Τα όσα έζησαν τα τελευταία 24ωρα οι 15 άνδρες, οι οποίοι υπηρετούν στο Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Αλοννήσου, τους χάρισαν δικαιωματικά τον τίτλο των αφανών ηρώων του νησιού. Η συμβολή τους ήταν τεράστια και κάτω από ακραίες συνθήκες έπραξαν αυτό που γνωρίζουν καλά: Αψήφησαν κάθε κίνδυνο από τον χιονιά και στάθηκαν στο πλευρό των κατοίκων της Αλοννήσου. Ο πυραγός Ηλίας Γκουρτζαλής, ο οποίος κατέχει τη θέση του προϊσταμένου, μίλησε για τα όσα έζησε τις προηγούμενες ημέρες μαζί με τους συναδέλφους του, για τους οποίους όλοι στην Αλόννησο πίνουν νερό στο όνομά τους.
Ο 42χρονος αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος υπηρετεί από το 1999 και κατάγεται από την Ευξεινούπολη, όπου ζούνε η σύζυγος με τα δύο παιδιά τους. Βρίσκεται στην Αλόννησο από τον περασμένο Δεκέμβριο με δίμηνη μετακίνηση, αφού δεν υπήρχε αξιωματικός στο κλιμάκιο του νησιού. Στον Ηλία Γκουρτζαλή έλαχε να αντιμετωπίσει το καταστροφικό πέρασμα της «Αριάδνης» από την Αλόννησο, με τον ίδιο να λέει χαμογελώντας: «Ποτέ άλλοτε δεν είχα επισκεφτεί την Αλόννησο και τελικά έπεσα πάνω στην περίπτωση».
Ο προϊστάμενος του Π.Κ. Αλοννήσου περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο τα περιστατικά που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η υπηρεσία του από το περασμένο Σάββατο: «Η χιονόπτωση άρχισε από το βράδυ των Θεοφανίων και τα όσα ακολούθησαν, ήταν απίστευτα. Για όλους μας ήταν μία εμπειρία που θα τη θυμόμαστε για μία ζωή, αλλά και μας δίδαξε πάρα πολλά. Το φαινόμενο ήταν πρωτοφανές. Έσπαζαν τα πεύκα από το βάρος του χιονιού σαν να ήταν οδοντογλυφίδες. Έπεφταν στο οδόστρωμα, σε καλώδια της ΔΕΗ, σε σπίτια επάνω και ανά πάσα στιγμή υπήρχε κίνδυνος να τραυματιστούν οι συνάδελφοι που επιχειρούσαμε.
Τα υπόλοιπα συμβάντα είχαν να κάνουν με την παροχή βοήθειας στους πολίτες. Ήταν και η πρώτη μας προτεραιότητα να διαφυλάξουμε την ανθρώπινη ζωή. Το πιο δύσκολο περιστατικό αφορούσε στη μεταφορά μίας ηλικιωμένης γυναίκας με κάταγμα στη λεκάνη της. Γλίστρησε στο μπαλκόνι της, όταν βγήκε να ξεχιονίσει κι έπρεπε να γίνουν χειρουργικές κινήσεις από εμάς για να μετακινηθεί με ασφάλεια και να μην επιδεινωθεί η κατάστασή της. Την κατεβάσαμε από ένα κατηφορικό μονοπάτι με έντονη κλίση κι ένα μέτρο χιόνι. Η επιχείρηση ήταν δύσκολη, αλλά η γυναίκα απομακρύνθηκε με ασφάλεια από το νησί. Αυτό έγινε την περασμένη Κυριακή, όταν προσέγγισε το νησί ο «Πρωτέας». Εξίσου δύσκολο ήταν το περιστατικό με την Αγγλίδα, την οποία απομακρύναμε από την οικία της, αφού ο σύζυγος της πέθανε από παθολογικά αίτια. Την πήγαμε σε σπίτι με θέρμανση, ώστε να είναι εκείνη ασφαλής. Μετά από μέρες η Ελληνική Αστυνομία μας ζήτησε εκ νέου τη συνδρομή μας, ώστε να μεταφέρουμε τη σορό του Άγγλου, προκειμένου να ταφεί στο νεκροταφείο. Νωρίτερα δεν υπήρχε δυνατότητα να μεταφερθεί ο νεκρός κι έμεινε εκεί για τέσσερις ημέρες, μέχρι να βρούμε τρόπο να απομακρυνθεί. Ένα άλλο περιστατικό που μας άγχωσε, αφορούσε στη μεταφορά ενός βρέφους από το Ρουσούμ στο Πατητήρι. Το μωρό χτύπησε μέσα στο σπίτι του, τραυματίστηκε στο κεφάλι και διακομίστηκε στο Περιφερειακό ιατρείο για ράμματα. Τις τρεις πρώτες ημέρες το τηλέφωνο χτυπούσε αδιάκοπα. Δεν υπήρχε ρεύμα στο νησί, αλλά διαθέτουμε γεννήτρια, ώστε να λειτουργούν οι βασικές υποδομές: Το τηλεφωνείο και ο ασύρματος, ώστε να συντονιζόμαστε. Δεχθήκαμε εκατοντάδες κλήσεις. Άνθρωποι που φοβήθηκαν ότι θα έμεναν αποκλεισμένοι και θα έμεναν δίχως τρόφιμα ζητούσαν βοήθεια. Δώσαμε προτεραιότητα στους τραυματίες, ιεραρχώντας τις ανάγκες, αλλά και τους καρδιοπαθείς, οι οποίοι έπρεπε να μεταφερθούν σε σπίτια με θέρμανση. Στείλαμε τρόφιμα σε αποκλεισμένους, αλλά και φάρμακα σε κατοίκους στα απομακρυσμένα σημεία. Πάντοτε σε ανοικτή γραμμή με τη γιατρό του Περιφερειακού Ιατρείου, την οποία θέλω να ευχαριστήσω δημόσια. Τη μεταφέραμε σε σπίτια, ώστε να έχουμε ασφαλείς τους ανθρώπους».
