«Στους Ολυμπιακούς Αγώνες λείπει η παύση των πολέμων» – Ο Νίκος Τουλούδης ως επίλεκτος κριτής στις καταδύσεις και στο Παρίσι

Ο Νίκος Τουλούδης, που για 40 χρόνια υπηρετεί το αγαπημένο του άθλημα, έλαβε την πρόσκληση από την Παγκόσμια Ομοσπονδία να εκπροσωπήσει την Ελλάδα και την Ευρώπη ως επίλεκτος κριτής στις καταδύσεις και στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Μας εξηγεί πώς στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση το ολυμπιακό πνεύμα το αισθάνονται οι αθλητές και οι κριτές, καθώς ενεργοποιούνται οι αρετές της ευγενούς άμιλλας, του σεβασμού και της δικαιοσύνης. Παρόλα αυτά εκφράζει τους προβληματισμούς του γιατί «για μια ακόμα φορά θα πάμε σε Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς να έχουν σταματήσει οι πόλεμοι. Και αναρωτιέμαι, πού είναι η βασική αρχή και προϋπόθεση του Ολυμπισμού, πού είναι η Ειρήνη; Θεωρώ, ότι αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να απασχολήσει τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

«Είμαι στην 5η Ολυμπιάδα της καριέρας μου. Ξεκίνησα ως αθλητής των καταδύσεων στον Βόλο, υπήρξα πρωταθλητής και διεθνής αθλητής, ήμουν προπονητής στον Ν.Ο.Β. Αργοναύτες, στη συνέχεια ομοσπονδιακός προπονητής καταδύσεων και έπειτα αρχίζει η καριέρα μου ως κριτής. Συμμετείχα σε Βαλκανικούς Αγώνες, Πανευρωπαϊκούς, Παγκόσμια Κύπελλα και Πρωταθλήματα. Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, το 2004 ήμουν ομοσπονδιακός προπονητής και υπεύθυνος αγωνιστικού χώρου στο καταδυτήριο του Ο.Α.Κ.Α., εκεί όπου η Ελλάδα πήρε το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στον υγρό στίβο. Από εκεί και πέρα, οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί Αγώνες ως κριτής ήταν στο Λονδίνο το 2012, ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας το 2016, στο Τόκιο το 2021 και οι επόμενοι θα είναι στο Παρίσι, όπου έλαβα την πρόσκληση από την Παγκόσμια Ομοσπονδία. Εκεί θα εκπροσωπήσω την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη γιατί κάθε ήπειρος στέλνει τους επίλεκτους κριτές της. Η Αφρική έναν, η Ασία πέντε, η Ευρώπη έντεκα, η Αμερική πέντε και η Ωκεανία στέλνει έναν κριτή. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ετών συμμετείχα σε πολλούς αγώνες, όπου περνούσα από αξιολογήσεις. Στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ντόχα έγινε η τελική μου αξιολόγηση και επιλέχτηκα να είμαι ένας από τους 23 παγκόσμιους κριτές που θα κρίνουν τους αθλητές στα ολυμπιακά αγωνίσματα των καταδύσεων από τον βατήρα των 10 μέτρων, από τον βατήρα των 3 μέτρων και τις συγχρονισμένες καταδύσεις. Οι αγώνες θα γίνουν στο Παρίσι από 26 Ιουλίου μέχρι 11 Αυγούστου.
Θα ήθελα να αναφέρω κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό, έχοντας παρευρεθεί σε δεκάδες Πανευρωπαϊκά, Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Κύπελλα. Η διαφορά των Ολυμπιακών Αγώνων είναι στο μήνυμα που πρεσβεύει το Ολυμπιακό Πνεύμα, το ωραίο, το μεγάλο και το αληθινό. Αυτό το νιώθουν οι αθλητές, γιατί είναι η μοναδική διοργάνωση, στην οποία δίνουν τον όρκο του ευ αγωνίζεσθαι μπροστά στη φλόγα που ανάβει στον ιερό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Στην τελετή έναρξης ακούγεται ο ολυμπιακός ύμνος στην ελληνική γλώσσα σε όποιο μέρος του πλανήτη γίνονται οι αγώνες. Το αρχαίο πνεύμα αθάνατο ψάλλεται σε όλες τις ηπείρους και η ελληνική σημαία είναι η πρώτη που μπαίνει στο στάδιο των αγώνων. Αυτό το αισθάνονται οι αθλητές και οι κριτές και ενεργοποιούνται οι αρετές της ευγενούς άμιλλας, του σεβασμού και της δικαιοσύνης. Είναι το πιο σημαντικό συναίσθημα, διότι δεν ανταγωνίζονται, αλλά συναγωνίζονται να ανεβάσουν το επίπεδο του ανθρώπου. Πέρα από το να τρέξει γρήγορα, να περάσει ένα μεγαλύτερο ύψος, να κάνει ένα ρεκόρ, ταυτόχρονα ο αθλητής νιώθει ότι κουβαλάει όλη την ανθρωπότητα μαζί του και την αναβαθμίζει (Citius! Altius! Fortius!). Αυτό είναι το διαφορετικό που μπορώ να πω ότι βλέπω σε σχέση με τους άλλους αγώνες. Η Ολυμπιάδα είναι η κορυφαία αθλητική διοργάνωση».
Δυσκολίες υπάρχουν για έναν κριτή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά πολύτιμες είναι και οι εμπειρίες που ο Νίκος Τουλούδης έχει κερδίσει.

