Η Θεσσαλία ως γαστρονομικό κέντρο των Βαλκανίων

Στροφή στον δημιουργικό τουρισμό προτείνουν καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για τη Μαγνησία, αλλά και για τις τέσσερις θεσσαλικές πόλεις με στόχο να υποστηρίξει η Περιφέρεια αυτό που με απόλυτη επιτυχία μπορεί να προσφέρει, δηλαδή εξειδίκευση σε παροχές. Η κύρια πρόταση είναι να αναδειχθεί σε γαστρονομικό κέντρο των Βαλκανίων, με επένδυση στην τοπική ιδιαιτερότητα.
Ο δημιουργικός τουρισμός που ενδείκνυται εκεί που η μαζικότητα του τουριστικού προϊόντος είναι «απαγορευτική», όπως το Πήλιο, είναι σύμβολο μιας εποχής που διψά για εμπειρίες, ανταλλαγές, αυθεντικότητα και έκφραση των ατομικών ταλέντων των επισκεπτών.
Με βάση τον αριθμό των επαγγελμάτων που δημιούργησε ο συμμετοχικός τουρισμός τα τελευταία χρόνια, μπορούν να ενθαρρυνθούν επιχειρηματίες του Νομού, νεοσύστατες επιχειρήσεις και προορισμούς να ενδιαφερθούν γι’ αυτό το πολιτιστικό και τουριστικό φαινόμενο του οποίου το δυναμικό απέχει ακόμη πολύ από το να έχει αξιοποιηθεί.

Η έννοια του δημιουργικού τουρισμού γεννήθηκε το 2000 για να εκφράσει μια νέα μορφή και ένα νέο φαινόμενο.
Η κρίση επιταχύνει τις εξελίξεις στον τομέα της κατανάλωσης όμως οι νέες συμπεριφορές θα παραμείνουν μετά την κρίση, με απόρριψη του μαζικού τουρισμού, με τυποποιημένες επισκέψεις, ελάχιστη διαδραστικότητα, παθητική στάση στις διαδικασίες επισκέψεων σε χώρους και τοπία.
Η αναζήτηση νοήματος, ανθρώπινης επαφής, αυθεντικότητας, αξιοποίησης των παραδόσεων, είναι οι τάσεις που συμβάλλουν στην ανάδυση νέων συνηθειών και μορφών ταξιδιών όπως ο δημιουργικός τουρισμός.

Στη Θεσσαλία, σύμφωνα με τον καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Δημήτρη Γούσιο υπάρχουν σήμερα, κάποιες προτάσεις αλλά καμιά δεν προτείνει μια προσέγγιση που επιτρέπει να αξιολογηθούν, δομηθούν ή εμπορευματοποιηθούν με τρόπο επαγγελματικό. Οι θέσεις ενός δημιουργικού μοντέλου τουρισμού.
Υπάρχει ωστόσο ένα δυναμικό που συνδέεται με την πλούσια και ποικιλόμορφη υλική και άυλη κληρονομιά αλλά και τον πρωτότυπο σύγχρονο πολιτισμό, όπως η ύπαρξη εκατοντάδων πολιτιστικών συλλόγων με χιλιάδες μέλη, ένα εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε τομείς κλειδιά όπως η ψηφιακή τεχνολογία και άτομα φορείς της παράδοσης (κεραμιστές, αγιογράφοι, παραδοσιακοί μουσικοί κ.τ.λ.).
Ο δημιουργικός τουρισμός βασίζεται σε τοπικούς πόρους που οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να εντοπίσουν και να αναδείξουν ή να κατασκευάσουν και αναδείξουν. Τα στοιχεία ενός αρχαίου μύθου όπως η Αργοναυτική Εκστρατεία, τα οποία θα πρέπει να τα συνδέσουμε και να τα προβάλλουμε στον χώρο, η συμμετοχή τουριστών σε ανασκαφικές δραστηριότητες (Σέσκλο, Δημητριάδα) και η δημιουργικότητα γύρω από την αρχαία ζωή. Επίσης τα στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς σχετικής, για παράδειγμα, με τις ποιμενικές δραστηριότητες της Όρθρυς.

Οι πόροι δημιουργούν προϋποθέσεις ανάπτυξης, όχι όμως την ανάπτυξη χωρίς την ενεργοποίηση και άλλων παραγόντων. Οι ενεργοποιητές των πολιτιστικών στοιχείων της θεσσαλικής οικονομίας που θεωρητικά είναι πιο κοντά στην αγορά είναι ο δημιουργικός τουρισμός, αθλητισμός και ψυχαγωγία, η διαφήμιση, η ψηφιακή δημιουργία, η αγορά έργων τέχνης, η αρχιτεκτονική, η γαστρονομία.
Ο εντοπισμός του δυναμικού θα προέρχεται από εργαστήρια και επαγγελματίες που συνδέονται με τις τέχνες, ειδικούς της ψηφιακής τεχνολογίας και των multi-media, πολιτιστικοί και περιβαλλοντικοί σύλλογοι, ιδιωτικές επιχειρήσεις που ενεργοποιούνται στον τομέα του τουρισμού.
Ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Θ. Μεταξάς έχει δώσει βάρος στην καινοτόμα Επιχειρηματικότητα και Τουριστική Ανάπτυξη για το τουριστικό προϊόν στη Θεσσαλία για να αναδειχθεί σε πολιτιστικό και επιχειρησιακό προορισμό σε εθνικό και Βαλκανικό επίπεδο.
Η ανάπτυξη αναζητείται μέσα από τους τοπικούς συνεταιρισμούς, στις συνεργασίες με τις επιχειρήσεις, το πανεπιστήμιο και τον πολιτισμό.
Τα δομικά προβλήματα στη Μαγνησία είναι ο άκρατος και αθέμιτος ανταγωνισμός, το φθηνό και γρήγορο προϊόν, η κρίση στη σχέση τομής και ποιότητας, η ανισορροπία μεταξύ ζήτησης και προσφορά και η αδυναμία εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων.
Απέναντι στο μεγάλο ανταγωνισμό με Τουρκία, Ιταλία, Πορτογαλία, Κροατία , δεν υπάρχει εξειδίκευση στην πώληση προϊόντος.
Η κύρια πρόταση του κ. Μεταξά είναι να αναδειχθεί σε γαστρονομικό κέντρο των Βαλκανίων, με επένδυση στην τοπική ιδιαιτερότητα.