Ο Αλμυριώτης επιστήμονας Κ. Καλαντζής έθεσε τις βάσεις για την Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα

Η Ειδική Αγωγή αποτελεί έναν δυναμικό χώρο εκπαίδευσης, ο οποίος έχει κάνει σημαντικά βήματα ανάπτυξης και προόδου και δραστηριοποιείται σήμερα σε πολλούς τομείς. Για να καταφέρει, όμως, να οδηγηθεί στα σημερινά επίπεδα, ορισμένοι συνέβαλαν με τη δράση τους. Ο Κώστας Καλαντζής από τον Αλμυρό ήταν ένας από αυτούς, ο οποίος ασχολήθηκε συστηματικά με την αγωγή των ασκήσιμων νοητικά καθυστερημένων παιδιών και τη θεραπεία των διαταραχών του λόγου.
Η θετική εντύπωση που δημιουργήθηκε για τις πολύ σημαντικές προσπάθειες και τις καινοτόμες ιδέες που εισήγαγε ο Καλαντζής, για την εποχή που έζησε, θα αναλυθούν σήμερα στο παιδαγωγικό συνέδριο που διοργανώνεται στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας από τους καθηγητές Κωνσταντίνο Μαλαφάντη και Γιώργο Γρόλλιο.

O Κώστας Καλαντζής γεννήθηκε στον Αλμυρό το 1911 και πέθανε στην Αθήνα το 1988. Υπήρξε διακεκριμένος ειδικός παιδαγωγός, λογοτέχνης και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Ξεκίνησε τη δραστηριότητά του ως δάσκαλος, μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης και στο φημισμένο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της. Από το πρώτο πήρε διδακτορικό δίπλωμα φιλόλογου και από το δεύτερο δίπλωμα ειδικού παιδαγωγού. Για την ενεργό συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση διώχθηκε από το μετεμφυλιακό κράτος (εξορία- ασφάλειες, 16 χρόνια εκτός υπηρεσίας κ.λπ.). Ως ειδικός παιδαγωγός, μαζί με τη σύζυγό του, επίσης, ειδική παιδαγωγό Πιπίτσα Βακαρέλλη, κοντά στη Ρόζα Ιμβριώτη στο Πρότυπο Ειδικό Σχολείο της στην Καισαριανή. Μετά την επιστροφή του από τη Βιέννη (1954) εργάστηκε ιδιωτικά. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων, τον Τομέα Ψυχικής Υγιεινής, το Ίδρυμα Θεοτόκος, το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» κ.λπ. Μαζί με άλλους προοδευτικούς νέους επιστήμονες, πήρε μέρος στη νέα κίνηση για την Ψυχική Υγιεινή, όπως στην ίδρυση το 1954 του «Α’ Ιατροπαιδαγωγικού – Συμβουλευτικού Σταθμού» και της «Εταιρείας Ψυχικής Υγιεινής και Νευροψυχιατρικής του παιδιού».

Ένα μεγάλο μέρος της ειδικής παιδαγωγικής του δραστηριότητας είναι αφιερωμένο στη Λογοθεραπευτική. Η πενηντάχρονη εκπαιδευτική του δράση υπήρξε πολυσχιδής. Πέραν της καθημερινής διαγνωστικής και θεραπευτικής πράξης με παιδιά, δίνει διαλέξεις, γράφει, συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια, οργανώνει και διευθύνει ειδικά κέντρα, όπως το Στουπάθειο Ίδρυμα, διδάσκει στους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δ.Ε. και ως ειδικός σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας, μετά τη μεταπολίτευση, προετοιμάζει από το 1975 τον Νόμο για την Ειδική Αγωγή (πρόκειται για τον Νόμο 1143 του 1981), τον Νόμο της Ίδρυσης της δίχρονης Μετεκπαίδευσης των δασκάλων της Ειδικής Αγωγής κ.λπ. Ιδιαίτερα αξιόλογο υπήρξε το επιστημονικό συγγραφικό έργο του, καθώς και το λογοτεχνικό έργο του, υπήρξε μάλιστα μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.