Γυναίκα και Συνδικαλισμός

Της προέδρου της ΟΕΒΕΜ Δώρας Καναβιτσά
και του γραμματέα Θανάση Μόσχου

Η Ημέρα της Γυναίκας αποτελεί μνήμη των συνδικαλιστικών αγώνων των γυναικών για τα δικαιώματά τους και σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα. Η 8η Μαρτίου θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και καθιερώθηκε ως μέρα της Γυναίκας σε ανάμνηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες.
Είναι μια ξεχωριστή ημέρα, όχι εορτασμού, αλλά κυρίως υπενθύμισης πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες σε όλους τους τομείς. Οι γυναίκες είναι άνθρωποι ενεργοί μέσα στην κοινωνία και ο ρόλος τους είναι πολυδιάστατος!

Η αξία της γυναίκας είναι ιδιαίτερα σημαντική στο πέρασμα των χρόνων όσον αφορά στην ελληνική επιχειρηματικότητα. Στην Ελλάδα, η πλειοψηφία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων χαρακτηρίζονται οικογενειακές και ο ρόλος της γυναίκας σε αυτές είναι καθοριστικός. Σήμερα, οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα και μπορούν να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά και συνδικαλιστικά.
Πλέον οι γυναίκες έχουν δικαιώματα τόσο οι ίδιες, όσο και οι άντρες, που τους επιτρέπουν να ασχοληθούν με την ίδρυση της δικής τους επιχείρησης. Για παράδειγμα η απόκτηση ενός παιδιού δεν αποτελεί εμπόδιο για μια αυτοαπασχολούμενη γυναίκα, αφού ένας πατέρας που είναι εργαζόμενος, μπορεί να κάνει χρήση της άδειας φροντίδας παιδιού, εφόσον η μητέρα είναι αυτοαπασχολούμενη.

Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν ακόμα στερεότυπα για τα δύο φύλα, τα οποία εμποδίζουν και υπονομεύουν τη συμμετοχή των γυναικών στα συνδικαλιστικά όργανα και γενικότερα σε κέντρα λήψης αποφάσεων. Επίσης, η έλλειψη χρόνου λόγω των πολλών υποχρεώσεων (επαγγελματικών, οικογενειακών, προσωπικών) είναι ένας ακόμα παράγοντας που δεν στηρίζει τη θέση των γυναικών σε συνδικαλιστικά όργανα.
Αυτό φυσικά, δεν σημαίνει πως οι γυναίκες δεν έχουν καταφέρει πολλά σε εργασιακό και συνδικαλιστικό επίπεδο, ούτε ότι πρέπει να μείνουν αμέτοχες. Αντιθέτως! Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει οι γυναίκες να ασχολούνται με το συνδικαλιστικό κίνημα, να υπερασπίζονται τα κεκτημένα, να προσπαθούν για την εξάλειψη των διακρίσεων, αλλά και να αγωνίζονται για νέες κατακτήσεις.

Ο ρόλος της γυναίκας σήμερα πρέπει να απασχολεί και να προβληματίζει, να θέτει ερωτήματα και να δίνει ώθηση σε μια προσπάθεια ενίσχυσης και προστασίας της θέσης της γυναίκας. Η γυναίκα δημιουργεί και προσφέρει στην επιχειρηματικότητα, εργάζεται είτε ως αυτοαπασχολούμενη είτε ως υπάλληλος, είναι σύζυγος και μητέρα, αλλά πάνω απ’ όλα είναι άνθρωπος ενεργός στην κοινωνία!

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα παραμένουν και απαιτείται ακόμα αρκετός χρόνος για να επέλθουν οι ουσιαστικές αλλαγές στις ζωές των γυναικών σε επίπεδο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ισότητας – ισοτιμίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ιστορία και η καθημερινότητα αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει λόγος αμφισβήτησης της ισότητας των δύο φύλων.