Μητροπολίτης Ιγνάτιος: “Θα συνεχίσουμε να είμαστε διάκονοι της ενότητος”

Με λιτότητα και ιεροπρέπεια, η Εκκλησία της Δημητριάδος εόρτασε και φέτος, τα ονομαστήρια του μητροπολίτη κ. Ιγνατίου, επί τη εορτή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου.

Λόγω των ειδικών υγειονομικών συνθηκών, που επιβάλλει η πανδημία ο σεβασμιότατος επέλεξε να εορτάσει δίχως την παρουσία του λαού μας, στέλνοντας σαφές μήνυμα σύνεσης και προσοχής προς όλους.

Ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός τελέστηκε στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Αγίας Ζώνης, του Εκκλησιαστικού Ξενώνα της Άλλης Μεριάς, χοροστατούντος του κ. Ιγνάτιου τον οποίο πλαισίωσαν πνευματικά του παιδιά – στενοί του συνεργάτες. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Νέας Ιωνίας αρχιμ. Αμφιλόχιος Μήλτος, ενώ έψαλε κλιμάκιο Ιεροψαλτών, υπό την δ/νση του Πρωτοψάλτου του Μητροπολιτικού μας Ναού κ. Ευσταθίου Γραμμένου.

Ανήμερα της εορτής, η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία τελέστηκε στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου, εν μέσω της εκλεκτής Αδελφότητος, ιερουργούντος του κ. Ιγνατίου. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο ιεροκήρυκας αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, ο οποίος μίλησε για την ενότητα της Εκκλησίας, κατά την διδασκαλία του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου. Ο ομιλητής ευχήθηκε στον σεβασμιώτατο, εκ μέρους του ιερού Κλήρου, των Μοναστικών Αδελφοτήτων και του ευλογημένου λαού της Εκκλησίας της Δημητριάδος, υγεία αδιάπτωτη και δύναμη ψυχής, ώστε να συνεχίζει το Θεοφιλές έργο της εν Χριστώ ενότητος, που οδηγεί, με ασφάλεια, στην εν Χριστώ σωτηρία.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τον σεπτό μας ποιμενάρχη προσφώνησε καταλλήλως η ηγουμένη της Μονής Γερόντισσα Νικοδήμη, η οποία μετέφερε τις ευχές τις Αδελφότητος και την ευγνωμοσύνη της, καθότι, όπως επεσήμανε, ο σεβ. κ. Ιγνάτιος είναι αληθινός πατέρας και προστάτης όλων των Μοναστικών Αδελφοτήτων της Τοπικής μας Εκκλησίας, αναπαύοντας, με τον τρόπο αυτό, τις ψυχές των μοναστών, οι οποίοι απρόσκοπτα αφιερώνονται στα μοναχικά τους καθήκοντα.

Στην αντιφώνησή του ο σεβασμιώτατος τόνισε ότι «ο επίσκοπος καλείται να φέρει στους ώμους του όλους, και αυτούς που είναι μαζί του και όσους είναι απέναντι και όσους πιστεύουν και τους μη πιστεύοντες. Ο Κύριος ανέβηκε στο Σταυρό για όλους και μας κάλεσε να γίνουμε μιμητές του. Και ο Άγιος Ιγνάτιος, που παιδιόθεν αγαπήσαμε, τον ίδιο δρόμο ακολούθησε».

Ο σεβασμιότατος εξήγησε γιατί επέλεξε τον λιτό εορτασμό των ονομαστηρίων του και φέτος, «διότι δεν ήθελα κανείς να μπει στο δίλημμα της συμμετοχής ή όχι, ενώ με τον τρόπο αυτό θέλω να τιμήσω όλα τα Μοναστήρια μας, τα οποία υπεραγαπώ και υπερασπίζομαι, γιατί κοσμούν την τοπική μας Εκκλησία». Εξέφρασε την χαρά του για τον ιερό κλήρο της μητροπόλεώς μας, επισημαίνοντας ότι «δεν είμαστε αναμάρτητοι, αλλά αγωνιστές, δεν είμαστε άγιοι, αλλά κοπιάζουμε για την αγιότητα, και όλοι μαζί επιτελούμε το έργο μας με ενότητα, αγάπη και θυσία». Μνημόνευσε, επίσης, τους ιεροψάλτες, τα στελέχη των ενοριών και τους εθελοντές, «προς τους οποίους είμαι ευγνώμων. Χάρη σ’ αυτούς καρποφορεί το έργο μας στην τοπική μας Εκκλησία».

Ο σεβασμιότατος ευχαρίστησε τον λαό και τους άρχοντες του τόπου για την πληθωρική προς το πρόσωπό του αγάπη και επανέλαβε ότι «θα συνεχίσουμε να είμαστε διάκονοι της ενότητος, που θέλουμε να κυριαρχεί στον τόπο μας, γιατί είναι μέγιστο δώρο». Μνημόνευσε, επίσης, τους ασθενείς της πανδημίας και επανέλαβε την εμπιστοσύνη του στους επιστήμονες: «κηρύξαμε την αλήθεια της Εκκλησίας, λειτουργήσαμε Συνοδικά και θα φέρουμε μέχρι τέλους τον αγώνα». Ευχαρίστησε την Αδελφότητα για την υποδειγματική στάση της την περίοδο της πανδημίας και δόξασε τον Θεό, διότι καμία απώλεια δεν καταγράφηκε μεταξύ των μοναστικών μας Αδελφοτήτων. Μνημόνευσε, επίσης τους ιατρούς και νοσηλευτές, «που δίνουν την μεγαλύτερη μάχη της ζωής τους. Είναι οι μάρτυρες της εποχής μας, για να διακονήσουν τους ανθρώπους και να απαλύνουν τον πόνο». Αναφέρθηκε, τέλος, στα τύμπανα του πολέμου, «που ηχούν και πάλι στην Ευρώπη, που θέλουμε να την βλέπουμε ελεύθερη και ενωμένη. Παρακαλούμε τον Θεό να δώσει φρόνηση στους ηγέτες, να χαρίσει την ειρήνη στον κόσμο. Δεν πρέπει να βιώσουμε αυτά που οι πρόγονοί μας έζησαν, όταν η Ευρώπη αιματοκυλίστηκε».