Ιστορίες καθημερινής τρέλας ενός 22χρονου ντελιβερά στον Βόλο

Το επάγγελμά τους θεωρείται από τα πιο δύσκολα στον κλάδο του επισιτισμού. Καθημερινά στους δρόμους του Βόλου δεκάδες διανομείς φαγητού και καφέ, τρέχουν με τα μηχανάκια τους να παραδώσουν έγκαιρα τις παραγγελίες που έχουν να διεκπεραιώσουν. Εργάζονται υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες, δίχως αργίες και σε ωράρια δύσκολα, με το delivery να χαρακτηρίζεται όχι άδικα μία από τις πιο «σκληρές» και άχαρες δουλειές.

Mε αφορμή τις χθεσινές πανελλαδικές συγκεντρώσεις που έγιναν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη από διανομείς φαγητού και courier και φέρνουν στο προσκήνιο την… Οδύσσεια των εργαζόμενων που κάνουν delivery, ένας νεαρός Βολιώτης μίλησε για τις ιστορίες καθημερινής τρέλας που συναντά κάθε ημέρα προσπαθώντας να μην αφήσει ανικανοποίητο κανέναν πελάτη. Ο λόγος για τον 22χρονο Βαγγέλη Μακούχα, ο οποίος εργάζεται ως διανομέας από το περασμένο φθινόπωρο. Μέχρι πρότινος φοιτούσε στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στο ΤΕΙ Θεσσαλίας, αλλά δεν συνέχισε τις σπουδές του. Πιο παλιά δούλευε σερβιτόρος σε καταστήματα εστίασης, όμως πριν από οκτώ μήνες κατέληξε να κάνει delivery.
«Σίγουρα είναι από τις πιο δύσκολες που έχω κάνει. Κατά κύριο λόγο εξαιτίας του άγχους που έχεις, για να είσαι πάντοτε στην ώρα σου και να μην καθυστερείς τις παραγγελίες. Γνωρίζεις ότι ο πελάτης, όταν έχει παραγγείλει φαγητό, κοιτάζει συνεχώς το ρολόι και περιμένει το delivery», εξομολογήθηκε ο νεαρός διανομέας, που ήταν κατηγορηματικός στο ότι ο μεγάλος όγκος παραγγελιών αγχώνει τους συναδέλφους του.

Το delivery επ’ ουδενί λόγο δεν είναι μία απλή βόλτα πάνω στο μηχανάκι. Ο καιρός μοιάζει να είναι ο μεγαλύτερος «πονοκέφαλος» για τους οδηγούς. «Οι καιρικές συνθήκες είναι ό,τι χειρότερο. Όταν ξεκίνησα τη δουλειά, ήταν ακόμη φθινόπωρο. Ο καιρός ήταν καλός. Τον χειμώνα όμως, καλείσαι να αντιμετωπίσεις βροχή και κρύο. Γι’ αυτό είναι απαραίτητος ο εξοπλισμός. Αδιάβροχο, γαλότσες και καλύμματα για τα χέρια στο μηχανάκι. Βέβαια και το καλοκαίρι δεν είναι καλύτερα τα πράγματα, αφού ο καύσωνας και οι υψηλές θερμοκρασίες μάς ταλαιπωρούν εξίσου», σημείωσε ο 22χρονος.

Η καθημερινότητα των ντελιβεράδων είναι κοπιαστική, αφού περνούν πολλές ώρες δουλεύοντας στον δρόμο. Ο Βαγγέλης Μακούχας μνημονεύοντας μάλιστα το δυστύχημα που συγκλόνισε τους Βολιώτες πριν από έναν μήνα και κόστιζε τη ζωή σ’ έναν 33χρονο συνάδελφό του, αναφέρθηκε στο ζήτημα της ασφάλειας.
«Από τον Σεπτέμβριο τράκαρα δύο φορές. Και σε καμία περίπτωση δεν ευθυνόμουν εγώ», αποκάλυψε και δεν έκρυψε τον προβληματισμό του για όσα καλούνται να φέρουν σε πέρας οι διανομείς φαγητού: «Δυστυχώς, δεν σε προσέχουν, γιατί κυκλοφορείς με μηχανάκι. Την επόμενη ημέρα του δυστυχήματος στην Κουντουριώτου, όλοι οι ντελιβεράδες, κοιταζόμασταν περίεργα μεταξύ μας. Ξέρεις ότι μπορεί να είσαι ο επόμενος».

Θυμήθηκε μάλιστα ένα επεισόδιο που συνέβη με οδηγό Ι.Χ. αυτοκινήτου στο κέντρο του Βόλου: «Ήμουν σε κεντρικό δρόμο και από έναν κάθετο δρόμο βγαίνει ένα αυτοκίνητο. Ο οδηγός με είδε και αντί να σταματήσει, αφού είχα προτεραιότητα, λίγο πριν περάσω από μπροστά του, βγήκε πιο έξω και κόντεψα να πέσω. Απέφυγα τη σύγκρουση και όταν πήγα να του πω «βρε αδερφέ, θα με σκοτώσεις», όχι μόνο δεν ζήτησε συγνώμη, αλλά με έβρισε. Εξοργίστηκα και μοιραία καυγαδίσαμε».
Τα επόμενο ζητήματα που έθιξε ο Βολιώτης διανομέας ήταν τα φιλοδωρήματα, αλλά και η συμπεριφορά των πελατών: «Όλα εξαρτώνται από τον άνθρωπο. Άλλοι είναι τυπικοί, κάποιοι χαμογελούν, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και πολλοί αγενείς που σου κλείνουν την πόρτα στα μούτρα μόλις πάρουν την παραγγελία. Από εκεί και πέρα, δύο με τρεις στους δέκα να αφήσουν φιλοδώρημα. Το καλύτερο πουρμπουάρ που έχω πάρει, ήταν πέντε ευρώ σε παραγγελία δεκαπέντε ευρώ. Άλλη μία φορά μου έχει τύχει να πάω έναν καφέ που κόστιζε δύο ευρώ και μου έδωσε πέντε ευρώ ο πελάτης, δίχως να θέλει ρέστα».
Όσο για το εάν στο delivery ισχύει το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού»; «Προσωπική μου άποψη είναι πως πρόκειται για ένα επάγγελμα με ημερομηνία λήξης για κάποιον που το κάνει. Το πιστεύω 100% αυτό. Δεν γίνεται να είσαι ντελιβεράς για μία ζωή. Τόση ταλαιπωρία, με βροχή, κρύο, ζέστη, πέρα από τους κινδύνους στον δρόμο, δεν αντέχεται», κατέληξε ο Βαγγέλης Μακούχας.