Ο συνοικισμός του Αγίου Στεφάνου τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ οικιστικά και νέες κατοικίες έχουν κτιστεί. Αποτελεί ένα πάρα πολύ όμορφο συνοικισμό που παρά τον οικιστικό «οργασμό» έχει διατηρήσει την ομορφιά του. Δυστυχώς, όμως, χρόνια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε πολλούς τομείς όπως έχουν καταγραφεί κατά καιρούς στον τοπικό Τύπο. Στα τελευταία πρέπει να προστεθεί και η άθλια έως τραγική κατάσταση του οδοστρώματος του κεντρικού-παραλιακού δρόμου μετά τα έργα εργολαβιών, πόσο μάλλον στους κάθετους δρόμους που οδηγούν σε σπίτια μακριά από την κεντρική παραλιακή οδό. Τα προβλήματα δεν σταματούν μόνο εκεί, αλλά όπως κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός της «Θ» υπάρχουν και άλλα πολλά. Από μπαζότοπο πριν το συνοικισμό έως την κατάσταση εγκατάλειψης της παιδικής χαράς.
Ο Άγιος Στέφανος είναι έργο του Οικοδομικού Συνεταιρισμού των εν ενεργεία Δημοσίων Υπαλλήλων Μαγνησίας και ιδρύθηκε το 1969. Εκτείνεται σε μια λοφώδη και παραλιακή έκταση χιλίων στρεμμάτων στην περιοχή Σωρός.
Η «Θ» μετά από παράπονα αναγνωστών επισκέφτηκε το συνοικισμό του Αγίου Στεφάνου καταγράφοντας με το φωτογραφικό φακό τις ελλείψεις, αλλά και τα προβλήματα που είναι χρόνια.
Αρχίζοντας το φωτογραφικό οδοιπορικό κάποιος καταλαβαίνει τι θα συναντήσει από την κάκιστη κατάσταση του δρόμου που οδηγεί από τις Αλυκές προς το συνοικισμό του Αγίου Στεφάνου. Ο δρόμος είναι γεμάτος λακκούβες και επικίνδυνα στενός.
Λίγα μέτρα πριν το συνοικισμό και απέναντι από την πρώτη αγκάλη που συναντά κάποιος, έχει δημιουργηθεί ένας μπαζότοπος από διάφορα οικοδομικά υλικά, ακόμη και κομμάτι τσίγκινης στέγης.
Από την πρώτη αγκάλη δεν λείπουν τα κάθε λογής απορρίμματα, τα οποία κατακλύζουν το πάρκιν, το οικόπεδο πριν την ακτή και την παραλία.
Εισερχόμενος κάποιος του συνοικισμού συναντά τα εργολαβικά έργα αποχέτευσης και ύδρευσης, τα οποία, σύμφωνα και με περίοικο, έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους, με τις λακκούβες να διαδέχεται η μία την άλλη στον κεντρικό παραλιακό δρόμο. Η κατάσταση στους κάθετους της κεντρικής οδού δρόμους είναι σε χειρότερη κατάσταση, ενώ το πλάτος των δρόμων, του κεντρικού κυρίως, μικραίνει με αποτέλεσμα τον κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων.
Στην παραλιακή οδό μόνο το μισό κομμάτι έχει ασφαλτοστρωθεί προφανώς λόγω της εργολαβίας αποχέτευσης και ύδρευσης, ενώ το άλλο μισό είναι σε άθλια κατάσταση.
Προχωρώντας προς το συνοικισμό μέσω του κεντρικού δρόμου συναντά κάποιος μια υποτιθέμενη παιδική χαρά. Χόρτα, διαλυμένα παιχνίδια, σκουπίδια συνθέτουν ένα αποκρουστικό σκηνικό, πάντως όχι κατάλληλο για μικρά παιδιά.
Περίοικος μίλησε στη «Θ» και συστήθηκε ως μηχανικός, τονίζοντας ότι οι δρόμοι πριν τις εργολαβίες ήταν σε καλή κατάσταση, ενώ όλοι οι δρόμοι δεν έχουν τελειώσει, αφού το έργο της αποχέτευσης έχει περίπου ολοκληρωθεί στο 30%.
