Τοπικά

Σχολή διά βίου μάθησης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας “Θ”

Στην ίδρυση Σχολής Διά Βίου Μάθησης θα προχωρήσει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το θέμα αναμένεται να εγκριθεί από τη σημερινή συνεδρίαση της Συγκλήτου. Πρόκειται για μια νέα εκπαιδευτική δομή που αφορά τόσο στους πτυχιούχους, όσο όμως και αυτούς που δεν έχουν λάβει κάποιο πτυχίο, αλλά χρειάζονται εξειδίκευση της γνώσης τους.
Η Σχολή αναμένεται να λειτουργήσει άμεσα και θα υλοποιεί διάφορα προγράμματα κατάρτισης, επιμόρφωσης, εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης. Για τα περισσότερα εκπαιδευτικά αντικείμενα θα υπάρχουν δίδακτρα.
Η Σχολή θα λειτουργεί με διδακτικό δυναμικό τόσο από τα μέλη ΔΕΠ, όσο όμως και από τους διδάκτορες, το ειδικό διδακτικό προσωπικό και άλλους. Στόχος είναι να υπάρχει μια ποικιλία στην παροχή εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Ο νόμος επιτρέπει τη δημιουργία Σχολών Διά Βίου Μάθησης και στα Πανεπιστήμια που έχουν τις υποδομές, αλλά και το προσωπικό για να υποστηρίξουν τέτοιου είδους δράσεις.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Γιώργος Πετράκος ανέφερε πως στη σημερινή συνεδρίαση της Συγκλήτου θα εγκριθεί η ίδρυση της Σχολής Διά Βίου Μάθησης, για την οποία υπάρχει ήδη σχεδιασμός. Η Σχολή θα στεγάζεται στις εγκαταστάσεις του ΚΕΚ στο συγκρότημα Τσαλαπάτα, ενώ θα μπορεί να στεγάζεται και στα Τμήματα.
Ο πρύτανης πρόσθεσε πως η Σχολή έχει ως στόχο την υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης, επιμόρφωσης, εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης και παροχής άλλων μορφών εκπαίδευσης και γνώσης. Τα προγράμματα εκπαίδευσης μπορεί να είναι και πολύμηνα και θα αφορούν όχι μόνο στους αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά και αυτούς που δεν έχουν λάβει κάποιο πτυχίο και ενδιαφέρονται να επιμορφωθούν στο αντικείμενο που έχουν για να λάβουν περισσότερα πνευματικά εφόδια.
Και άλλα Πανεπιστήμια στην Ελλάδα έχουν δημιουργήσει ήδη τη δομή της Διά Βίου Μάθησης με τους εξής στόχους: 1) Η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού και των υποδομών τους σε προγράμματα που απευθύνονται στην ελληνική κοινωνία και ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών της για κατάρτιση, επιμόρφωση και εξειδίκευση. 2) Η ενίσχυση των δεσμών τους με τους πολίτες και η εξασφάλιση της δυνατότητας να έχουν υψηλού επιπέδου επιμόρφωση, κατάρτιση και εξειδίκευση. 3) Η συμβολή τους στο γενικότερο εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, στην αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης, τυπικής και άτυπης και στη μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού στην εκπαίδευση.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το