίας, η Κ21 έχει κατακτήσει το Πανθεσσαλικό Πρωτάθλημα, ενώ η παιδική ξεπέρασε τις προσδοκίες και μπήκε στους τέσσερις καλύτερους της Θεσσαλίας. Από κάτω υπάρχουν αρκετά παιδιά που βρίσκονται σε αναπτυξιακές κατηγορίες και συμμετέχουν σε τουρνουά. Η υποδομή γνωρίζει άνθηση, αλλά θα πρέπει να υπάρχει διοικητική ηρεμία και να έχουμε ανθρώπους να στηρίξουμε αυτό που κάνουμε.
Δηλαδή ο στόχος σας δεν είναι μόνο μία ισχυρή ανδρική ομάδα…
Θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε δέκα καλούς παίκτες και να λέμε ότι έχουμε δυνατή ομάδα. Ωστόσο αυτό που μας ενδιαφέρει είναι πως είτε είμαστε στην ομάδα εμείς, είτε όχι, η Νίκη να αποκτήσει σταθερές βάσεις για τα επόμενα χρόνια. Αυτή τη στιγμή υπάρχει στρωμένη κατάσταση, το τμήμα βγάζει υγεία. Δουλεύει σε σοβαρό πλαίσιο σε επαγγελματικά πρότυπα. Έχουμε δημιουργήσει χώρο για βίντεο, ενώ διαθέτουμε έναν εξαιρετικό γυμναστή, τον Νίκο Αθανασιάδη, που ασχολείται με την εκγύμναση όχι μόνο της πρώτης ομάδας, αλλά και με τους παίδες και τους εφήβους.
Πώς κύλησε η συνεργασία σας με τον Γιώργο Κοσμάτο και με τους υπόλοιπους συνεργάτες; Ποιο σχέδιο θέλετε να εφαρμόσετε;
Έχουμε άψογη συνεργασία, ο ένας έχει πάρει το κομμάτι της επίθεσης και ο άλλος της άμυνας. Επιπλέον ο Ανδρέας Τσιριγωτάκης ασχολείται με το σκάουτινγκ. Χαράξαμε ένα πλάνο που αφορά όλες τις κλίμακες, δηλαδή τις ίδιες κατευθύνσεις με την πρώτη ομάδα, έχουν και οι μικρότερες ηλικιακά. Έτσι τα παιδιά θα μπορούν να ενσωματώνονται πιο ομαλά στην ανδρική ομάδα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια μικρή σχολή, ώστε η ομάδα να έχει αγωνιστική ταυτότητα.
Το ίδιο ισχύει και για τη Διοικούσα Επιτροπή;
Έχουμε εκπληκτική σχέση με τη Διοικούσα. Πέρα από την προσωπική επαφή και τη σχέση εργαζόμενου και εργοδότη, υπάρχει και προσωπική σχέση όλων μας. Είμαστε φίλοι μεταξύ μας, κάνουμε παρέα και εκτός γηπέδου.
Πάντως το επόμενο πρωτάθλημα αναμένεται ακόμη πιο δύσκολο…
Η Νίκη διαθέτει «κορμό, που πρέπει να διατηρήσουμε. Μετά ανάλογα με το μπάτζετ, θα πράξουμε. Βέβαια όλα θα εξαρτηθούν από το τι θα συμβεί στα διοικητικά. Το σίγουρο είναι ότι του χρόνου η κατάσταση θα είναι πιο δύσκολη, γιατί λόγω της αναδιάρθρωσης θα πέσουν πέντε ομάδες, ενώ τη μεθεπόμενη σεζόν θα υποβιβαστούν πάλι πολλές ομάδες, γιατί η ΕΟΚ έχει απώτερο σκοπό μετά από κάποια χρόνια η Β’ Εθνική να διεξαχθεί ξανά σε δύο ομίλους. Επομένως η Νίκη οφείλει να παραμείνει στην κατηγορία «με νύχια και δόντια» για τα επόμενα δύο χρόνια.
Πώς κρίνετε την παρουσία του κόσμου;
Ξέρουμε τη δυναμική των φιλάθλων της Νίκης, την οποία φανέρωσαν στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ωστόσο θα θέλαμε ανάλογη παρουσία και σε άλλα παιχνίδια. Βέβαια αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες, τον κορωνοϊό, τον περιορισμό στην προσέλευση στο 70%. Παρόλα αυτά ο κόσμος βοηθάει με άλλους τρόπους. Η ομάδα συντηρείται από την αγάπη των φιλάθλων που από το υστέρημά τους αγοράζουν διαρκείας, δίνουν χορηγίες κλπ, έστω κι αν δεν έρχονται στο γήπεδο. Αυτό πρέπει να υπάρχει και τα επόμενα χρόνια για να σταθεροποιηθεί στη Β’ Εθνική η Νίκη.
Πέρα από προπονητής είστε και φίλος της Νίκης από μικρό παιδί…
Το ότι βρίσκομαι στη Νίκη είναι ευλογία. Με συγκινεί γιατί αντιπροσωπεύει πάρα πολλά πράγματα για μένα προσωπικά και για τον κόσμο. Οτιδήποτε γίνει στο μέλλον, εμείς είμαστε Νίκη και πάντα κοιτάζουμε το καλό της ομάδας…