Ο κ. Γκουρτζαλής, στη συνέχεια υπογράμμισε την άριστη συνεργασία όλων των αρχών του νησιού: «Όσον αφορά στην υπηρεσία μας θεωρώ ότι τα πήγαμε αρκετά καλά. Με την έννοια ότι από την πρώτη στιγμή εφαρμόσαμε τα σχέδια που έχουμε για την αντιμετώπιση κινδύνων από χιονοπτώσεις. Υπήρξε αυξημένη ετοιμότητα και αξιολογήθηκε σωστά η κατάσταση, αφού είχαμε να κάνουμε με ένα πολύ σοβαρό φαινόμενο. Επίσης, θέλω να σταθώ στις ενισχύσεις που λάβαμε. Η συνδρομή πυροσβεστών από όλη τη Μαγνησία ήταν συγκλονιστική. Ήρθαν συνάδελφοι από τον Βόλο, το Βελεστίνο και τον Αλμυρό. Όλοι τους ήρθαν αποφασισμένοι να συνδράμουν, να σταθούν στο πλευρό των πολιτών και να ξεπεράσουμε όσα συνέβησαν. Το μυστικό όμως που μας έδωσε πραγματικά θάρρος και μας έκανε να εργαστούμε με όλες τις δυνάμεις μας, ήταν ότι σύσσωμοι οι φορείς του νησιού, ο δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι, οι δημοτικοί υπάλληλοι, η Αστυνομία, η ΔΕΗ, όλοι γίναμε μία γροθιά από την πρώτη στιγμή. Αυτό συνετέλεσε στο να κυλήσουν όλα ομαλά και να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές. Ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει από ανθρώπινης πλευράς, έγινε χάρη στην άριστη συνεργασία που υπήρξε».
Οι πυροσβέστες της Αλοννήσου υπερέβαλαν εαυτούς κι αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον κόσμο, με τον έμπειρο πυραγό να σημειώνει: «Ο κόσμος μας ευχαριστεί στον δρόμο που μας βρίσκουν. Εμείς κάναμε απλά το καθήκον μας. Άλλωστε, το γεγονός ότι ο κίνδυνος είναι συνυφασμένος με το επάγγελμά μας το έχουμε αποδεχθεί. Αυτό που μας προστατεύει είναι ο επαγγελματισμός και η εκπαίδευσή μας. Από εκεί και πέρα, υπήρξε πολύς κόσμος που προσφέρθηκε να μας βοηθήσει. Ακόμη και τρόφιμα μας έφεραν. Αυτό μας συγκίνησε. Όταν κάποιος σου απλώνει το χέρι και σου προσφέρει από το υστέρημά του, ψυχολογικά σε ανεβάζει. Στο κλιμάκιο έφτασαν μέχρι και μπότες και αδιάβροχα. Δεν ξέρω ποιος μας τα έστειλε, ήρθαν τα πράγματα με το καράβι. Μας έλεγαν: «Ότι χρειάζεστε, θα σας το φέρουμε». Ή όταν φτάναμε στα σπίτια, ακούγαμε συχνά το εξής: «Εάν δεν ερχόσασταν, θα πεθαίναμε». Σε τέτοια φορτισμένα συγκινησιακά γεγονότα ακούς διάφορα. Όμως το μυαλό μας ήταν ήδη στο επόμενο συμβάν. Τα γεγονότα έτρεχαν, οι εκκλήσεις για βοήθεια ήταν συνεχόμενες και έπρεπε να πηγαίνουμε από το ένα συμβάν στο άλλο».