Έργα τέχνης από ψηφιακά μοντέλα στο 2ο ΕΠΑΛ Βόλου

Μια πρωτότυπη εφαρμογή, η 3d CITY ART, που συνδυάζει την ψηφιακή τεχνολογία, τον σχεδιασμό, με τον πολιτισμό και την τοπική ιστορία υλοποιείται από το 2^ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Βόλου και ειδικότερα το Τμήμα Εφαρμοσμένων Τεχνών, όπου γίνεται εμβάθυνση στον ψηφιακό σχεδιασμό.

Στη χθεσινή ημερίδα για την επαγγελματική εκπαίδευση στο Βελεστίνο, στον αίθριο χώρο του κτιρίου παρουσιάστηκαν οι δημιουργίες των μαθητών και των καθηγητών.

Ειδικότερα ο αρχιτέκτονας καθηγητής του 2^ου ΕΠΑΛ Βόλου και υπεύθυνος της εφαρμογής κ. Σωτήρης Γιαμάκος ανέφερε πως «εφαρμόζουμε στο σχολείο τη φωτογραφομετρία, μέσω της οποίας μπορούμε να κάνουμε τη φωτογράφηση εντός αντικειμένου. Στη συνέχεια ανεβάζουμε τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο και μέσω του οποίου χρησιμοποιούμε την υπολογιστική ισχύ για να δημιουργήσουμε τρισδιάστατα ψηφιακά μοντέλα, τα οποία μπαίνουν σε σχεδιαστικά προγράμματα. Έτσι δημιουργούμε διακοσμητικά αντικείμενα για τις πόλεις σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο».

Σε μακέτες χθες στο αίθριο του διδακτηρίου βρίσκονταν οι προτάσεις των μαθητών με διάφορα αντικείμενα φτιαγμένα από κοχύλια που βρήκαν και τα οποία μπορούν να αναπαράγουν. Οι προτάσεις τους συνδέονται με την ιστορία του Βόλου και τη σχέση της με τη θάλασσα.

Ήδη το 2^ο ΕΠΑΛ Βόλου προχώρησε στην παραγωγή ενός αντικειμένου που είναι κοχύλι. Οι μαθητές με τη συνδρομή των καθηγητών τους έχουν βρει πολύ ενδιαφέρουσα την όλη πρωτοβουλία που συνδυάζει τη φωτογραφία, τον ψηφιακό σχεδιασμό, τη μακέτα.

Όπως τονίζεται από το σχολείο «από τις 24 Νοεμβρίου 2016 το 2ο ΕΠΑΛ Βόλου (Εσπερινό), συμμετέχει στο πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση» του ΣΕΝ/JA GREECE φορέα του Junior Achievement Worldwide. Ο οργανισμός είναι ο μεγαλύτερος και μακροβιότερος μη κερδοσκοπικός οργανισμός στον κόσμο που εφαρμόζει προγράμματα επιχειρηματικότητας στην εκπαίδευση σε 122 χώρες με τη συμμετοχή περισσότερων των 11 εκατομμυρίων μαθητών τον χρόνο.

Το πρόγραμμα του ΣΕΝ/JA Greece είναι μια πραγματική πρόκληση για μας, καθώς και μας δίνεται η ευκαιρία να αναδείξουμε την αξία της προσοχής στην Ελληνική Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση που φοιτούμε. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εργαζόμενοι και ενήλικοι και παραμένουμε μετά την αποφοίτησή μας στον τόπο μας.

Σήμερα το σχολείο μας δεν διαθέτει ούτε έναν υπολογιστή με ισχύ να υποστηρίξει σχεδιαστικά προγράμματα, ούτε έχουμε τρισδιάστατους εκτυπωτές, φωτογραφικό εξοπλισμό και scanners που απαιτούνται για το έργο που παρουσιάζουμε!

Με προϋπολογισμό που δεν ξεπέρασε τα 150 ευρώ, με τις φωτογραφικές μας μηχανές και τα κινητά μας τηλέφωνα και χρησιμοποιώντας δωρεάν την υπολογιστική ισχύ μέσω cloud computing κάπου στην Αμερική, με τους μαθητικούς μας λογαριασμούς για δωρεάν software, με πολλούς πειραματισμούς και αποτυχίες, καταφέραμε τελικά να παράγουμε ψηφιακά μοντέλα που μπορούν να εξελιχτούν σε έργα τέχνης μεγάλης αξίας».

Φώτης Σπανός