Ρασοφορία Αμερικανίδας Μοναχής στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανατολής Αγιάς

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος χοροστάτησε την Τετάρτη 18/10, κατά τον Εσπερινό της εορτής του Προφήτου Ιωήλ και του Μάρτυρος Ουάρου, στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανατολής Αγιάς, κατά την διάρκεια της οποίας τέλεσε την Ρασοφορία της «Κατερίνας από την Αμερική», Αδελφής της Μονής, η οποία εκλήθη Θεοφρόνη Μοναχή.

Στην εμπνευσμένη ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος τόνισε την σπουδαιότητα της αφιέρωσης στο Θεό νέων ανθρώπων, την χάριτι Θεού, διακονία τους στην Εκκλησία και στον κόσμο. Αναφέρθηκε στην συνεχή πρόοδο της Μονής, «που χαρακτηρίζεται από την απλότητα που έχει η αδελφότητα, από την προέλευση των αδελφών από διάφορα μέρη και κράτη του κόσμου, που όμως ακολουθεί την ορθόδοξη παράδοση, όπως μας την παρέδωσαν οι πατέρες μας, κι όπως θέλει ο γυναικείος μοναχισμός στην Ελλάδα».

Αναφέρθηκε στο έργο του Μοναχισμού, που θα παραμείνει αναλλοίωτο και ουσιαστικό, μέχρι συντελείας των αιώνων. Χαρακτηριστικό ήταν το σημείο στο οποίο έκανε λόγο για την σύγχρονη τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη, «που μπορεί ακόμα και το πρόσωπο του ανθρώπου να αλλάξει, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ψυχή που αδιάκοπα θα κοινωνεί με το Θεό. Θα μπορεί να γράφει προσευχές, αλλά δε θα προσεύχεται και δε θα κρατά το κεράκι της πίστης και της παράδοσης αναμμένο. Αυτό θα το κάνει αδιάλειπτα ο μοναχός όσο κι αν αλλάζει και επικρατεί ο κόσμος, προσφέροντας έτσι αγάπη και παραμυθία στον «απαράκλητο» άνθρωπο, όσο θα το επιτρέπει ο Θεός».

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος τόνισε πόσο θαυμαστό είναι στην εποχή μας να αφιερώνεται ένας νέος άνθρωπος στον Θεό: «είναι πολύ σημαντικό, ότι νέοι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες αποφασίζουν να εισέλθουν μέσα σ’ αυτόν τον ζυγό, όπως λέγεται, αλλά ταυτόχρονα η πιο ελεύθερη επιλογή που μπορούν να κάνουν στη ζωή τους. Και θα το ξαναπώ γι’ άλλη μια φορά: δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία από το να ταυτίσει κανείς το θέλημά του με το θέλημα του Θεού. Κι αν στα μάτια των ανθρώπων, ο μοναχισμός φαίνεται κάτι δυσβάστακτο, για όσους τον έχουν βιώσει και τον βιώνουνε, είναι μια πραγματική ελευθερία. Γιατί ο μοναχός, η μοναχή, ελευθερώνει την καρδιά του, ελευθερώνει τον νου, γίνεται ζωντανή προσευχή, κοινωνεί τον Θεό».