Οι δανειολήπτες μπορούν να τα διεκδικήσουν δικαστικά από τις τράπεζες

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ, 6. Οι δανειολήπτες που δεν υπάχθηκαν στις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου για τα πανωτόκια, μπορούν να διεκδικήσουν δικαστικά τους επιπλέον τόκους, αποφάνθηκε ο Άρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 21/2011 απόφασή του, η οποία αναιρεί την απόφαση εφετείου για την περίπτωση μιας δανειολήπτριας.

 

Οι αρεοπαγίτες υποστηρίζουν ότι αυτό προκύπτει από το πνεύμα του νόμου για τα πανωτόκια (Ν. 2789/2000), αλλά και από τη νομοθετική σκοπιμότητα της όλης ρύθμισης για το θέμα.

Ο επίμαχος νόμος, συνεχίζει η δικαστική απόφαση, «αποβλέπει στην ευεργετική εισαγωγή ορίου στην επιβάρυνση των δανειοληπτών με κάθε είδους τόκους από νόμιμη αιτία, οι οποίοι μέχρι την εισαγωγή του νόμου 2789/2000 είχαν επαυξήσει το χρέος τους».

Παράλληλα, υπογραμμίζουν οι δικαστές ο Ν. 2789/2000 δεν αποσκοπεί στην «περιαγωγή των δανειοληπτών σε δυσμενέστερη θέση, με την κατάργηση αξιώσεων τους προς αναζήτηση ποσών εισπραχθέντων από τα πιστωτικά ιδρύματα αδικαιολογήτως», δηλαδή καθ΄ υπέρβαση των αρχικά οφειλομένων ποσών, πριν την έναρξη ισχύος εφαρμογής του άρθρου 30 του Ν. 2789/2000.

Το δικαστήριο ασχολήθηκε με την περίπτωση σεισμόπληκτης στο Λουτράκι Κορινθίας, η οποία το 1982 είχε λάβει δάνειο ύψους 3,4 εκατομμυρίων δραχμών. Αν και είχε εξοφλήσει το δάνειο, αναγκάστηκε το 1991 να πληρώσει πανωτόκια 9,2 εκατ. δραχμών για να μην βγει σε πλειστηριασμό το ακίνητό της.

Η δανειολήπτρια αξίωσε από την Τράπεζα να της επιστραφούν τα παρανόμως εισπραχθέντα πανωτόκια και να της καταβληθεί αποζημίωση 12,9 εκατ. δραχμών.

Το Εφετείο έκρινε ότι ο Ν. 2789/2000 αποκλείει τη αναζήτηση των καταβληθέντων για οποιαδήποτε αιτία, καθώς η άρνηση της Τράπεζας να επιστρέψει τα παράνομα πανωτόκια είναι σύννομη στηριζόμενη στο άρθρο 30 του επίμαχου νόμου.

Οι αρεοπαγίτες όμως αναίρεσαν την εφετειακή απόφαση.

 

 

Οι συντάξεις σε παιδιά

αποβιωσάντων δημοσίων

υπαλλήλων

 

Και τα αγόρια και τα κορίτσια να λαμβάνουν υπό τις ίδιες προϋποθέσεις τη σύνταξη του αποβιώσαντος πατέρα τους, δημοσίου υπαλλήλου, εισηγήθηκε στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αρεοπαγίτης, ο οποίος χαρακτήρισε αντισυνταγματική τη σχετική διάταξη του Προεδρικού Διατάγματος 166/2000 που κάνει διάκριση μεταξύ των δύο φύλων.

Ειδικότερα, ο αρεοπαγίτης εισηγήθηκε να κριθεί αντισυνταγματικό το άρθρο 5 του Προεδρικού Διατάγματος 166/2000 κατά το σκέλος εκείνο που προβλέπει περισσότερες προϋποθέσεις για τον άγαμο γιο, ενώ για τις θυγατέρες αρκεί μόνο να είναι άγαμες, προκειμένου να τύχουν της συνταξιοδότησης από υπάλληλο ή συνταξιούχο του Δημοσίου τομέα ο οποίος απεβίωσε.

Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο του Προεδρικού Διατάγματος 166/2000 το αγόρι για να συνταξιοδοτηθεί πρέπει να είναι άγαμο μετά το 18ο έτος της ηλικίας του και να είναι ταυτόχρονα ανίκανο για εργασία άνω του 50%. Αντίθετα για τις θυγατέρες δεν προβλέπεται καμία προϋπόθεση.

Σύμφωνα με την εισήγηση, η διαφορετική αυτή μεταχείριση μεταξύ των αγοριών και των κοριτσιών είναι αδικαιολόγητη διάκριση μεταξύ των δύο φύλων, αλλά και ανίσχυρη, ενώ δεν δικαιολογείται και από λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς, κ.λπ.

Μάλιστα τονίστηκε ότι, εν όψει των συγχρόνων αντιλήψεων και των δεδομένων για την απασχόληση των γυναικών, η διάκριση αυτή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε σαν θετικό μέτρο υπέρ των γυναικών.

Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο λόγω των αντίθετων αποφάσεων μεταξύ του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Συγκεκριμένα το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει αντισυνταγματικό το επίμαχο άρθρο του Προεδρικού Διατάγματος 166/2000, ενώ το Ελεγκτικό Συνέδριο το έχει κρίνει συνταγματικό. Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.