Της Μάγδας Καπνιά Δεσποτοπούλου,
ιστορικού – φιλολόγου
Η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, κάθε χρόνο, αφιερώνεται στις μητέρες. Μια ημέρα στην καρδιά της άνοιξης, μία ημέρα που γεμίζει με χρώμα, φως και υπέροχες αναμνήσεις. Δεν είναι όμως αυτή η στιγμή που κάνει ξεχωριστό το θαύμα της μητρότητας. Οι μητέρες πλάστηκαν για να γεμίζουν με χρώμα, φως και ευτυχία όλες τις ημέρες του χρόνου.
Οι μητέρες υμνήθηκαν και λατρεύτηκαν, με υπέροχο τρόπο, μέσα από την αρχαία ελληνική μυθολογία, την ποίηση, τη λογοτεχνία, τον χριστιανισμό. Στο πρόσωπό τους θα βλέπαμε τη γαλήνη, την αρμονία, την ευφορία, την αυταπάρνηση, τη συγχώρεση, την ανιδιοτελή αγάπη. Και αυτή, είναι μία αγάπη που δεν στερεύει, δεν εξαφανίζεται και δεν σταματάει ποτέ. Σε έναν εικαστικό πίνακα, θα εμφανιζόταν με χέρια ανοιχτά, για να δείξει τη μεγάλη της αγκαλιά, που είναι πάντα ανοιχτή και γίνεται καταφύγιο σε κάθε μας δυσκολία. Τα λόγια της τρυφερά και γλυκά, σαν να μας καθοδηγούν, σαν να μας δείχνουν τον σωστό δρόμο. Οι συμβουλές της δύναμή μας σε κάθε δοκιμασία. Η ψυχική δύναμη της μάνας καθιστά τα παιδιά της ικανά να σταθούν γερά στη γη, να μεγαλώσουν χωρίς φόβο. Γιατί αυτό κάνει η αγάπη της μάνας, που αφιερώνεται με όλη της τη δύναμη στη στήριξη των παιδιών της και αυτό μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε και να τις κάνουμε περήφανες. Οι αξίες και τα ιδανικά που μας διδάσκουν καθημερινά, συνθέτουν εμάς.
Γιορτάζουμε, υμνούμε και τιμούμε με αγάπη και σεβασμό τις μητέρες. Στηρίζουμε καθημερινά τις μητέρες που προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους, τις μητέρες που αφιερώνονται με σεμνότητα, με όλη τους τη δύναμη, στα παιδιά τους. Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στο σημαντικότερο άνθρωπο της ζωή μας.
Χρόνια πολλά στις μητέρες όλου του κόσμου!