Ο Δημ. Μοράρος συμμετέχει με ένα τετραπλό έργο του στην έκθεση – αφιέρωμα στον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ

Ένας από τους Βολιώτες που συμμετέχει στην έκθεση «απ’ τη μεριά των σοφών και των τρελών»: Αφιέρωμα στον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ», την οποία οργάνωσε το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου με αφορμή τη φετινή επέτειο συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την ίδρυσή του, είναι και ο ζωγράφος και χαράκτης Δημήτρης Μοράρος, με ένα τετραπλό έργο του.
Το έργο του, που είναι η άποψη της Μακρινίτσας και της Κουκουράβας, το οποίο αποτυπώνεται στις τέσσερις εποχές του χρόνου έχει μια ιστορία και μια σχέση άνω των 35 χρόνων.
Πώς όμως προέκυψε το έργο αυτό; Σύμφωνα με τον ίδιο, η αφορμή ήταν το 1981 σε μια επίσκεψη στο Μουσείο του Θεόφιλου στην Ανακασιά μαζί με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Φίλιππο Κουτσίνα. «Ο Τσαρούχης είχε αυτή την εκπληκτική ευχέρεια να μιλά για όλα και σχολίαζε τα έργα. Σε ένα έργο που φαίνεται η άποψη της Μακρινίτσας με την Κουκουράβα, μιλούσαμε για το σημείο και από πού ο Θεόφιλος το είδε και το απέδωσε, λέγοντας ότι μάλλον ήταν από τον Άγιο Ονούφριο. Σχολιάζαμε αν ο Θεόφιλος το ζωγράφισε βλέποντάς το εκ του φυσικού ή κάπως αλλιώς.

Τελικά απεδείχθη, όπως με πληροφόρησε ο Δημήτρης Παλιούρας, ότι προέρχεται από καρτ ποστάλ του Στουρνάρα» ανέφερε ο ίδιος για να συμπληρώσει: «Παίρνοντας το βασικό αυτό θέμα που αριστερά κάνει μια μορφή σαν να είναι προφίλ ανθρώπου, αλλάζοντας χρώματα, αλλά κρατώντας το ίδιο σχέδιο, δημιούργησα το έργο σε τέσσερις διαφορετικές εποχές, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνα. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα έργο σε τέσσερα μέρη».
Ενώ η επίσκεψη με τον Τσαρούχη και τον Κουτσίνα στο Μουσείο του Θεόφιλου έγινε το 1981, το έργο δημιουργήθηκε το 1984. «Νομίζω πως είναι από τα πιο παλιά της έκθεσης στο Μουσείο της Πόλης και μετά είναι του Φασιανού και του Σταθόπουλου γύρω στο 1990».
Η επιμελήτρια της ομαδικής εικαστικής έκθεσης κ. Ίρις Κρητικού ήθελε να συνεργαστεί με τον Δημήτρη Μοράρο από μία έκθεση στην Αθήνα στην αίθουσα Σκουφά το 2006, κάτι που τελικά δεν προέκυψε, μέχρι που «συναντήθηκαν» στην έκθεση-αφιέρωμα στον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ.