Το 2ο Πρότυπο Λύκειο Βόλου, «Σχολείο – Πρέσβης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» εγκαινιάζει σήμερα σε συνεργασία με τη Διεύθυνση της Εφημερίδας «Θεσσαλία» μια σειρά 4 άρθρων με θέμα την Ευρώπη.
Το Πρόγραμμα «Σχολεία-Πρέσβεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» (European Parliament Ambassador School -EPAS) ξεκίνησε το 2016 ως πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) και απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και μαθητές Λυκείου. Βασικός στόχος του Προγράμματος είναι η αναβάθμιση της γνώσης των νέων γύρω από τον ευρωπαϊκό κοινοβουλευτισμό, τις αξίες της πολιτικής δημοκρατίας στην Ευρώπη, καθώς και τον ρόλο και τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο εκπροσωπεί τους Ευρωπαίους πολίτες.
Το 2ο Πρότυπο Λύκειο Βόλου, μετά από επιτυχή αξιολόγηση των δράσεών του και με βαθμολογία 100/100, κατέκτησε τον τίτλο «Σχολείο – Πρέσβης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» για το έτος 2022-2023 και οι μαθητές και μαθήτριες έλαβαν πρόσκληση για συμμετοχή στη συνεδρίαση των μαθητών – πρεσβευτών από όλες τις χώρες της Ευρώπης στην έδρα του Ε.Κ. στο Στρασβούργο (Euroscola).
Κατά τη διάρκεια και των δύο ετών υλοποίησης του προγράμματος, οι μαθητές και μαθήτριες του Προγράμματος EPAS πραγματοποίησαν πληθώρα δράσεων που αποσκοπούσαν στην προώθηση βασικών αξιών της Ε.Ε., όπως η ισότητα, ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη διαφορετικότητα, η καταπολέμηση ψευδών ειδήσεων, η απόρριψη κάθε μορφής βίας και ρατσισμού, η αντιμετώπιση της Περιβαλλοντικής Κρίσης και άλλα. Μέσω διαδικτυακών και δια ζώσης συναντήσεων οι μαθητές και μαθήτριες του προγράμματος είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με ευρωβουλευτές (κ. Παπαδημούλη, κ. Κουντουρά, κ. Κυμπουρόπουλο, κ. Αρβανίτη, κ. Ασημακοπούλου), με καθηγητές Πανεπιστημίου, δικηγόρους, δικαστές, αξιωματικούς της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας, εκπροσώπους φορέων και οργανώσεων για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών κ.τ.λ.
Η φετινή χρονιά είναι αφιερωμένη στις ευρωπαϊκές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 9 Ιουνίου 2024. Οι υποψήφιοι Senior και Junior Ambassadors καλούνται να συμβάλουν ενεργά στην εκστρατεία ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των πολιτών και ειδικά των νέων σχετικά με τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Για τον λόγο αυτό θα δημοσιευθούν 4 άρθρα με θέμα: 1. Η δημιουργία της Ε.Ε., 2. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, 3. Η συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εκλογές, 4. Ευρωπαϊκά Προγράμματα για νέους και απόψεις των μαθητών και νέων ψηφοφόρων.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, ΕΛΕΝΗ ΛΥΚΟΔΗΜΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,
καθηγητές και υπεύθυνοι του προγράμματος
Τα πρώτα βήματα για μια ενωμένη Ευρώπη
Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 κρατών και 450 εκατομμυρίων πολιτών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ιστορία της ευρωπαϊκής Ηπείρου και των δύο Παγκόσμιων Πολέμων. Το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε την Ευρώπη βαθιά τραυματισμένη και υπήρχε πλέον η ανάγκη να γίνει ένα μεγάλο άλμα πάνω από τα μίση, τα οποία είχαν οδηγήσει σε διαδοχικούς πόλεμους, με αποτέλεσμα να προσπαθήσουν να ενώσουν την ύπαρξή τους και το μέλλον τους, έτσι ώστε να μην οδηγηθούν ξανά σε πόλεμο μεταξύ τους.
Πρωτεργάτης της ιδέας αυτής ήταν o Ρομπέρ Σουμάν (Robert Schuman), ο οποίος στις 9 Μαΐου 1950 με την ιστορική πλέον Διακήρυξη Σουμάν πρότεινε την ίδρυση μιας Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, η οποία πραγματώθηκε με τη Συνθήκη του Παρισιού στις 18 Απριλίου 1951. Με τη Συνθήκη αυτή δημιουργήθηκε μια κοινή αγορά άνθρακα και χάλυβα μεταξύ των έξι ιδρυτικών χωρών (Βέλγιο, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Κάτω Χώρες). Στόχος ήταν η διασφάλιση της ειρήνης μεταξύ των νικητών και των ηττημένων της Ευρώπης και η συνεργασία τους επί ίσοις όροις μέσα σε ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο.
