Οι παρέες της ουράς στην οδό Ιάσονος

Της Κατερίνας Τασσοπούλου

Το να κάθεσαι και να περιμένεις εν μέσω πανδημίας στην ουρά μιας τράπεζας, γίνεσαι αυτόματα μέλος μιας κοινωνικής ομάδας, με τη διαφορά ότι τα μέλη δεν είναι μόνιμα και η σύνθεση αλλάζει συνεχώς. Όμως, μέσα στον χρόνο που οι άνθρωποι βρίσκονται μαζί, αναπτύσσουν μία δυναμική. Η συζήτηση είναι τόσο έντονη που ακόμα και αφού τελειώσουν τη δουλειά τους στην τράπεζα, μένουν και συνεχίζουν τον διάλογο, στο πεζοδρόμιο, στο κρύο, με τις μάσκες κάτω από το πιγούνι να αναρωτιούνται και να ανταλλάσσουν απόψεις, για τι άλλο… για το εάν θα εμβολιαστούν. Στις ουρές οι γνώμες για τον εμβολιασμό δεν είναι ισόρροπα μοιρασμένες και το εμβόλιο για τον κορωνοϊό δεν είναι δημοφιλές σε αυτές τις απρόσμενες, παράξενες παρέες. Οι «ψαγμένοι» της άρνησης του εμβολιασμού γνωρίζουν κάθε χαρακτηριστικό των εμβολίων, κάθε ενδεχόμενη παρενέργεια, ενώ αριθμητικά είναι περισσότεροι από εκείνους που έχουν στο στόχαστρο τον Μπιλ Γκέιτς και τους Εβραίους. Ο ανθρώπινος νους λειτουργεί καλύτερα όταν έχει να επιλέξει ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο άσπρο και στο μαύρο. Έτσι και σε αυτές τις συζητήσεις τα δεδομένα απλοποιούνται και το μυαλό λειτουργεί στη λογική που θέλει το εμβόλιο «είτε να σώζει είτε να σκοτώνει», με τη δεύτερη άποψη να είναι κυρίαρχη. Θεωρίες που έχουν τη βάση τους στον φόβο ανεβάζουν το σκορ συντριπτικά υπέρ της συνωμοσιολογικής σκέψης, μιας σκέψης που μοιραία επιβάλλει τάση για μη τήρηση των μέτρων της καραντίνας. Το τι συμβαίνει στις ουρές είναι άλλωστε ενδεικτικό. Χωρίς τήρηση αποστάσεων και ψιλή κουβέντα σε ελάχιστη απόσταση… Το προφίλ των ανθρώπων της ουράς δεν αφορά «τρελούς» και «ανόητους» συμπολίτες μας που διακατέχονται από αντι-επιστημονικό και ανορθολογικό πνεύμα, παρότι μεταξύ τους εννοείται πως υπάρχουν άνθρωποι που κατατάσσονται στην κατηγορία των «ψεκασμένων» και γραφικών που μπορεί από αγνή βλακεία να υπακούσουν και στις πιο παράλογες θεωρίες. Δεν ζουν ανάμεσά μας, όπως συνήθως λέγεται, διότι απλούστατα είναι κάποιοι από εμάς, είμαστε εμείς… Όταν όλο αυτό τελειώσει κάποτε, μόνο οι παρέες της ουράς στην οδό Ιάσονος δεν θα μας λείψουν.