Μηνάς Βιντιάδης “Ξεπερνώντας την πραγματικότητα με τη φαντασία, γράφοντας για μικρούς και μεγάλους”

Δημιουργός ως συγγραφέας και οξυδερκής παρατηρητής ως δημοσιογράφος ο Μηνάς Βιντιάδης δεν εξέπληξε όσους τον γνωρίζουν από την επαγγελματική και συγγραφική του πορεία με την έκδοση ενός ακόμη βιβλίου και μάλιστα ενός βιβλίου για τη μουσική και τους μουσικούς… Έκπληξη προκάλεσε, ωστόσο, το γεγονός ότι το βιβλίο απευθύνεται κυρίως στα παιδιά… Ή μήπως όχι;

Για όλα αυτά δίνει εξηγήσεις με αφορμή την έλευσή του στον Βόλο, σήμερα Τρίτη 15 Μαρτίου, στις 6.30 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας, όπου θα παρουσιαστεί το βιβλίο του «Μια μέρα με τον Μπετόβεν»… Δεν θα είναι μόνος, γιατί μαθητές θα συμπράξουν στην ανοικτή αυτή εκδήλωση. «Είμαι χαρούμενος που έρχομαι στον Βόλο και που τα υπέροχα παιδιά του Μουσικού Σχολείου και του 2ου Δημοτικού θα ερμηνεύσουν έργα του Μπετόβεν, παράλληλα με θεατρικά δρώμενα που πρέπει όλοι να δουν», είναι οι πρώτες κουβέντες του Μηνά Βιντιάδη στη συνέντευξη στη «Θ».

Η αγάπη σας για τη μουσική είναι γνωστή από την ενασχόλησή σας με το Γ’ Πρόγραμμα, η ικανότητα να γράφετε έχει διαπιστωθεί από τη δημοσιογραφική και συγγραφική σας δράση, αναζητείται, ωστόσο, η αιτία ή η αφορμή που το βιβλίο σας «Μια μέρα με τον Μπετόβεν» απευθύνεται κυρίως σε παιδιά. Ξεκινάτε από τα παιδιά ή σκοπεύετε να παραμείνετε σε αυτά;
Η πρώτη μου σκέψη για να γράψω αυτό το βιβλίο δεν ήταν τα παιδιά, αλλά οι… μεγάλοι. Όταν ανακάλυψα – μετά τα τριάντα – τη μαγεία της κλασικής μουσικής, το πόσο με κάνει καλύτερο άνθρωπο, ξεκίνησα να κάνω εκπομπές στο Τρίτο και να μελετώ ποιοι είναι οι μεγάλοι δημιουργοί, η ζωή και το έργο τους. Μελετώντας τη βιβλιογραφία – για τον Μπετόβεν, για παράδειγμα – έβλεπα ότι υπήρχαν πολλά παιδικά βιβλία, πολλά για μεγάλους, αλλά ελάχιστα που θα μπορούσε να τα διαβάσει όλη η οικογένεια. Γράφοντας, λοιπόν, το «Μια Μέρα με τον Μπετόβεν», δεν είχα στο μυαλό μου μόνο τη Ζωή, τη Μυρτώ, τη Στέλλα, τον Ορφέα και τ’ άλλα παιδιά, αλλά… εμένα. Με λίγα λόγια τους γονείς, τον παππού και τη γιαγιά, όποιον θα το έφερνε σπίτι για να το διαβάσει σ’ έναν μαθητή του Δημοτικού ή θα το χάριζε σ’ έναν μαθητή του Γυμνασίου ή του Λυκείου ή, τέλος, θα το διάβαζε ευχάριστα κι ο ίδιος.

Γιατί ξεκινάτε με τον Μπετόβεν που είναι βεβαίως φημισμένος, αλλά και αρκετά δύσκολος και για τον ακροατή, καθώς και για τον μουσικό; Πώς αρχίσατε, τι σας έδωσε την αφορμή να ασχοληθείτε με εκείνον και τη μουσική του για να το προσφέρετε στους μικρούς αναγνώστες;
Ο Μπετόβεν, εκτός του ότι μ’ αρέσει η μουσική του, με συγκλόνισε για την ιδιαιτερότητα που συνταράζει το κοινό νου. Το φαντάζεστε; Ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες που ήρθαν ποτέ σ’ αυτόν τον κόσμο, γράφει αριστουργήματα και από ένα σημείο και μετά δεν τα ακούει! Εμείς απολαμβάνουμε έως σήμερα την «Ενάτη» του, ας πούμε κι εκείνος, όχι! Ήμουν πριν από λίγο καιρό στο Μέγαρο, όπου ο κορυφαίος μαέστρος Θεόδωρος Κουρεντζής με την ορχήστρα του μας μάγεψε με την «Ενάτη». Μια τέλεια εκτέλεση. Ο Μπετόβεν είχε πάντα το παράπονο με τους διευθυντές ορχήστρας της εποχής του, σκεφτείτε να έβλεπε αυτή τη συναυλία ή τον μεγάλο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν στο πόντιουμ.

