Μια συνέντευξη που δεν μπήκε στην ουσία

Tου Πάρι Μουτσινά, πρ. Βουλευτή

Παρακολούθησα τη συνέντευξη του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στην κ. Στάη. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν πήρα απάντηση στα σοβαρότερα σημεία της συμφωνίας των Πρεσπών. Ήταν μία συνέντευξη που σχολίαζε την επικαιρότητα σχετικά με τη διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας και δεν μπήκε σε κρίσιμα θέματα όπως:
1. Γιατί αφού η συμφωνία συμφέρει τη χώρα και τον λαό δεν δέχθηκε να την επιβεβαιώσει με δημοψήφισμα ο κ. πρωθυπουργός, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να δείχνει την εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό με λόγια, γιατί ακόμη δεν έφερε το ζήτημα στην ολομέλεια των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Παράξενη αντίληψη αλήθεια για τη δημοκρατία.

2. Γιατί δεν εισήγαγε τουλάχιστον την κύρωση συμφωνίας από 180 βουλευτές στο κοινοβούλιο, ώστε να μπορεί να ισχυρίζεται ότι θωρακίζει το σοβαρότατο εθνικό πρόβλημα με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που δεν θα μπορεί να αμφισβητηθεί όπως άλλωστε έχει προτείνει και η Κομισιόν;

3. Πράγματι δίνεται ιθαγένεια Πολίτη Βόρειας Μακεδονίας η οποία δεν είναι ασήμαντη παραχώρηση, αλλά οι ίδιοι οι Σκοπιανοί έχουν ετοιμάσει χιλιάδες διαβατήρια με χαρακτηρισμό πολίτη της Μακεδονίας, όπως άλλωστε συνεχίζουν οι ίδιοι να την αποκαλούν στο κοινοβούλιό τους και στις διεθνείς συναντήσεις. Ποια είναι αλήθεια η νότια Μακεδονία και αν με τον όρο Βόρεια Μακεδονία υπονοείται ότι αυτή είναι τμήμα ενιαίου Μακεδονικού κράτους. Η Μακεδονία του Αλεξάνδρου και του Φιλίππου εκτεινόταν πράγματι σε πολύ μεγαλύτερο ζωτικό χώρο από την Ελληνική Μακεδονία, στη σημερινή Βουλγαρία (Μακεδονία του πιρίν), στα Σκόπια (σλαβική Μακεδονία), ακόμα και στην Αλβανία. Καμία όμως απ’ αυτές τις περιοχές μπορεί να αποτελέσει κρατική οντότητα γιατί εκ των πραγμάτων αυτή θα κατισχύσει στην περιοχή έναντι των άλλων de facto και de yure.

4. Σωστά ο κ. πρωθυπουργός επισήμανε την αβελτηρία των προηγούμενων κυβερνήσεων στην επίλυση του «Μακεδονικού» όχι μόνο επί 27 ολόκληρα χρόνια όπως ανέφερε, αλλά από τα χρόνια του Τίτο, ο οποίος άνοιξε αυθαίρετα αυτή την πληγή. Αν όμως η λύση αυτή δεν βασίζεται στην ιστορική αλήθεια και το διεθνές δίκαιο είναι μισή και επικίνδυνη για το μέλλον λύση. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι επισπεύδοντες αυτή τη λύση είναι αυτοί, οι οποίοι συνέβαλαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με βίαιο τρόπο και οι οποίοι θα προσπαθήσουν στο μέλλον με τη λογική του διαίρει και βασίλευε, να πετύχουν την ικανοποίηση των συμφερόντων τους με οποιοδήποτε τρόπο. Η επίσκεψη της κ. Μέρκελ δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Ο κίνδυνος λοιπόν δεν προέρχεται από τα Σκόπια και το σύνταγμά τους μόνο, αλλά και από τα μελλοντικά σχέδια των ισχυρών στην περιοχή, γι’ αυτό οι πιέσεις που ασκούνται στους βουλευτές των δυο χωρών για τον σκοπό αυτό είναι πολύ ισχυρότερες από τις αντίστοιχες που ασκήθηκαν το 2014 για την ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

5. Η κατοχύρωση της γλώσσας της γείτονας χώρας ως μακεδονική είναι επίσης ένα ολέθριο σφάλμα αφού η μακεδονική γλώσσα της αρχαίας Μακεδονίας δεν έχει καμία σχέση με το σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα. Η γνώση και ο σεβασμός της ιστορίας και της γλώσσας της χώρας μας από όλους τους πολιτικούς έχει καίρια σημασία για την αντιμετώπιση των εθνικών ζητημάτων και τη δημιουργία ενός αξιόπιστου και αξιοσέβαστου ελληνικού κράτους. Όταν σκορπάμε απλόχερα τα εθνικά μας πρότυπα θα μείνουμε χωρίς ουσιαστικά στηρίγματα και θα γίνουμε μία χώρα έρμαιο των ισχυρών και των επιτήδειων της γης.
Κλείνοντας θα αναφέρω τμήμα της συνέντευξης του κ. Μιτεράν στην Ελλάδα το 1992, ο οποίος είπε (…δεν θα αναγνωρίσουμε τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία γιατί αυτό δεν συνιστά μία σφαιρική και καλή λύση. Δεν θα θίξουμε τα εθνικά αισθήματα των Ελλήνων που είναι φίλοι μας και μέλη του ευρωπαϊκής κοινότητας…). Γιατί λοιπόν τέτοια πρεμούρα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (ο κ. Καμμένος έχει 100% ευθύνη), να λύσει μόνη της και ερήμην του λαού και των πολιτικών της χώρας το μείζον εθνικό ζήτημα, είναι ερώτημα που θα μας κατατρώει και τη λογική και το συναίσθημα.