Γεμίζουν τα «τεφτέρια» στα φαρμακεία

Την ανάδειξη του φαρμακοποιού ως πρωταγωνιστή και τον μετασχηματισμό του φαρμακείου σε χώρο υγείας, προκειμένου να αντέξουν μετά από οκτώ χρόνια κρίσης και να έχουν σημαντικό ρόλο στις προκλήσεις που έρχονται, τόνισε μεταξύ άλλων στο πανθεσσαλικό συνέδριο των φαρμακοποιών, το οποίο πραγματοποιήθηκε πριν μερικές ημέρες ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Μαγνησίας κ. Κώστας Ματσιόλης.
Στην εισήγησή του για τις προοπτικές και τις προκλήσεις για το αύριο του ελληνικού φαρμακείου ο κ. Ματσιόλης επισήμανε πως «η πραγματικότητα στην Ελλάδα σήμερα, βρίσκει την ελληνική οικονομία να προσπαθεί με δειλά βήματα να ορθοποδήσει, μετά από μια μακρά και επίπονη περίοδο, κατά την οποία επλήγησαν οι περισσότεροι παραγωγικοί τομείς της χώρας. Ανάμεσά τους και ο φαρμακευτικός κλάδος με την πλειοψηφία των φαρμακείων να παλεύουν να σταθούν με αξιοπρέπεια στο ύψος των περιστάσεων, ισορροπώντας μεταξύ της ίδιας της βιωσιμότητάς τους και της έμπρακτης προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, στη γειτονιά τους.

Τα αποτελέσματα από αυτές τις επιλογές είναι πλέον εμφανή σε όλους μας. Το χάσμα μεταξύ των «μικρών» και των «μεγάλων» φαρμακείων μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ολοκληρώνεται και το σχέδιο παράδοσης του φαρμακείου και της φαρμακευτικής περίθαλψης στα ιδιωτικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που θα επιφέρει η εμπορευματοποίηση του φαρμάκου και η μετατροπή του φαρμακείου σε εμπορικό κατάστημα».
Παράλληλα πρόσθεσε πως «αυτό που χρήζει ωστόσο ιδιαίτερης επισήμανσης είναι η ουσιαστική προσφορά του μικρομεσαίου φαρμακείου στην τοπική κοινωνία. Ο μέσος φαρμακοποιός, ο οποίος παρά τις αντιξοότητες, δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο μέχρι σήμερα να στηρίζει πρακτικές όπως για παράδειγμα το «τεφτέρι», δίνοντας τα φάρμακα με πίστωση, καθώς πολλοί ασθενείς δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην άμεση κάλυψη της δαπάνης των φαρμάκων, τα οποία είναι απαραίτητα για την υγεία τους».
Για το θέμα πρόσθεσε πως «το φαινόμενο με τα τεφτέρια είναι όλο και πιο έντονο πλέον, καθώς λόγω των πολλών υποχρεώσεων οι ασθενείς δυσκολεύονται να αγοράσουν τα φάρμακα. Μάλιστα υπάρχουν και κάποιοι που έχουν μειώσει τις θεραπείες τους».

Και συμπλήρωσε λέγοντας πως «ο χώρος μας, χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μέσα από τις θεσμικές συλλογικότητες του κλάδου μας δηλ. του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου και των τοπικών Φαρμακευτικών Συλλόγων και μέσα από αγώνες.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η δική μας στρατηγική δεν μπορεί να είναι άλλη από το να υιοθετήσουμε ως κεντρικό στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών υγείας των ασθενών και ειδικότερα αυτές τις ανάγκες που σχετίζονται με το φάρμακο, την ανάδειξη του φαρμακοποιού ως πρωταγωνιστή και τον μετασχηματισμό του φαρμακείου σε χώρο υγείας. Για να συμβούν αυτά θα απαιτηθούν τομές σε πολλαπλά επίπεδα, στην προπτυχιακή, μεταπτυχιακή και επαγγελματική εκπαίδευση των φαρμακοποιών, στην υποδομή, τον εξοπλισμό και τη λειτουργία των φαρμακείων, στη νομοθεσία και αλλού. Αυτό όμως που κυρίως χρειάζεται είναι όραμα, αποφασιστικότητα και εργατικότητα.
Η ατομική πορεία για τους περισσότερους από εμάς δεν είναι λύση, δεν είναι δρόμος. Δρόμος είναι η συλλογική στάση και αντίσταση».