Παρουσιάστηκε στον Βόλο «Η Ζωή Απέναντι» της Σοφίας Δημοπούλου

Η μηχανικός Σοφία Δημοπούλου βρέθηκε χθες στο Τεχνικό Επιμελητήριο για να παρουσιάσει το βιβλίο της «Η Ζωή Απέναντι».
Όπως είπε η ίδια αφορμή για το τελευταίο της βιβλίο «ήταν οι αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας που ξαναζωντάνεψαν όταν έμαθε για τον θάνατο μιας παλιάς μας γειτόνισσας, μιας γυναίκας πολύ γελαστής μα και πολύ ταλαιπωρημένης».

 
«Αυτές τις μνήμες και αυτές τις αναμνήσεις ήθελα να αποτυπώσω», είπε και τόνισε πως η περίοδος της δικτατορίας είναι ένα κομμάτι της νεότερης ελληνικής Ιστορίας που δεν έχει αξιοποιηθεί αρκετά στη λογοτεχνία, σε αντίθεση με άλλες παλαιότερες περιόδους.
«Ήθελα λοιπόν να γράψω μια ιστορία για εκείνη την εποχή ενσωματώνοντας και τις δικές μου, παιδικές αναμνήσεις. Επιπλέον, κάποια από τα γεγονότα του βιβλίου είναι πραγματικά και συνέβησαν τότε. Ήθελα λοιπόν να τα διηγηθώ στο φυσικό τους χρονικό πλαίσιο, γιατί αλλιώς θα έχαναν το ειδικό τους βάρος».
Το βιβλίο εκτυλίσσεται στη δύσκολη και σκοτεινή περίοδο της χούντας, σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, μεγαλώνει η Δάφνη, μοναχοκόρη ενός συντηρητικού δάσκαλου. Όταν στο υπόγειο διαμέρισμα του σπιτιού της έρχεται μια άλλη οικογένεια, όλα αλλάζουν, όλα όσα θεωρούσε σταθερά στη ζωή της μεταβάλλονται: Οι οικογενειακές σχέσεις, οι ιδέες, τα συναισθήματα, τα πρότυπα, το παρόν και το μέλλον.

 
Μέσα σε μια ατμόσφαιρα καχυποψίας και φόβου, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας αγωνίζονται, ερωτεύονται, ενηλικιώνονται, ωριμάζουν, ενώ απ’ το απέναντι σπίτι η γειτόνισσα η Ζωή παρακολουθεί τα πρόσωπα, υφαίνει έναν υπόγειο ιστό και επεμβαίνει ως καταλύτης στην εξέλιξη της ιστορίας.
Έτσι κι αλλιώς η ζωή έχει πάντα την τελευταία λέξη.

Από το βιβλίο δεν λείπει η συγκίνηση, οι αποκαλύψεις, τα κρυμμένα μυστικά και τα λάθη.
Η αγάπη είναι η βασική δομή της ιστορίας, έστω και αν κάποιες φορές δρούσε με εσφαλμένο τρόπο. Ο θεσμός της οικογένειας είναι θέμα πρωταρχικής σημασίας της τότε εποχής και ο συντηρητισμός μας δείχνει πώς λειτουργούσε ο κόσμος τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.