κυκλο – φ – οριακα

Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης

Καλημέρα καλοί μου συμπολίτες και απανταχού συνέλληνες, που παρακολουθείτε τα κυκλο-φ-οριακα μέσα από το μεγάλο και απέραντο διαδίκτυο – είναι αυτό το τεράστιο πλεονέκτημα της επικοινωνίας, που στη συνέχεια εξελίσσεται σε δυνάστη, όταν κάποιος θεωρεί ότι το διαδίκτυο είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας. Δυστυχώς νιώθω ότι κατά ‘κει βαδίζουμε, αν δεν έχουμε ήδη φτάσει, όταν βλέπω στα πεζούλια του πάρκου δεκάδες νέα παιδιά, φοιτητές επί το πλείστον, άρα παιδιά με εξ αντικειμένου υψηλό μορφωτικό επίπεδο, να κάθονται έκαστο με το εαυτού κινητό τηλέφωνο στο χέρι και να… ατενίζουν στα βάθη του facebook τις σκέψεις του παιδιού που κάθεται τρία πεζούλια παρακεί!

Διάβασα ότι ξαναβγαίνει σε δημοπρασία η ενοικίαση των χώρων του κτηρίου του λιμένα, στον κεντρικό προβλήτα. Και με ικανοποίηση είδα ότι αυτή τη φορά αποκλείεται στην προκήρυξη η χρήση σούπερ μάρκετ. Την προηγούμενη φορά είχαμε έντονα εναντιωθεί σε μια τέτοια προοπτική, δεν μπορώ να ξέρω πόσο «μέτρησε» αυτό στην τωρινή απόφαση. Πολύ καλά, λοιπόν, θα περιμένουμε το αποτέλεσμα. Επίσης με ικανοποίηση βλέπω να παραμένει χωρίς τραπεζοκαθίσματα το Αχίλλειον, όπου ετοιμάζεται να αρχίσει μία ακόμη κινηματογραφική περίοδος, τόσο από τον Δήμο Βόλου, όσο και από το CineDoc, τον οργανισμό που προβάλλει βραβευμένα ντοκυμαντέρ σε συνεργασία με τον ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ. Μαζί, φαντάζομαι, και οι μεταδόσεις των σπουδαίων έργων της Metropolitan Opera από την Νέα Υόρκη. Ας αφήσουμε, λοιπόν, το πολύτιμό μας Αχίλλειον στην ησυχία του. Το Αχίλλειον που «στο τσακ» διασώσαμε τον Ιανουάριο 1991 από το να γίνει ξενοδοχείο (ναι! ναι!, υπήρχε και τόοοοοσο παλιά ο Βόλος…). Δεν χρειάζεται ο Βόλος άλλη μία καφετέρια – έχει πάμπολλες. Ούτε χρειάζεται το έσοδο ο Δήμος, ο οποίος, άλλωστε, καυχάται ότι έχει τεράστια πλεονάσματα. Η παραλία χρειάζεται ελεύθερη την υπέροχη όψη του Αχιλλείου.

Κάτι διάβασα, επίσης, για κάποια αρκετά λεφτά που εγκρίθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο για το έργο «…της μετατροπής των οδών Καραμπατζάκη και Ζάχου σε ήπιας κυκλοφορίας». Στο ίδιο έργο θεατές, απέναντι σε ανθρώπους που αρνούνται να καταλάβουν (γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν δύο γαϊδάρων άχυρα…). Ας το ξαναπούμε λοιπόν, ίσως για χιλιοστή φορά στα τελευταία 30 χρόνια: η οδός Καραμπατζάκη είναι από κατασκευής, το 1994 (υπήρχε και τότε Βόλος και Νέα Ιωνία…), οδός ήπιας κυκλοφορίας. Και δεν χρειάζεται καμία απολύτως «μετατροπή». Από την άλλη πλευρά η οδός Αριστοτέλους Ζάχου πολύ καλά θα κάνει να μετατραπεί σε οδό ήπιας κυκλοφορίας. Αυτό θα είναι ένα έργο για το οποίο η παρούσα στήλη θα πει ευθαρσώς «εύγε»! Οτιδήποτε άλλο σ’ εκείνη την περιοχή θα είναι ένα βλακώδες έγκλημα μίσους. Τελεία (για την ώρα…).

Από την Δευτέρα το απόγευμα γελάω καθώς διάβασα ότι το Εκθεσιακό Κέντρο στο Πεδίο του Άρεως, που επί χρόνια ολόκληρα λειτουργούσε και ως Αθλητικό Κέντρο, το οποίο με απόφαση Δ.Σ.Βόλου 402/2015 είχε μετονομαστεί σε «Εκθεσιακό-Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο Βόλου» και δαπανήθηκε ποσόν γύρω στις 500.000 € για την μετατροπή του, ξανα-μετονομάστηκε σε «Εκθεσιακό Πολυχώρο Δήμου Βόλου» με μια τουλάχιστον περίεργη αιτιολόγηση-επιχειρηματολογία. Αυτά. Στις 01.11.2017 και στις 16.05.2018 η στήλη είχε ρητά εναντιωθεί σε κάθε αλλαγή χρήσης αυτού του χώρου, που στερεί έναν εξαίρετο Αθλητικό Χώρο από τα παιδιά των Δυτικών Συνοικιών και από μία σειρά σωματείων που αγωνίζονται να υπάρχουν.

Και μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Άξιον Εστί» στο ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη», έχουμε να περιμένουμε Αντώνη Ρέμο και Ελένη Φουρέιρα παρέα με τη συμφωνική ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Βόλου, τα δικά μας παιδιά, για να χαρεί ο κόσμος. Και καλή ακουστική. Γεια σας.