Ιστορία για την αθωότητα που χάνεται

Με την ταινία Μικροί Κύριοι σε σκηνοθεσία Άιρα Σακς, συνεχίζονται οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.

Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου στο Μεταξουργείο στην Ν. Ιωνία (έναρξη 21:30) και τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου στο Αχίλλειο στις 21:15 (έναρξη 21:30).

Little Men

Η.Π.Α., 2016

Παραγωγή: Λούκας Χοακίν, Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος, Τζιμ Λάντε, Άιρα Σακς, Λ.Α. Τεοντόσιο

Σκηνοθεσία: Άιρα Σακς

Σενάριο: Μαουρίτσιο Ζαχαριάς

Φωτογραφία: Οσκαρ Ντουράν

Μοντάζ: Μόλι Γκολντστάιν, Αλφόνσο Γκονσάλβες

Μουσική: Ντίκον Χίντσλιφ

Πρωταγωνιστούν: Γκρεγκ Κινίαρ, Αλφρεντ Μολίνα και Παουλίνα Γκαρσία.

Η νέα ταινία του Άιρα Σακς μετά το «Η Αγάπη είναι Παράξενη», μια ιστορία για την αθωότητα που χάνεται στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα σε «μικρούς» και «μεγάλους».

To Mπρούκλιν δεν είναι πια αυτό που ήταν. Το Μπρούκλιν άλλαξε, έφτιαξε, καθάρισε, τζεντριφικεϊσονοποιήθηκε. Έτσι, όταν πεθαίνει ο παππούς του Τζέικ που ζούσε μια ζωή εκεί, όχι μόνο είναι απολύτως οκ για το γιο του και την οικογένειά του να μετακομίσουν από το Μανχάταν στο μεγάλο του σπίτι, αλλά βασικά είναι και οικονομικά σωτήριο. Γιατί εκτός από τη δωρεάν κατοικία που βρίσκεται στον πρώτο όροφο, υπάρχει και το ισόγειο που ανήκε στον παππού. Το ισόγειο το νοικιάζει η λατινοαμερικανικής καταγωγής Λίονορ. Η Λίονορ ζει μόνη με τον δεκατριάχρονο γιο της τον Τόνι, ο οποίος είναι συνομήλικος του Τζέικ και με τον οποίο γίνονται αμέσως κολλητοί φίλοι. Λειτουργεί στο ισόγειο ένα μικρό μαγαζί με χειροποίητα ρούχα. Όταν το πρωτονοίκιασε, ο παππούς τής έλεγε ότι το μαγαζί πρόσφερε γκλάμουρ στη γειτονιά. Τώρα όμως η γειτονιά το έχει ξεπεράσει σε γκλάμουρ και σε χάιπ, αλλά κυρίως το έχουν ξεπεράσει οι τιμές. Το νοίκι το οποίο έδινε αρχικά και το οποίο ήταν ούτως ή άλλως και τότε φτηνό, δεν άλλαξε καθόλου με τα χρόνια, με αποτέλεσμα να είναι πια εξευτελιστικό.

Η ταινία πατάει από τη μια πλευρά στη σύγκρουση των αντικρουόμενων ενήλικων οικονομικών συμφερόντων και από την άλλη στην ολοένα και μεγαλύτερη σύνδεση των δύο παιδιών, των δύο εφήβων, των δύο νεαρών αυτών ανδρών. Αυτά όχι μόνο δεν έχουν κάτι να χωρίσουν, αλλά βρίσκουν διαρκώς πράγματα που τους ενώνουν. Όπως η αγάπη τους για τις τέχνες και η σχολή στην οποία θέλουν να κάνουν μαζί αίτηση.

«Οι Μικροί Κύριοι» είναι μια ταινία που όχι μόνο διαρκεί πολύ λίγο, αλλά ακόμη και σε αυτό το λίγο παίρνει τον χρόνο της και δεν άγχεται καθόλου να προλάβει να πει την ιστορία της. Κι όμως προλαβαίνει και λέει και μία και δύο ιστορίες, κι όμως προλαβαίνει και φτιάχνει σχέσεις και συγκρούσεις με νόημα και υπόσταση, κι όμως έχει καταφέρει να πει με τα ελάχιστα, πάρα πολλά και πάρα πολύ ουσιώδη.