Ο ίδιος ανέφερε ότι οι δρόμοι είναι όλο μπαλώματα, ενώ όταν γίνονταν τα έργα εργολαβιών τα μεγάλα και βαριά οχήματα που περνούσαν κατέστρεφαν τους δρόμους με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν τη σημερινή εικόνα.
Οι κάθετες τομές στο οδόστρωμα είναι πάρα πολλές, χωρίς αυτές να έχουν καλυφθεί με άσφαλτο, αλλά προχείρως να έχει πέσει χαλίκι και χώμα, με αποτέλεσμα τις ημέρες που βρέχει η συνοικία να μετατρέπεται σε μια απέραντη «λασπούπολη». Το γεγονός ότι δεν έχουν καλυφθεί κομμάτια δρόμων με πίσσα έχει και άλλες επιπτώσεις, όπως π.χ. η δημιουργία λακκουβών, επικίνδυνες για αυτοκίνητα και οδηγούς αυτών.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που υπάρχει, όπως τονίστηκε, είναι η απουσία δημοτικού σχολείου, αν και η περιοχή έχει αναπτυχθεί οικιστικά πάρα πολύ και οι μόνιμοι κάτοικοι είναι αρκετοί. Υπάρχει μόνο νηπιαγωγείο με τους γονείς να αναγκάζονται να εγγράφουν τα παιδιά τους σε σχολεία στην καλύτερη περίπτωση των Αλυκών (λίγα χιλιόμετρα) και στη χειρότερη του Βόλου (περίπου 20 χιλιόμετρα).
Άλλη μία επισήμανση είναι το γεγονός έλλειψης στηθαίων και μπαρών ασφαλείας σε επικίνδυνες στροφές λίγο έξω από το συνοικισμό από την πλευρά των Αλυκών, όπως επίσης και η έλλειψη πινακίδων τροχαίας για την επικινδυνότητα του δρόμου, εκτός από αυτές που προειδοποιούν ότι η μέγιστη ταχύτητα πρέπει να είναι τα 30 χλμ./ώρα.
Αιτήματα κατοίκων
Πολλά είναι και τα αιτήματα των κατοίκων του συνοικισμού Αγίου Στεφάνου που έχουν φιλοξενηθεί και καταγραφεί στον τοπικό Τύπο κατά το παρελθόν, περισσότερα των οποίων δεν έχουν επιλυθεί, και αφορούν σε έργα πολιτισμού και ανάπτυξης, μεταξύ άλλων, όπως:
Ίδρυση δημοτικού σχολείου, κατασκευή σύγχρονου πολιτιστικού κέντρου, διαμόρφωση και αξιοποίηση εμπορικού και ψυχαγωγικού χώρου, καθώς και ρύθμιση των όρων δόμησης, αντικατάσταση πεπαλαιωμένου δικτύου ύδρευσης, κατασκευή δικτύου αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού, βελτίωση της αστικής συγκοινωνίας, χάραξη και κατασκευή νέας και ευρύχωρης οδού διπλής κατεύθυνσης, ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, αντιμετώπιση προβλήματος που δημιουργούν στους κατοίκους οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας και τηλεοράσεων στο Σωρό, αποκατάσταση και εξωραϊσμός των χώρων του παλιού λατομείου της ΑΓΕΤ, παραχώρηση του παλιού εγκαταλειμμένου λατομείου ΑΓΕΤ για έργα κοινής ωφέλειας, ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου της πόλης των Αμφανών, κατασκευή αθλητικού κέντρου, επίστρωση με κατάλληλα υλικά παραλιακού δρόμου περιπάτου, κατασκευή αμμουδιάς στα λιμανάκια συνοικίας, κατασκευή έργων για βελτίωση οδικού δικτύου, αύξηση και βελτίωση χώρων πρασίνου, ηλεκτροφωτισμός όλων των οδών, εξασφάλιση 300 στρεμμάτων για κοινωφελείς σκοπούς, κατασκευή διδακτηρίων γυμνασίου και λυκείου, ένταξη στο πρόγραμμα κατασκευής και λειτουργίας τραμ (σχετική μελέτη 2009 για το πολεοδομικό συγκρότημα Βόλου).