Μνήμες από το θάνατο της Στέλλας Ακουμιανάκη – Στο εφετείο οι γιατροί που την περιέθαλψαν

Μνήμες από το θάνατο της 16χρονης Στέλλας Ακουμιανάκη, που κατέληξε μετά από υπερβολική χρήση αλκοόλ τον Απρίλιο του 2011 στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, «ξυπνούν» σήμερα στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Χανίων.
Κατηγορούμενοι είναι ειδικευόμενοι γιατροί του νοσηλευτικού ιδρύματος, οι οποίοι στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο είχαν καταδικαστεί για ανθρωποκτονία από αμέλεια και τους είχε επιβληθεί φυλάκιση τριάντα μηνών.
Για την υπόθεση είχαν επίσης καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό ένας 28χρονος για τον βιασμό της 16χρονης, στον οποίο είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 7 ετών με αναστολή μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.

Εντωμεταξύ, σε απεργιακή κινητοποίηση προχωρούν οι γιατροί Ρεθύμνου και Χανίων ως ένδειξη συμπαράστασης στους συναδέλφους τους και για να παρευρεθούν στην ακροαματική διαδικασία. Σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν, μεταξύ άλλων αναφέρουν:

«Σαν Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Χανίων εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα των γιατρών του Γ.Ν.Ρεθύμνου ενάντια στις απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις του τελευταίου διαστήματος, οι οποίες επανειλημμένα έχουν στοχεύσει αξιόλογους συναδέλφους με ανυπόστατες ιατρικά κατηγορίες.
Από την ατεκμηρίωτη ιατρικά καταδίκη 4 (!) συναδέλφων για την υπόθεση της άτυχης 16χρονης Στέλλας πριν μερικά χρόνια μέχρι και την πρόσφατη καταδίκη της παιδιάτρου για το θάνατο του μικρού Διονύση στο Ρέθυμνο, γινόμαστε μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου de facto ποινικοποίησης της ίδιας της ιατρικής πράξης. Η ιατρική επιστήμη αλλά ενίοτε και η ίδια η κοινή λογική έμοιαζαν ολωσδιόλου να απουσιάζουν από τις εν λόγω δίκες, καθώς δικηγόροι, εισαγγελείς και δικαστές -άνθρωποι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΔΕΟΙ από την ιατρική- φαινόταν να βγάζουν συμπεράσματα, αποφάσεις και πορίσματα κατά το δοκούν.

Στην πρόσφατη μάλιστα καταδίκη της παιδιάτρου από ό,τι μάθαμε η φαντασία έδειχνε να ξεπερνά σε εγκυρότητα την ίδια την πραγματικότητα, αφού η συλλογιστική της απόφασης εντόπιζε συγκεκριμένα ιατρικά αίτια για το θάνατο του ασθενούς εκεί όπου αδυνατούσε να τα βρει ο ίδιος ο..ιατροδικαστής. Υπήρχε η αίσθηση ότι από την έδρα οι γιατροί θεωρούνταν ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίον, ενώ ακόμα και τα πορίσματα καθηγητών πανεπιστημίου που προσήλθαν αυτοβούλως να καταθέσουν δε λήφθηκαν υπόψη.
Και όλα αυτά μετά από εξουθενωτικές ψυχικά και χρηματικά δίκες γεμάτες με επιστημονικές ανακρίβειες, προσβολές στην ιατρική επάρκεια των συναδέλφων —-από ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο- και αυθαίρετες εικασίες . Σαν επιστέγασμα ήρθε και ο συνηθισμένος οχετός από τα γνωστά τηλεδικεία και την εκάστοτε ξεδιάντροπη τηλεντίβα, για να κηλιδώσει -αναίμακτα και εν μέσω των διαφόρων κατώτατης στάθμης κουτσομπολιών- την υπόληψη άξιων και έντιμων συναδέλφων.

Για πολλούς νοσοκομειακούς γιατρούς που τόσα χρόνια παλεύουν να κρατήσουν όρθιο το τσακισμένο από τα μνημόνια ΕΣΥ, που είδαν το μισθό τους να κατρακυλά χρόνο με το χρόνο, που εργάζονται υπερωριακά συνεχώς απλήρωτοι, που στερούνται κατ΄ εξακολούθηση τα ρεπό και τις άδειές τους προκειμένου να βγει το πρόγραμμα εφημεριών, τέτοιες αποφάσεις σαν τις παραπάνω αποτελούν απλά τη σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι.

Ανοίγουν πραγματικά τους ασκούς του Αιόλου και οδηγούν σε δρόμους με εφιαλτικές προοπτικές. Όσοι θεωρούν ότι οι αποφάσεις αυτές θίγουν αποκλειστικά τους εμπλεκόμενους ιατρούς, πλανώνται πλάνη οικτρά, αφού ο κάθε συνάδελφος σε ολόκληρο το πανελλήνιο που ασχολήθηκε ή ενημερώθηκε στοιχειωδώς με το θέμα συνειδητοποιεί την εξής αλήθεια: Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ. Τέτοιες αποφάσεις οδηγούν αναπόδραστα είτε στην επιδείνωση της ήδη διογκούμενης ροής των γιατρών προς τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό, είτε σε άσκηση μιας καθαρά ευθυνόφοβης και αμυντικής ιατρικής από τους εναπομείναντες γιατρούς του ΕΣΥ».

Πηγή: iefimerida