Φλωρεντία: Η γέφυρα των εμπόρων – Στην απέναντι όχθη

Της Άννας Μαρίας Κουτσιρίμπα – Σεμιλιέτωφ,
φιλολόγου – συγγραφέα*

Συνεχίζοντας από τον Κοριντόιο Βαζαριάνο, τον σκεπαστό διάδρομο, που κατασκευάστηκε για να συνδέσει το Ουφίτσι, που ήταν τα γραφεία των Μεδίκων, με το Παλάτσο Πίτι, που ήταν η νέα τους κατοικία στην άλλη άκρη του ποταμού, θα περάσουμε από το Πόντε Βέκιο, τη χαρακτηριστική γέφυρα της Φλωρεντίας με τα μικρά μαγαζάκια. Αποτελεί σύμβολο της πόλης και είναι η τελευταία από μια σειρά γεφυρών πάνω στον Άρνο ποταμό. Στην αρχή ήταν ξύλινη και κατασκευάστηκε το 970 και στη συνέχεια ενισχυόταν διαρκώς για να μπορέσει να αντέξει στις πλημμύρες που μάστιζαν την πόλη. Κατά την περίοδο των Μεδίκων δόθηκε στους χρυσοχόους που δημιούργησαν τα εργαστήριά τους και που υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Διασώθηκε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού τη σεβάστηκαν οι ναζί κατά την αποχώρησή τους το 1944, αλλά και από τις καταστροφικές πλημμύρες του 1966. Τα μαγαζιά υπήρχαν από τον 13ο αιώνα με τους πρώτους εμπόρους κρεάτων και ιχθυοπωλών. Αργότερα προστέθηκαν και τσαγκάρηδες, κουρείς, μανάβηδες και όλων των ειδών έμποροι. Από τον 16ο αιώνα άρχισαν κοσμηματοπώλες να έχουν τα καταστήματά τους και σήμερα εξακολουθούν να τα μονοπωλούν. Μάλιστα το 1900 τοποθετήθηκε η προτομή του διάσημου χρυσοχόου Τσελίνι.
Στη συνέχεια περνώντας τον Άρνο ποταμό θα βρεθούμε στο Παλάτσο Πίτι, που αποτέλεσε το σπίτι των Μεδίκων για 200 χρόνια. Σήμερα είναι ένα συγκρότημα οκτώ Μουσείων αφιερωμένα σε συλλογές πινάκων ζωγραφικής, αλλά και με ασημικά και πολύτιμα αντικείμενα. Το κτίριο κατασκευάστηκε κατά τον 15ο αιώνα. Θα δούμε την εντυπωσιακή του πρόσοψη. Αρχικά αποτελούσε την κατοικία του τραπεζίτη Λούκα Πίττι, που αγοράστηκε από τους Μεδίκους τον επόμενο αιώνα και έγινε η κύρια κατοικία των οικογενειών που κυβερνούσαν το Δουκάτο. Στα τέλη του 18ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε από τον Ναπολέοντα και το 1919 ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ’ το δώρισε στον ιταλικό ναό. Το κυριότερο από τα μουσεία του αποτελεί η Παλατινή Πινακοθήκη με περισσότερους από 500 αναγεννησιακούς πίνακες. Μπορούμε να επισκεφτούμε και τα βασιλικά διαμερίσματα, που αποτελούνται από 14 δωμάτια όμορφα διακοσμημένα, τις Πινακοθήκες Μοντέρνας Τέχνης σε 30 αίθουσες, το Μουσείο Ασημικών, που η επίσημη ονομασία του είναι «Θησαυρός των Μεδίκων». Υπάρχει επίσης Μουσείο Αμαξιών και Κουστουμιών.

Πίσω από το παλάτι βρίσκονται οι κήποι Μπόμπολη που θεωρούνται οι πιο όμορφοι κήποι στην πόλη, με δέντρα, σιντριβάνια και αγάλματα.
Όμορφα κτίρια ξεπροβάλουν στις όχθες του ποταμού σε ένα καταπράσινο, όμορφο, φυσικό τοπίο. Ανάμεσά τους ένα παλάτι στο χρώμα του πορτοκαλιού που ξεχωρίζει και τραβά τα βλέμματα των περαστικών. Πρόκειται για το Palazzo Serristori, ένα αναγεννησιακό παλάτι του 16ου αιώνα που κατασκευάστηκε από τον επίσκοπο Lorenzo Serristori. Πάνω από την πύλη το οικόσημο της οικογένειας και στο πλάι μία επιγραφή όπου αναγράφεται πως σε αυτό έμενε εξόριστη η γυναίκα του Ιωσήφ Βοναπάρτη, αδελφού του Μέγα Ναπολέοντα, μέχρι τον θάνατό της. Το παλάτι επέστρεψε στην οικογένεια τον 19ο αιώνα, αλλά στις αρχές του 20ού πωλήθηκε και σήμερα στεγάζει πολυτελείς κατοικίες.

Σε αυτή την πλευρά του ποταμού θα συναντήσουμε και την Πλατεία Τζουζέπε Πόγκι, που πήρε το σημερινό όνομά της στις αρχές του 20ού αιώνα. Στη μέση της πλατείας βρίσκεται η αρχαία Porta San Niccolo, που μας θυμίζει πύργο εξαιτίας των επάλξεων που υπάρχουν στην κορυφή της. Είναι αφιερωμένη στον αρχιτέκτονα που δημιούργησε μια σειρά από σκάλες σαν ράμπες, αλλά και την πλατεία του Μιχαήλ Άγγελου. Ένα υπέροχο σημείο για πανοραμική θέα της πόλης. Το αρχαίο της όνομα ήταν Piazza delle Mulina, επειδή υπήρχαν πολλοί μύλοι στον Άρνο ποταμό που τροφοδοτούνταν από τα νερά ενός φράγματος. Ο Άρνος, το ποτάμι που διαρρέει τη Φλωρεντία, αλλά και την Τοσκάνη γενικότερα, έχει μήκος 241 χιλιόμετρα.

Διακρίνουμε τρεις γέφυρες, εκτός από την Πόντε Βέκιο, τη γνωστή Γέφυρα των Εμπόρων, τη γέφυρα Σάντα Τρινίτα και του Μπαρτολομέο Αμμαννάτι. Ο Άρνος είναι γνωστός για τις πλημμύρες του. Δυστυχώς η Φλωρεντία έχει πλημμυρήσει αρκετές φορές κατά τους αιώνες, αλλά το 1966 μετά από καταρρακτώδεις βροχές ένα μέρος του αναχώματος κατέρρευσε με αποτέλεσμα να προκαλέσει τον θάνατο σε 35 ανθρώπους, αλλά προκάλεσε και σημαντικές ζημιές σε ένα μέρος του ιστορικού της κέντρου και να καταστραφεί ένας αρκετά σημαντικός αριθμός έργων τέχνης. Μάλιστα σε αρκετά σημεία στην πόλη μπορούμε να δούμε στις οικείες των σπιτιών τη στάθμη του ύψους των νερών από εκείνη τη φοβερή πλημμύρα.
Παρατηρούμε τα νερά του ποταμού που έρχονται με ορμή, καθώς υπάρχουν και κάποιοι που με κανό απολαμβάνουν τη βαρκάδα τους στο ποτάμι.
Συνεχίζεται…
*Οι φωτογραφίες είναι του Μιλτιάδη και του Γιώργου Σεμιλιέτωφ