Το καλοκαίρι του 2020 ο Κώστας Καμονάχος, ιδιοκτήτης της βιοτεχνίας ζυμαρικών «Πήλιο», απέσπασε την πρώτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό γευσιγνωσίας Mediterranean Taste Awards MTA 2020 με τα τουριτέλλια, που δανείστηκαν το όνομά τους από τα κοχύλια που συναντάμε συχνά στις παραλίες του βουνού των Κενταύρων. Έναν χρόνο αργότερα εξαργύρωσε τη σπουδαία διάκριση του προϊόντος του με αύξηση των εξαγωγών, αλλά και την καθιέρωσή του στη συνείδηση των καταναλωτών.
Ο 39χρονος Βολιώτης, με καταγωγή από την Κέρκυρα, άνοιξε την επιχείρησή του πριν από μία εξαετία. Έχοντας θητεύσει νωρίτερα στον χώρο της εστίασης σε Πορταριά και Άφησσο μετά την αποφοίτησή του από τη Γυμναστική Ακαδημία στη Θεσσαλονίκη, αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στα τρόφιμα και βασιζόμενος σε παλιές παραδοσιακές συνταγές του Πηλίου, άρχισε την παραγωγή των ζυμαρικών του, η φήμη των οποίων από πέρυσι πέρασε τα ελληνικά σύνορα. «Η γεύση που διάλεξα για τα τουριτέλλια ταίριαζε με τη Μεσόγειο, αφού περιέχουν βασιλικό, φέτα και ντομάτα. Έτσι πήραμε τη διάκριση «Platinum Quality», κατακτώντας την πρώτη θέση στην κατηγορία ανάμεσα από προϊόντα αρκετών χωρών», ανέφερε ο κ. Καμονάχος για το ζυμαρικό που παρασκεύασε πέρυσι και δανείστηκε την επωνυμία του από την Turitella, ένα όστρακο που αφθονεί στις παραλίες του Πηλίου.
Ο ιδιοκτήτης των ζυμαρικών «Πήλιο», πλέον δρέπει τους καρπούς της περσινής βράβευσης στα ΜΤΑ 2020. «Οι παραγγελίες για το εξωτερικό αυξήθηκαν κατακόρυφα», παραδέχθηκε ο κ. Καμονάχος και πρόσθεσε: «Το Βέλγιο, ειδικά οι Βρυξέλλες και η Γερμανία, είναι οι δύο χώρες που δουλεύω περισσότερο. Επίσης έχω ξεκινήσει συνεργασία με Φινλανδία, ενώ πιο παλιά μίλησα και με Αυστραλία. Όμως, λόγω των συνθηκών που δημιούργησε ο κορωνοϊός, μόλις τώρα άρχισαν να αναθερμαίνονται οι εξαγωγές».
Ο κόπος του ανταμείβεται, αλλά ο Κώστας Καμονάχος παραμένει προσγειωμένος, γνωρίζοντας πως για να διατηρήσει την επιχείρησή του σε ανοδική τροχιά, αυτό προϋποθέτει σκληρή δουλειά. Όπως ακριβώς έπραττε την εποχή που ασχολούνταν με την τοξοβολία και είχε να επιδείξει αρκετούς τίτλους στο πανελλήνιο, φτάνοντας ένα βήμα από την παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όντας μέλος της προ-ολυμπιακής ομάδας. «Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα πως τα ζυμαρικά μας θα είχαν τόσο μεγάλη ζήτηση. Η σκέψη προέκυψε από τη μητέρα μου, η οποία είχε στη Μακρινίτσα μαγαζί που πωλούσε παραδοσιακά προϊόντα. Τότε έβλεπα ότι τα ζυμαρικά παρότι ήταν από τα πιο δημοφιλή προϊόντα, κανένα δεν παρασκευαζόταν εδώ. Διαπιστώνοντας αυτό το κενό, στην αρχή σκέφτηκα να το κάνω, για να προμηθεύω την οικογενειακή μας επιχείρηση. Νωρίτερα βέβαια αποφάσισα να πάω στο Μιλάνο, όπου παρακολούθησα σχετικά σεμινάρια και έμαθα την τέχνη των ζυμαρικών. Στην αρχή ξεκίνησα με χυλοπίτες και τραχανά, αλλά όσο ο κόσμος με εμπιστευόταν, έφτασα μία εποχή να έχω 154 κωδικούς. Με διάφορες γεύσεις και σχήματα, έχω φτιάξει ζυμαρικά μέχρι και από γαϊδουράγκαθο, μελάνι σουπιάς, κρόκο Κοζάνης και σοκολάτα, τα οποία πλέον γίνονται κατόπιν παραγγελίας. Μπορεί να φαίνεται εύκολο προϊόν, αλλά τα ζυμαρικά απαιτούν τρομερή ακρίβεια και καλή ποιότητα πρώτων υλών, γι’ αυτό και έχω στήσει ένα δίκτυο τοπικών παραγωγών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο επιτυχημένος βιοτέχνης που θα δώσει το «παρών» στη φάρμα Καραΐσκου – στο πλαίσιο του 2ου Γαστρονομικού Φεστιβάλ Πηλίου – ενώ πλέον έχει αφοσιωθεί στην αναβάθμιση του εξοπλισμού του, που θα του επιτρέψει να τριπλασιάσει την παραγωγή στο εργαστήριο που έχει στην Πορταριά.