Ο Γαλιλαίος και οι λοιμωξιολόγοι στον μεσαίωνα

Του Γιώργου Ινεπολόγλου

Είναι αναμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της ανθρωπότητας ο Ιταλός Γαλιλαίος Γαλιλέι (1564-1642). Φυσικός, Μαθηματικός, Αστρονόμος, Μηχανικός, καθηγητής Πανεπιστημίου και ότι άλλο φαντάζεται ο νους. Είχε την ατυχία να γεννηθεί και να ζήσει στον μεσαίωνα του σκότους στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Η άποψη του Αριστοτέλη (389-322 π.Χ.) για την αιτία κίνησης των σωμάτων αλλάζει άρδην και έρχεται στο προσκήνιο η άποψη του Γαλιλαίου, για την αιτία αλλαγής της κινητικής κατάστασης των σωμάτων, που ήταν ο προάγγελος για την διατύπωση των Νόμων από τον Νεύτωνα(1642-1727) τον επόμενο αιώνα.

Οι απόψεις του Γαλιλαίου για την αιτία κίνησης της Γης γύρω από το Ήλιο, αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος για την καταδίκη του Γαλιλαίου από την λανθασμένη θρησκειο-κεντρική τοποθέτηση του ιεροδικείου της Ρώμης το 1633. Ο λόγος της καταδίκης ήταν η αθέτηση των «απαγορευμένων» κανόνων της σκοταδιστικής ιεράς εξέτασης που στο τέλος, μετά από αυτή την αθέτηση, αναδείχθηκε ένας από τους κλασικούς νόμους της φύσης.

Η δύναμη τελικά δεν είναι η αιτία κίνησης σώματος, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης. Η δύναμη είναι η αιτία αλλαγής της κινητικής κατάστασής του. Η δύναμη που ασκεί ο Ήλιος στην Γη, είναι η αιτία περιστροφής της γύρω από αυτόν. Η παροιμιώδης φράση του Γαλιλαίου «και όμως η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο» δείχνει την αντιεπιστημονική συμπεριφορά αυτών που νομοθετούν.

Στις ημέρες μας ο σκοταδισμός δεν διαφέρει και πολύ από αυτόν του μεσαίωνα. Σε αντίθεση με το μεγαλείο του Γαλιλαίου, σήμερα χρησιμοποιούνται υποτιθέμενοι “επιστήμονες”, για να στηρίξουν τις απόψεις μιας κυβέρνησης που επιβάλει τον εγκλεισμό των υγειών ανθρώπων κάτω από τον φόβο του ξεσηκωμού των πολιτών.

Είναι τόσος ο φόβος που έχει κυριαρχήσει τους κυβερνώντες, που αρχίζουν να νομοθετούν για τις απαλλαγές από τις ευθύνες όλων των συνεργατών τους σε αυτή την παρωδία. Μία επιστημονική άποψη, εφ’ όσον την πιστεύεις, την διατυπώνεις με παρρησία χωρίς να χρειάζεσαι νομικίστικα στηρίγματα. Το μέλλον θα δείξει την ορθότητά της και ο κάθε επιστήμονας πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για τις συνέπειες που θα προκαλέσει η εφαρμογή της.

Τα χρόνια των μνημονίων, μας απέδειξαν ότι η φράση “τα αδικήματα έχουν παραγραφεί” είναι η ανακάλυψη ανεύθυνων πολιτικών, που εφευρίσκουν νόμους για να απαλλαγούν από τις ευθύνες τους. Κάθε προέκταση τέτοιων νόμων σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα δείχνει ότι οι υποτιθέμενοι που φέρουν τον τίτλο «επιστήμονες» ενεργούν σαν φερέφωνα μιας κυβέρνησης που έχει χάσει το μέτρο της ευθύνης της. Ο επιστήμονας πρέπει να στηρίζει τις απόψεις του με επιστημονικές μεθόδους και όχι με τα δεκανίκια των απαλλακτικών, από τις ευθύνες, νόμων.