Συναγερμός για διαστάσεις της ενδοσχολικής βίας

Αύξηση των περιστατικών ενδοσχολικής βίας μετά την περίοδο της πανδημίας καταγράφουν αρμόδιοι. Μάλιστα συνιστούν στους γονείς που τα παιδιά τους εμπλέκονται σε τέτοια περιστατικά να είναι συνεργατικοί και να κρατούν ήπιους τόνους, καθώς η δημοσιότητα συνήθως επαθυματοποιεί το παιδί που είναι το θύμα.
Στην κατάμεστη από καθηγητές αίθουσα εκδηλώσεων στον όγδοο όροφο της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί η ημερίδα με θέμα «Διαχείριση Εκφοβισμού στο Σχολείο» που διοργανώθηκε από τη Διεύθυνση δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας.
Εισηγητής της ημερίδας ήταν ο Διδάκτωρ Ψυχολογίας και υπεύθυνος συμβουλευτικού σταθμού της μητρόπολης Δημητριάδος Αρχιμανδρίτης Σεβαστιανός Ζερβός, ενώ προλόγισαν οι κ.κ. Δρ Καρμπά Χρυσούλα – Ψυχολόγος- Αν/τρια Προϊσταμένη ΚΕ.ΔΑ.ΣΥ Μαγνησίας και Δρ Κουκουρίκη Ευαγγελία- Σύμβουλος Εκπαίδευσης Ειδικής Αγωγής.
Ο π. Σεβαστιανός ανέφερε πως «Οι διαστάσεις του σχολικού εκφοβισμού είναι μεγάλες και δυστυχώς κλιμακούμενες. Δηλαδή θα βλέπουμε όλο και περισσότερα περιστατικά. Το φαινόμενο ενδυναμώθηκε μετά και την περίοδο του εγκλεισμού από την πανδημία που περάσαμε. Οπότε τώρα διανύουμε και μια μετατραυματική περίοδο. Η εκδήλωση αυτή εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο δράσης. Ενημερώθηκαν πρώτα οι διευθυντές και υποδιευθυντές και χθες ενημερώθηκαν οι σύμβουλοι σχολικής ζωής».
Ερωτηθείς για τα πώς μπορεί η σχολική κοινότητα να διαχειριστεί την επιστροφή ενός μαθητή που ήταν το θύμα είπε πως «επειδή στην Ελλάδα το όλο φαινόμενο είναι στα σπάργανα και δεν υπάρχει εμπειρία στη διαχείριση τέτοιων περιστατικών στο 100%, το σωστό για την ομαλή επιστροφή του μαθητή, είναι να εμπλακεί όλη η σχολική κοινότητα, όπως οι γονείς, οι μαθητές οι εκπαιδευτικοί. Μόνο με ευαισθητοποίηση και δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για τον μαθητή μπορεί να γίνει ομαλά η επιστροφή του στην εκπαιδευτική διαδικασία».
Μάλιστα για την εμπειρία διαχείρισης τέτοιων περιστατικών από τους εκπαιδευτικούς, είπε πως κάποιοι έχουν τις γνώσεις, αλλά οι περισσότεροι όχι δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις.
Τι πρέπει να κάνουν οι εκπαιδευτικοί, όταν αντιληφθούν ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού; «Να παρέμβουν για να δημιουργήσουν ένα καλό συναισθηματικό περιβάλλον για το παιδί, να ενημερώσουν τις εμπλεκόμενες οικογένειες, τους ειδικούς ψυχικής υγείας αλλά και τους αρμόδιους εκπαιδευτικούς φορείς. Οι γονείς από την πλευρά τους θα πρέπει να αντιδρούν συνεργατικά και με πολύ ήπιους τόνους. Δεν λύνουμε τα προβλήματά μας με την καταφυγή στην εισαγγελία, εκτός αν υπάρχει κάτι πολύ βαρύ. Μάλιστα και η δημοσιότητα κάνει κακό, καθώς επαναθυματοποιεί το παιδί. Καλό είναι να αποφεύγεται η δημοσιότητα» είπε ο π. Σεβαστιανός.
Από την πλευρά της η σύμβουλος ειδικής αγωγής και ενταξιακής εκπαίδευσης κ. Ευαγγελία Κουκορίκη ανέφερε πως «ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια πραγματικότητα που βέβαια προϋπήρχε, αν και τα τελευταία χρόνια ασχολείται πολύ επισταμένα η εκπαιδευτική κοινότητα και η κοινωνία με αυτά τα φαινόμενα. Είναι σημαντικό ως κοινωνία να δούμε το πρόβλημα αυτό το οποίο παρουσιάζει μεγάλη άνοδο μετά και το φαινόμενο του εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού. Υπάρχουν πολλά περιστατικά ενδοοικογενειακής κακοποίησης και βίας που έχουν καταγραφεί στις παιδοψυχιατρικές κλινικές».
Αναφερόμενη στους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου, είπε πως στα σχολεία υπάρχουν και κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι και αυτούς τους παράγοντες θέλουμε να ενεργοποιήσουμε. Γι’ αυτό και έγινε αυτή η εκδήλωση για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου το φαινόμενο σχολικού εκφοβισμού είναι πιο έντονο στους εφήβους λόγω του αναπτυξιακού σταδίου στο οποίο βρίσκονται. Θέλουμε από εκεί και πέρα να δούμε πιο συντονισμένα ποιες δράσεις μπορούμε να υλοποιήσουμε στις σχολικές κοινότητες σε επίπεδο ψυχοεκπαίδευσης».
Μάλιστα πρόσθεσε πως τα άτομα με αναπηρία είναι πιο ευάλωτα στο να υποστούν τον σχολικό εκφοβισμό, λόγω των προκαταλήψεων απέναντι στη διαφορετικότητα.
Η ίδια συμπλήρωσε πως «όταν το περιστατικό αποκτά δημοσιότητα, είναι πολύ κακό για το ίδιο το παιδί που υφίσταται τον εκφοβισμό. Γι’ αυτό τα περιστατικά αυτά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σε επίπεδο σχολικής κοινότητας».