Συνταξιούχος Γερμανός έλυσε ένα από τα πιο πολύπλοκα μαθηματικά ζητήματα, την ώρα που έπλενε τα δόντια του

Ο Τόμας Ρόγιεν, βούρτσιζε τα δόντια του την ώρα που του ήρθε μια ιδέα τον Ιούλιο του 2014.
Ο τότε 67χρονος, πρώην στατιστικολόγος σε μία φαρμακευτική εταιρεία, από την πόλη Schwalbach am Taunus, κοντά στην Φρανκφούρτη, βρήκε τη λύση για το πρόβλημα γνωστό ως ανισότητα συσχέτισης Gaussian (GCI).

Αλλά εκείνη την εποχή, η πειστική λύση του Ρόγιεν πέρασε σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη και εξακολουθεί να προβληματίζει την επιστημονική κοινότητα, αναφέρει το περιοδικό Quanta.

Το συγκεκριμένο μαθηματικό πρόβλημα έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του ’50, αλλά διατυπώθηκε σαφέστερα το 1972. Από τότε δεκάδες μαθηματικοί έχουν ανεπιτυχώς προσπαθήσει να το επιλύσουν.

Σύμφωνα με την αρχή του GCI, εάν δύο σχήματα επικαλύπτονται, όπως ένα ορθογώνιο και ένας κύκλος, τότε η πιθανότητα χτυπήματος του ενός, για παράδειγμα σε ένα παιχνίδι με βελάκια, αυξάνονται οι πιθανότητες να χτυπήσει το άλλο.

Ο Ντόναλντς Ρίτσαρντς, ένας στατιστικολόγος στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, είπε στο περιοδικό πως προσπαθούσε να λύσει το πρόβλημα εδώ και 30 χρόνια χωρίς επιτυχία.

Ο Ρόγιεν, πάλι, δεν είναι μαθηματικός και δεν είναι ένας από εκείνους που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους προσπαθώντας να λύσουν το πρόβλημα. Πρωταρχικός του στόχος ήταν να βελτιώσει τις στατιστικές φόρμουλες για την φαρμακευτική βιομηχανία για να βγάλει νόημα από τα δεδομένα δοκιμής του φαρμάκου.

Την ώρα που έπλενε τα δόντια του, του ήρθε η ιδέα πως το GCI θα μπορούσε να εξηγηθεί αναλυτικά μέσω στατιστικών τύπων. Αυτό του επέτρεψε να απλοποιήσει τη λειτουργία και τη χρήση εξισώσεων που χρησιμοποιούσε σε όλη του τη ζωή.

«Στα μαθηματικά, συμβαίνει συχνά, ένα φαινομενικά δύσκολο πρόβλημα να λύνεται σε την απάντηση σε μια πιο γενική ερώτηση. Το βράδυ της ίδιας μέρας, είχα έτοιμο το πρώτο μου σχέδιο της απόδειξης» δήλωσε ο ίδιος στο Quanta.

Η απάντησή του είναι σύντομη και χρησιμοποιεί μόνο κλασικές μαθηματικές τεχνικές.

Οι εμπειρογνώμονες είπαν ότι κάθε μεταπτυχιακός φοιτητής θα μπορούσε να ακολουθήσει τα επιχειρήματα του Ρόγιεν. Και ο Ρόγιεν δήλωσε πως ελπίζει ότι η «εκπληκτικά απλή απόδειξη… θα μπορούσε να ενθαρρύνει νέους μαθητές να χρησιμοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους για να βρουν νέα μαθηματικά θεωρήματα» προσθέτοντας πως «δεν απαιτείται πάντα ένα πολύ υψηλό θεωρητικό επίπεδο».Πηγή: Business Insider