Αν και σύντομη, η καριέρα του Καμερουνέζου άσου είναι πλούσια σε εμπόδια, με αποκορύφωμα την περιπέτειά του στην Αλμπαθέτε, όταν ελλείψει χρημάτων κοιμόταν σε αυτοκίνητο φίλου. Σήμερα, ως παίκτης του Παναθηναϊκού δηλώνει έτοιμος να… ριζώσει στην ομάδα και να τη βοηθήσει να επιστρέψει στον δρόμο των επιτυχιών
Οπως και τώρα, που ο 26χρονος Καμερουνέζος -με γαλλικό διαβατήριο- ποδοσφαιριστής, που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα να μεταγραφεί σε μία μεγάλη ομάδα, που προσδοκά να γίνει μεγαλύτερη και διεκδικήτρια του τίτλου, ξέρει ότι η Λεωφόρος είναι ανηφορική. Οτι o δρόμος της δικαίωσης, της ανέλιξης και της πραγμάτωσης του ονείρου είναι δύσβατος και μακρύς. Και για να φτάσεις στο τέρμα, καλείσαι να κοπιάσεις.
Οταν ο μάνατζέρ του, Στράτος Φαφαλιός, ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε πριν από έξι χρόνια και τον έφερε στην Ελλάδα για να δοκιμαστεί στον Παναιτωλικό, του μετέφερε το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, ο τέως παίχτης του Πανιωνίου… γύρισε πίσω για να πάει μπροστά. Γύρισε στο καλοκαίρι του 2006, όταν, όντας παίχτης της CFF Paris, την πρώτη του ομάδα επί γαλλικού εδάφους, δέχθηκε, στα 17 του χρόνια, πρόσκληση για να δοκιμαστεί, μαζί με τον Αργεντινό άσο της Παρί Σεν Ζερμέν, από τη Σεντ Ετιέν. Ο Αργεντινός μέσος «κόπηκε», ο Μπουμάλ προχώρησε, πρωτοφόρεσε και λάτρεψε τα πράσινα, έγινε συμπαίχτης του Στάθη Ταυλαρίδη, ωστόσο το καλοκαίρι του 2009 έμεινε μετεξεταστέος.
Ισπανική δοκιμασία
Η πρώτη απόρριψη δεν τον λύγισε. Ούτε η δεύτερη ούτε οι επόμενες. Μετά τη Σεντ Ετιέν δεν άλλαξε μόνο ομάδα, αλλά και χώρα. Λίγες μέρες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου U20, που είχε γίνει το 2009 στην Αίγυπτο, όπου ο Μπουμάλ είχε αγωνιστεί και στα τρία ματς της εθνικής Καμερούν (ήττα από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, με 4-1 και 3-0, αντίστοιχα, νίκη επί της Ν. Κορέας με 2-0, στην οποία ο νεοαποκτηθείς μεσοεπιθετικός του Παναθηναϊκού είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και συμμετοχή στο δεύτερο τέρμα της ομάδας του), πήγε ξανά να υποβληθεί σε… δοκιμασία: αυτήν τη φορά βρέθηκε στην Ισπανία και στην Αλμπαθέτε, η οποία τελικά τον επέλεξε για τη β’ ομάδα της.
Η διαδρομή του εκεί σύντομη, η ταλαιπωρία του, γενικά, ασύνορη. Τον καιρό των δοκιμών, ένεκα οικονομικής δυσπραγίας, κοιμόταν στο αυτοκίνητο ενός φίλου του ο οποίος είχε μεσολαβήσει για να δοκιμαστεί στην Αλμπαθέτε.
Υστερα από έξι μήνες, αναγκάστηκε να περάσει από νέα «οντισιόν». Αυτήν τη φορά στην… τρίτη πατρίδα του, την Ελλάδα, όπου τον έφερε και τον πήγε στο Αγρίνιο και τον Παναιτωλικό ο μάνατζέρ του, Στρ. Φαφαλιός. Ο τότε προπονητής του Παναιτωλικού, Γ. Νταλακούρας, δεν χρειάστηκε πολλές δοκιμές για να εγκρίνει την απόκτηση του 21χρονου Καμερουνέζου επιθετικού, που είχε ως διαβατήριο τις τρεις (όλες στο Μουντιάλ U20) διεθνείς συμμετοχές και μουντζούρες σ’ αυτό τις δύο μέχρι τότε απορρίψεις. Ο Γ. Νταλακούρας διέκρινε στο πρόσωπο του «λιονταριού» το πείσμα ενός νεαρού, που μεγάλωσε χωρίς πατέρα, που από τα έξι του χρόνια είναι στην πραγματικότητα χωρίς πατρίδα, που είχε αναλάβει στους μικροκαμωμένους ώμους του όλη την οικογένεια. Κι αυτό που έλεγε από τότε ο Ολιβιέ Μπουμάλ ήταν πως «εγώ θα καταφέρω να πετύχω και να φτάσω ψηλά». Το έλεγε και το πίστευε.
Το επαναλάμβανε και στη Γαλλίδα σύζυγό του, την οποία γνώρισε στο Σεντ Ετιέν και με την οποία έχει αποκτήσει ένα αγοράκι. Τη σύντροφό του που ήταν το στήριγμά του στις δύσκολες -για όλην την οικογένεια- στιγμές, το έτερον ήμισυ με το οποίο μοιράζεται τώρα τις χαρές της μεταγραφής του στον Παναθηναϊκό. Της ομάδας που του… άναψε το πράσινο για να αγωνιστεί σε μια μεγάλη ομάδα, του συλλόγου που του θυμίζει τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο, όταν φόρεσε την (πράσινη) φανέλα της Σεντ Ετιέν.
To «λιοντάρι», βέβαια, μέχρι να γίνει «πάνθηρας», και να εξελιχθεί μέσω του Πανιωνίου, έζησε και στην Ελλάδα αρκετές απογοητεύσεις, καθώς στον Παναιτωλικό, μετά την πτώση της ομάδας στη Β’ Εθνική, «έπεσε» κι εκείνος για να βρεθεί στο Πλοέστι και τη ρουμανική Αστρα, στον Λεβαδειακό για ολίγες… παραστάσεις και μετά στα Ψαχνά, όπου τα 8.000 ευρώ που έλαβε προκαταβολή, τον έπεισαν να δοκιμάσει ξανά τις δυνάμεις του και τις αντοχές του στο πρωτάθλημα της Football League.
Επαιξε, διέπρεψε, νίκησε, μεταγράφηκε στον Πανιώνιο και η καριέρα του πήρε την ανηφόρα. Από τα 60.000 ευρώ τον χρόνο που εισέπραττε από την ομάδα της Ν. Σμύρνης πήγε στον Παναθηναϊκό και στα 230.000 ευρώ ετησίως. Το πρώτο βήμα του ταπεινού Καμερουνέζου έγινε. Τώρα, εκείνος δηλώνει έτοιμος για το άλμα: να διεκδικήσει τρόπαιο με την ομάδα του αγαπημένου χρώματός του, να γίνει, και με τη συνδρομή του, όπως δήλωσε, ο Παναθηναϊκός και πάλι μεγάλος…
Ζήτησε… στερεοφωνικό
Οταν μεταγράφηκε στον Παναιτωλικό το 2010, μία ήταν η αξίωσή του από τη διοίκηση: «Θέλω να μου πάρετε ένα στερεοφωνικό για να μπορώ τον ελεύθερο χρόνο μου να ακούω μουσική». Αλλωστε από τότε διέφερε από τους συνομήλικούς του, καθώς δεν ήταν, και παραμένει, οπαδός των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης.
Πηγή www.ethnos.gr