Ο σεναριογράφος

Έγραψε ο Γιώργος ο Μουλάς

προσφάτως μια ιστορία,
που λέει, η ζωή της πόλης μας
πως μοιάζει με ταινία.

Ο τίτλος της «κυνόδοντας»
-τι διάλεξε ο μπαγάσας –
κι ειν’ τέτοια η φαντασία του
να πέφτουν τα μαλλιά σας.

Λέει, οι Βολιώτες ζούσαμε
όλοι μας οι καημένοι,
μια νοσηρή κατάσταση
και απομονωμένοι.

Κάναν κουμάντο αυταρχικοί,
ψεύτες, διεφθαρμένοι,
δυνάστες κι όλοι οι άχρηστοι
και αποτυχημένοι.

Μια μέρα όμως ξυπνήσαμε
από τον λήθαργό μας
και βρήκαμε αντίδοτο
στον μιθριδατισμό μας.

«Σπάσαμε τον κυνόδοντα»
αλλά το πιο ωραίο,
που σπάσαμε και τα δεσμά
και φέραμε τον Μπέο.

Κύριε Γιώργο τι είναι αυτά
αντί για την αλήθεια,
μ’ ένα σενάριο film noir
πουλάς και παραμύθια;

Αν βγαίνει ένα συμπέρασμα
από την ιστορία
είναι η μεγάλη έπαρση
και η αλαζονεία.

Από ένα έργο μοναχά
-κι όχι όλο δικό σας-
μου είναι αδιανόητος
ο τόσος κομπασμός σας.

Ξέρεις, είστε ανύπαρκτοι
χωρίς καμιά ουσία,
το έργο σας μηδενικό
γι’ αυτό κόψτε τ’ αστεία.

Αν θέλετε δικτάτορα
με γεια σας με χαρά σας
κι αν θέλετε και «Δέσποινα»
και κείνη χάρισμά σας.

Μα αν θέλετε να βάλετε
την πόλη μας στον γύψο,
σας πήρε και σας σήκωσε
-άντε να μην τ’ ανοίξω.

Είσαστε μια παρένθεση
που έχει αποτύχει,
γι’ αυτό θα πάρει ο λαός
στα χέρια του την τύχη.

άλικος