Η ομιλία-αποθέωση του Ρομπέρτο Μπενίνι στη σύζυγό του – Της υποκλίθηκε και της παραδόθηκε  

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας βρίσκεται σε εξέλιξη, με τις ηθοποιούς να παρελαύνουν στο κόκκινο χαλί με εντυπωσιακές τουαλέτες. Ωστόσο, αυτό ίσως που θα μείνει από την φετινή εκδήλωση, είναι η τρυφερή αφιέρωση του διάσημου ηθοποιού και σκηνοθέτη Ρομπέρτο Μπενίνι στην σύζυγό του Νικολέτα.

Μερικά από τα πιο λαμπερά ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου έλαμψαν με την παρουσία τους στο 78ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Μεταξύ αυτών η Πενέλοπε Κρουζ αλλά και η Έλεν Μίρεν που ξεχώρισαν με τα μοναδικά λουκ τους.

Ωστόσο, η πιο συγκινητική στιγμή του φετινού Φεστιβάλ, ήταν η απονομή του Χρυσού Λέοντας για το σύνολο της καριέρας του, στον Ιταλό ηθοποιό και σκηνοθέτη Ρομπέρτο Μπενίνι. Με τον μοναδικό του τρόπο, ανέβηκε στη σκηνή και προκάλεσε τόσο γέλια – όπως είχε κάνει και στην απονομή των Όσκαρ του 1999 για την ταινία του «Η Ζωή Είναι Ωραία» – όσο και δάκρυα.

Αυτή τη φορά, ο διάσημος ηθοποιός αφού ευχαρίστησε ακόμη και τον Ιταλό πρόεδρο, Σέρτζιο Ματαρέλα, θέλησε να ευχαριστήσει την εδώ και 30 χρόνια σύζυγό του Νικολέτα Μπράσκι που είναι δίπλα του τόσα χρόνια και τον στηρίζει σε κάθε του βήμα.

Θύμισε σε όλους μας τι θα πει αγάπη
Θυμίζοντας, λοιπόν, σε όλους μας, πόσο σημαντική μπορεί είναι η αγάπη και ποια είναι η δύναμή της, σε μια εποχή που μαστίζεται από περιστατικά γυναικοκτονίας, τα λόγια του Ρομπέρτο Μπενίνι στη σύζυγό του, δεν μπορούν παρά να προκαλέσουν συγκίνηση. Ιδού τα λόγια του:

«Δώστε μου λίγες στιγμές για να αφιερώσω λίγα λόγια σε ένα άτομο που βρίσκεται στην κορυφή των σκέψεών μου, το οποίο, όπως λέει ο Δάντης, διαβάζει το μυαλό μου. Η αγαπημένη μου ηθοποιός, Νικολέτα Μπράσκι, στην οποία δεν μπορώ καν να αφιερώσω αυτό το βραβείο, γιατί αυτό το βραβείο είναι δικό της. Είναι δικό σου, σου ανήκει, θα το αφιερώσεις εσύ σε όποιον θέλεις. Κάναμε τα πάντα μαζί για 40 χρόνια… Ξέρω μόνο έναν τρόπο να μετράω το χρόνο, με σένα και χωρίς εσένα».
Και συνεχίζει: «Μπορούμε να μοιραστούμε αυτό το Λιοντάρι, παίρνω την ουρά και σου αφήνω τα φτερά. Αν κάποια στιγμή στη δουλειά έχω πετάξει είναι χάρη σε σένα, στο ταλέντο σου, το μυστήριό σου, τη γοητεία σου, την ομορφιά σου, το ταλέντο σου ως ηθοποιός, τη θηλυκότητά σου. Οι γυναίκες είναι ένα ατελείωτο μυστήριο που δεν καταλαβαίνουμε εμείς οι άνδρες, είχε δίκιο ο Groucho Marx που είναι ότι ‘’οι άνδρες είναι γυναίκες που δεν τα κατάφεραν’… Αν έχω κάνει κάτι καλό στη ζωή μου, πάντα το διέσχιζε το φως σου. Την πρώτη φορά που σε γνώρισα εξέπεμπες τόσο πολύ φως που νόμιζα ότι ο Κύριός μας ήθελε να στολίσει τον ουρανό με έναν άλλον ήλιο. Ήταν ένας έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά και με την τελευταία ματιά. Ή καλύτερα και με την αιώνια ματιά».

Πηγή: iefimerida