Οι Σφίγγες αποκτούν ξανά τα χαμένα τους φτερά

Δύο ακόμη θραύσματα από τα σπασμένα φτερά των δύο Σφιγγών βρέθηκαν μέσα στα χώματα στην είσοδο του τρίτου και πιθανότατα ταφικού θαλάμου, στον λόφο Καστά της Αμφίπολης.

Με τα δύο αυτά τμήματα, όπως σημείωναν οι αρχαιολόγοι, σχεδόν συμπληρώνεται το παζλ των φτερών των Σφιγγών, σπασμένα κομμάτια των οποίων έχουν βρεθεί σε προηγούμενες φάσεις της ανασκαφής. Να σημειωθεί ότι κατά την ανασκαφή στον πρώτο τοίχο σφράγισης, μπροστά από τις Σφίγγες, είχαν βρεθεί τα κυρίως τμήματα των φτερών των Σφιγγών που ήταν ένθετα στους κορμούς και ότι πλέον με όλα τα τμήματα και τα θραύσματα είναι δυνατή η πλήρης αποκατάστασή τους.

Εν τω μεταξύ, η ανασκαφική ομάδα συνεχίζει το έργο της με βάση τις συνθήκες που δημιουργούν η κακοκαιρία και η βροχόπτωση. Οπως διευκρινιζόταν, η ανασκαφή δεν έχει σταματήσει, αλλά υπάρχουν προβλήματα στο έργο της αποχωμάτωσης, όταν βρέχει, αφού το χώμα μόλις βγαίνει από το ταφικό μνημείο, γίνεται αμέσως λάσπη.

Προβλήματα
Οπως έλεγαν, την Πέμπτη είχε έντονη καταιγίδα και δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα, όμως χθες και μέχρι το μεσημέρι, τα μέλη της ανασκαφικής ομάδας δούλεψαν κανονικά, αφού ο καιρός ήταν καλός και το ίδιο θα γίνει και σήμερα, αν το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες.

Νέα επίσημη πληροφόρηση πάντως σχετικά με την πορεία της ανασκαφής αναμένεται να γίνει την ερχόμενη Τρίτη στην Αμφίπολη.

Να σημειωθεί ότι η εικόνα που δίνεται μέχρι στιγμής για το δάπεδο του τρίτου θαλάμου με βάση τη δοκιμαστική τομή είναι αρκετά προβληματική.

Στο δεξιό μέρος του θαλάμου το δάπεδο φαίνεται να έχει υποστεί καθίζηση, ενώ στην αριστερή το δάπεδο είναι κατεστραμμένο και οι λίθοι του άτακτα σκορπισμένοι. Οπως έχει ανακοινωθεί, το δάπεδο είναι από πωρόλιθο, το οποίο έφερε λευκό επίχρισμα.

Εν τω μεταξύ τα πιο τελευταία στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά από τον χώρο της ανασκαφής μετά και την ανεύρεση του κεφαλιού της Σφίγγας, σε μια απόσταση 14-15 μέτρων από το σώμα της, συνεχίζουν να προκαλούν πολλές συζητήσεις και εικασίες.

Μια υπόθεση που κάνει λόγο για τυμβωρύχους και δεισιδαιμονίες, υιοθετεί και ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πάνος Βαλαβάνης, για να εξηγήσει πώς το κεφάλι της ανατολικής Σφίγγας βρέθηκε τόσο μακριά από τον κορμό της.

«Οι τυμβωρύχοι έσπασαν τα κεφάλια των Σφιγγών στην προσπάθειά τους να αφαιρέσουν από τα γλυπτά την αποτροπαϊκή τους δύναμη, αυτό δηλαδή που τους εμπόδιζε να μπουν στο εσωτερικό. Μια πρώτη σκέψη για το πόσο μακριά βρέθηκε είναι ότι πιθανόν να το χρησιμοποίησαν ως δικό τους πια ”μαγικό σύμβολο” για να προχωρήσουν στο ταφικό μνημείο, καθώς ήταν ιδιαιτέρως δεισιδαίμονες», λέει ο κ. Βαλαβάνης, σημειώνοντας μια δεύτερη σκέψη του ότι «ίσως χρησιμοποίησαν το βαρύ κεφάλι για να σπάσουν τη μαρμάρινη θύρα».

Πηγή: www.ethnos.gr