Θεωρείτε ότι ένα βιβλίο μπορεί να δώσει συνέχεια, προσέγγιση και εξέλιξη όσον αφορά στη μουσική σε ένα παιδί ή και στον γονιό του;
Η μουσική ενώνει τους λαούς και δεν θα ενώσει την οικογένεια; Όταν γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι είναι κυρίως η τέχνη που μας βοηθά.

Μουσική πρέπει να μαθαίνουν κατά τη γνώμη σας μόνο όσοι έχουν έφεση και ικανότητα;
Και Λογοτεχνία, και Θέατρο, και Κινηματογράφο, και Εικαστικά πρέπει να μαθαίνουν όλοι. Οι Τέχνες, σήμερα ιδίως, είναι η μεγάλη απάντηση στον παραλογισμό των πολιτικών και της κοινωνίας. Κι επιπλέον γινόμαστε καλύτεροι θεατές, ακροατές, συμμέτοχοι σ’ αυτό που βλέπουμε ή ακούμε.

Ένας καλός αναγνώστης μπορεί να γίνει και ένας καλός ακροατής ή αντίστοιχα θεατής παραστάσεων και άλλων εκδηλώσεων… Το βιβλίο λειτουργεί ως προπομπός;
Το βιβλίο ανοίγει δρόμους, αποκαλύπτει μυστικά, δείχνει τεχνικές. Ο ενημερωμένος αναγνώστης γίνεται καλύτερος ακροατής όταν ξέρει πότε, γιατί και πως ο δημιουργός συνέθεσε ένα έργο. Ήταν χαρούμενος; Πονούσε; Τι γινόταν γύρω του;

Να θεωρήσουμε ότι θα επιστέψετε στη λογοτεχνία για τους ενηλίκους, καθώς έχετε στη συγγραφική φαρέτρα μυθιστορήματα, αλλά και έργα για το θέατρο…
Γράφω και μελετώ ταυτόχρονα, έχοντας προετοιμάσει πολλά χρόνια τις σημειώσεις και έχοντας καταχωρήσει τις εμπνεύσεις και τις επιθυμίες μου ως συγγραφέας. Έτσι αρχές Μαΐου κυκλοφορεί από τα «Ελληνικά Γράμματα» το τέταρτο μυθιστόρημά μου με τίτλο «Το Ρίφι», ενώ το καλοκαίρι θα κάνει πρεμιέρα και περιοδεία το νέο μου θεατρικό έργο για τα 200 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή με τίτλο «Στου Μποιχώρη».

Γιατί ένας δημοσιογράφος με δράση και θέση και καριέρα στον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης ασχολείται και με τη συγγραφή βιβλίων;
Η δημοσιογραφία, στην οποία οφείλω πολλά, έχει πιο αυστηρούς κανόνες, το ξέρετε κι εσείς. Ο χρόνος μας κυνηγάει, οι λέξεις πρέπει να είναι μετρημένες, οι ισορροπίες είναι εύθραυστες. Στη συγγραφή, είτε βιβλίων είτε θεατρικών, ο συγγραφέας πονάει πιο πολύ, αλλά και το διασκεδάζει περισσότερο. Παίζει με τον εαυτό του, τους ήρωές του, τη λογική. Η δημοσιογραφία παρουσιάζει παράλογα γεγονότα με λογικό τρόπο, στη λογοτεχνία και το θέατρο το παράλογο είναι παράλογο. Σημειώστε ότι η φαντασία δεν μπορεί να ξεπεράσει ποτέ τη δύναμη της καθημερινής μας ζωής.

Να υποθέσουμε ότι ο Μπετόβεν είναι η αρχή για να ακολουθήσουν άλλοι μεγάλοι μουσουργοί; Κι αν ναι ποιοι;
Το «Μια μέρα με τον Μπετόβεν» είναι το πρώτο της σειράς της «Ελληνοεκδοτικής» που γράφω και διευθύνω. Τον Ιούνιο σειρά έχει ο Μότσαρτ, ακολουθεί ο Μπαχ και πολλές άλλες εκπλήξεις, με εικονογράφηση της χαρισματικής Ράνιας Ηλιάδου.

Το βιβλίο σας παρουσιάζεται στον Βόλο με λόγο και μουσική… Πώς αισθάνεστε που έρχεστε και ταξιδεύετε για να γνωρίσετε τους μελλοντικούς αναγνώστες σας;
Ευχαριστώ τον Δήμο Βόλου και τις διευθύντριες των σχολείων που αγκάλιασαν με αγάπη την επιθυμία μου να παρουσιάσω το βιβλίο στην πόλη σας. Οι μελλοντικοί αναγνώστες είναι συν-γραφείς, αφού με τις παρατηρήσεις και τις συμβουλές τους καθοδηγούν τον συγγραφέα να γίνει καλύτερος. Ευγνωμονώ τα παιδιά για τον χρόνο και τον κόπο τους και υποσχόμαστε σ’ όποιον έλθει στη Νέα Ιωνία ότι θα ζήσει μια μοναδική εμπειρία.