«Θα έλεγα ότι υπάρχει συναδέλφωση και αλληλεγγύη μεταξύ των λαών του πλανήτη. Δημιουργείται ένα κλίμα συνεργασίας, υποστηρικτικό, δίκαιο και αξιοκρατικό με στόχο να διακριθεί ο καλύτερος. Ξεπερνώντας τις φυλετικές διακρίσεις, ενωνόμαστε κάτω από τη σημαία με τους πέντε κύκλους, διαιτητές και κριτές από διαφορετικά σημεία της γης, γεγονός που δεν συμβαίνει σε άλλους αγώνες. Είναι αυτό το μωσαϊκό που δημιουργείται από όλες τις φυλές, με όλα τα χρώματα, από όλες τις θρησκείες και τα έθνη. Αυτό που έχω να τονίσω είναι ότι το μέγιστο νόημα των Ολυμπιακών Αγώνων, η εκεχειρία, δεν υφίσταται στις σύγχρονες Ολυμπιάδες. Ναι το πνεύμα, ναι η συναδέλφωση, ναι η αλληλεγγύη, αλλά λείπει η παύση των πολέμων. Για μια ακόμα φορά θα πάμε σε Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς να έχουν σταματήσει οι πόλεμοι. Και αναρωτιέμαι, πού είναι η βασική αρχή και προϋπόθεση του Ολυμπισμού, που είναι η Ειρήνη; Θεωρώ, ότι αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να απασχολήσει τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Το θέμα είναι ότι για να φτάσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες περνάς από Βαλκανικούς, Μεσογειακούς, Πανευρωπαϊκούς, Διηπειρωτικούς, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Βέβαια την πρώτη φορά που θα κρίνεις αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες νιώθεις ένα δέος. Όταν όμως κατανοήσεις ότι έχεις περάσει με επιτυχία όλες τις δοκιμασίες και σε εμπιστεύονται οι ειδικοί του αθλήματος, δεν έχει νόημα να μην εμπιστεύεσαι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Από εκεί και πέρα, όταν είσαι σίγουρος για τις ικανότητές σου, χωρίς άγχος, κάνεις απλά τη δουλειά σου. Βλέπεις τη βουτιά και βγαίνει ο βαθμός αυτόματα, γι’ αυτό στους Ολυμπιακούς Αγώνες επιλέγουν τους πιο έμπειρους κριτές. Για να είσαι εκεί σημαίνει ότι είσαι έτοιμος και δοκιμασμένος, για τον λόγο αυτό αισθάνομαι ευλογημένος και δικαιωμένος για τα 40 χρόνια που υπηρετώ το αγαπημένο μου άθλημα».