Θέμης Μαρίνος: Πέθανε ο τελευταίος σαμποτέρ του Γοργοπόταμου -Το μήνυμα Μητσοτάκη

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 101 ετών άφησε ο Θέμης Μαρίνος, ο τελευταίος επιζών από το σαμποτάζ της γέφυρας του Γοργοποτάμου από ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ με την βοήθεια των Βρετανών.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος τον χαρακτήρισε«ήρωα» και «από τους τελευταίους μιας σπουδαίας γενιάς».
«Ο Θέμης Μαρίνος, ο τελευταίος σαμποτέρ του Γοργοποτάμου, ήταν ένας γενναίος στρατιωτικός και σπουδαίος οικονομολόγος. Ήρωας του Πολέμου και της Εθνικής Αντίστασης, με μεγάλη προσφορά στην πατρίδα. Από τους τελευταίους μιας σπουδαίας γενιάς».

Ο Θεμιστοκλής Μαρίνος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1917. Υπήρξε Έλληνοβρετανός στρατιωτικός, αντιστασιακός και οικονομολόγος. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και ήταν μέλος της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής (BLO) κατά τη διάρκεια της κατοχής. Συγγραφέας ιστορικών βιβλίων για την εθνική αντίσταση στην Ελλάδα, με έντονη αντικομμουνιστική τοποθέτηση.

Στρατιωτική σταδιοδρομία
Το 1940-41 πολέμησε στο ΕλληνοΑλβανικό Μέτωπο και στη Μάχη της Κρήτης ως έφεδρος αξιωματικός. Συνελήφθη από τον Γερμανικό στρατό και αφού δραπέτευσε συνεργάστηκε με την αντίσταση στο νομό Ρεθύμνης, διέφυγε αργότερα στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατατάχτηκε στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία. Αποσπάστηκε από τον Πρίγκιπα Πέτρο στο βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως στην Παλαιστίνη όπου και εκπαιδεύτηκε. Το Σεπτέμβριο του 1942 ως μέλος της βρετανικής ομάδος αλεξιπτωτιστών προσγειώθηκε μαζί με άλλους Βρετανούς αξιωματικούς στην Ελλάδα και ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοποτάμου με τη βοήθεια των δύο μεγάλων αντιστασιακών οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ, διακόπτοντας τον εφοδιασμό των Γερμανών στη Β. Αφρική. Παρέμεινε στην Ελλάδα ως σύνδεσμος του Γενικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Τον Ιούλιο του 1943, με την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία κατεύθυνε τις επιχειρήσεις παραπλανήσεως και δολιοφθοράς κατά του Άξονα στην Αιτωλο-Ακαρνανία, παίρνοντας μέρος στις ανατινάξεις των γεφυρών από το Μακρυνόρος ως την Άρτα και συγκεκριμένα τις Αννίνου, Κομποτίου, Αγ. Νικολάου και Ζούτου. Τον Ιανουάριο 1944, επέστρεψε στην Αίγυπτο και από εκεί στα Επτάνησα για να αναλάβει νέα αποστολή με διαταγή του Γενικού Στρατηγείου στα νησιά του Ιονίου, όπου οργάνωσε και διοίκησε το μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών μέχρι τον Νοέμβριο του 1944.

Πολιτική σταδιοδρομία
Το 1945 – 1949 χρημάτισε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου Βουλγαρίας και σύνδεσμος της Ελληνικής Κυβερνήσεως στη Βαλκανική Επιτροπή Παρατηρητών του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Eργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Συντονισμού, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής των ΣΕΚ (ΟΣΕ), Γενικός Διευθυντής Οικονομικού της ΔΕΗ, Σύμβουλος της ΕΤΕΒΑ και Πρόεδρος της Τραπέζης Επενδύσεων, ενώ υπήρξε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων (ΛΙΠΤΟΛ, ΚΕΠΕ, ΙΟΒΕ, ΣΕΒ, κλπ).
Στο εξωτερικό εργάστηκε ως εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών σε αναπτυξιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στο Ιράν, της Διεθνούς Τραπέζης στην Αιθιοπία και του Γραφείου Δοξιάδη (Γκάνα, Λιβύη).

Πολεμικές Διακρίσεις
Του απενεμήθη ο βαθμός του Βρετανού λοχαγού και στη συνέχεια ταγματάρχη. Έλαβε πολλές πολεμικές διακρίσεις, ελληνικά και ξένα παράσημα.

Πηγή:  iefimerida.gr