Μερικά χρόνια αργότερα, στις 25 Μαρτίου 1957, τα έξι κράτη μέλη αποφάσισαν, με τη Συνθήκη της Ρώμης, να δημιουργήσουν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (Ευρατόμ) και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), που θα οδηγούσε στην οικοδόμηση μιας ευρύτερης κοινής αγοράς και θα κάλυπτε ένα μεγάλο φάσμα αγαθών και υπηρεσιών.
Η πρώτη σύνοδος της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, η οποία μετονομάστηκε σε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο της Γαλλίας με εκλεγμένο πρόεδρο τον Ρομπέρ Σουμάν.
Τα αποτελέσματα του παραπάνω εγχειρήματος ήταν άμεσα: Οι δασμοί μεταξύ των έξι χωρών καταργήθηκαν το 1968 και τέθηκαν σε εφαρμογή κοινή εμπορική και γεωργική πολιτική.
Οι νέες προοπτικές που δημιουργήθηκαν οδήγησαν τη Δανία, την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο στην απόφαση για ένταξη τους στην Κοινότητα. Τον Ιούνιο του 1979 υλοποιήθηκε ένα ουσιαστικό βήμα με τη διενέργεια των πρώτων εκλογών για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση καθολική ψηφοφορία κάθε πέντε χρόνια.
Η Ευρώπη αλλάζει όψη και διευρύνεται:
Η Ελλάδα προσχώρησε στην ΕΟΚ το 1981 κι έγινε το 10ο μέλος. Το 1986 ακολούθησαν η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Η παγκόσμια οικονομική ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 δημιούργησε ένα κλίμα «ευρωσκεπτικισμού». Όμως, οι ελπίδες αναζωπυρώθηκαν το 1985, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με πρόεδρο τον Jacques Delors, δημοσίευσε τη Λευκή Βίβλο που περιείχε ένα χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού οράματος. Αυτός ο φιλόδοξος στόχος αποτυπώθηκε στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1987.
Η πολιτική διάρθρωση της Ευρώπης άλλαξε ριζικά με την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην επανένωση της Γερμανίας και στην επάνοδο της δημοκρατίας στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Το 1993 δημιουργείται η ενιαία αγορά, με τις εξής «4 ελευθερίες»: ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων. Τη δεκαετία του 1990 υπογράφονται 2 Συνθήκες – η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Συνθήκη του Μάαστριχτ) το 1993 και η Συνθήκη του Άμστερνταμ το 1999. Η Αυστρία, η Φινλανδία και η Σουηδία προσχωρούν στην Ε.Ε. το 1995, ενώ ένα μικρό χωριό στο Λουξεμβούργο δίνει το όνομά του στη συμφωνία του Σένγκεν, η οποία θα επιτρέψει σταδιακά στους πολίτες να ταξιδεύουν σε μεγάλα τμήματα της Ε.Ε. χωρίς ελέγχους διαβατηρίων. Τα επόμενα χρόνια υποβλήθηκαν αιτήσεις ένταξης από πολλές χώρες για να φτάσουμε σήμερα στον αριθμό των 27 κρατών – μελών!
Η Ευρώπη αντιμέτωπη με προκλήσεις:
Στο μεταξύ, η Ε.Ε. προχώρησε στο τολμηρό σχέδιό της, τη δημιουργία ενός ενιαίου νομίσματος που θα διευκόλυνε τη λειτουργία των επιχειρήσεων και τη ζωή των καταναλωτών και των ταξιδιωτών. Την 1η Ιανουαρίου 2002 το ευρώ αντικατέστησε τα παλαιά νομίσματα 12 χωρών της Ε.Ε., οι οποίες δημιούργησαν από κοινού τη «ζώνη του ευρώ». Τέλος, η Συνθήκη της Λισαβόνας (2007) αποτέλεσε ένα ακόμα βήμα για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης.
Η διευρυμένη Ε.Ε. τον 21ο αιώνα κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις και προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, η πανδημία, η χρημοτοπιστωτική κρίση, η κλιματική κρίση, ο πόλεμος στην Ουκρανία και άλλα. Παρ’ όλα αυτά παραμένει ενωμένη και σταθερή και αγωνίζεται για την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών της, ανταποκρινόμενη στο όραμα των πρωτεργατών της!
ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ,
μαθήτρια της Β’ Λυκείου
