Ακόμη και παραμονές Πρωτοχρονιάς άνεργοι ψάχνουν δουλειά στην υπηρεσία
Μία ακόμη δύσκολη χρονιά για τους ανέργους. Ακόμη και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κάποιοι από αυτούς πέρασαν την πόρτα του ΟΑΕΔ, αναζητώντας έστω κάτι, που θα αναπτερώσει τις ελπίδες τους. Κάτι, που θα τους φέρει ξανά στην εργασία, την οποία έχασαν και ψάχνουν να βρουν μια άλλη εδώ και αρκετό καιρό. Και οι ίδιοι γνωρίζουν, ότι βρίσκονται σε δύσκολη θέση, σε μία ακόμη δυσκολότερη κοινωνική στιγμή.
Ρεπορτάζ: ΘΑΝΑΣΗΣ Κ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
Τον κ. Γιάννη Βελάϋ, τον συναντήσαμε χθες το πρωί, έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ Βόλου. Μία έμπαινε μέσα, μία έβγαινε. Σαν κάτι να περίμενε. Κοιτούσε τους πίνακες, όπου η υπηρεσία, παλιότερα, αναρτούσε τις επωνυμίες των επιχειρήσεων, που αναζητούσαν προσωπικό. Εδώ και καιρό, όπως λέει υπηρεσιακός παράγοντας του ΟΑΕΔ Βόλου, «δεν υπάρχει ανανέωση στους πίνακες, αφού δεν υπάρχει ζήτηση εργασίας». Παραμένουν εκεί μόνον κάποιες ανακοινώσεις που έχουν ημερομηνία από το καλοκαίρι του 2009…
Ο κ. Βελάϋ είναι οικοδόμος. Εργαζόταν σε έναν κλάδο, όπου οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα έντονες, εδώ και ενάμισι περίπου χρόνο. Τόσος είναι περίπου και ο χρόνος που ο κ. Βελάϋ είναι άνεργος. Όπως σημειώνει, έρχεται, αναζητώντας εργασία, ίσως κάποια βοήθεια, διότι περνά δύσκολα, αυτός και η οικογένειά του.
Ρωτάει: «Δεν είναι δύσκολα, εάν δεν δουλεύεις;». Είναι 53 ετών και όπως τονίζει, αναζητά εργασία πλέον, οπουδήποτε…
Κοντεύει μεσημέρι και στα γραφεία του ΟΑΕΔ Βόλου, μπαίνει μία νεαρή κοπέλα. Λέγεται Μαρία Αναγνώστου και μέχρι πρόσφατα εργαζόταν σε ξενοδοχειακή μονάδα. Μιλά ιδιαίτερα έντονα και εκφράζει πολύ καθαρά τα συναισθήματά της, για αυτό που βιώνει : «Δούλευα, στην συγκεκριμένη ξενοδοχειακή μονάδα, σχεδόν τρία χρόνια. Βρέθηκα χωρίς δουλειά και χωρίς εισόδημα. Καθένας που εργάζεται, το κάνει όχι από χόμπι, αλλά για να μπορέσει, να ζήσει. Έτσι όπως έγιναν τώρα τα πράγματα, θα στριμωχθούμε. Όμως και αυτό που ζούσα στην εργασία μου, προτιμούσα να μείνω άνεργη, παρά να δουλεύω. Το μόνο που έκανε ο εργοδότης, ήταν να μειώνει το προσωπικό και να ζητά από αυτούς που έμειναν, να κάνουν όλες τις δουλειές. Από την άλλη ήμασταν απλήρωτες δύο μήνες. Είχαμε και την βία «θα σε διώξω…», πόσο να αντέξεις. Μας είχαν φέρει στο αμήν…Αναρωτιέμαι, πως ο κόσμος κάθεται και δεν μιλάει».
Στον ΟΑΕΔ Βόλου βρέθηκε χθες και μία νεαρή κοπέλα, η κ. Αναστασία Μάρκου που το περασμένο καλοκαίρι πήρε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο (τμήμα Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Πήγε στον ΟΑΕΔ Βόλου, για να ανανεώσει την κάρτα ανεργίας της. Όπως λέει, είναι πολύ δύσκολο, να βρει δουλειά με την ειδικότητά της στο Βόλο, αλλά δεν απελπίζεται. Ανήκει σ’ εκείνη τη νέα γενιά, που αφού σπούδασε, τώρα δεν μπορεί να βρει εργασία και να ζήσει κάπως ανθρώπινα, τώρα που βρίσκεται στα καλύτερά της χρόνια.
Περισσότερο από ένα χρόνο είναι άνεργος και ο κ. Δημήτρης Χαμονικολάου. Όλα τα προηγούμενα χρόνια έκανε πολλές δουλειές (οικοδόμος, μηχανουργός, μάγειρας, τροχιστής). Βρέθηκε στην ανεργία τον Μάϊο του 2009. Ακόμη ψάχνει. Όπως σημειώνει, «κάθε μέρα γίνεται και πιο δύσκολο η ανεύρεση εργασίας. Θα ‘λεγα ακατόρθωτο, όσες τεχνικές δυνατότητες και εάν έχεις». Τους πρώτους οκτώ μήνες πήρε το επίδομα ανεργίας. Από εκεί και πέρα, τίποτα. Δεν φοβάται να εκφράσει την άποψή του: «Η Κυβέρνηση δεν έχει, νομίζω, μάτια για μας».