Επίθεση στη Σύγκλητο του Π.Θ. από το διοικητικό προσωπικό: “Εντείνει την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του ιδρύματος”

Επίθεση στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εξαπολύει ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του ακαδημαϊκού ιδρύματος, όσον αφορά τον σχεδιασμό επέκτασης της Πολυτεχνικής Σχολής.

Με σημερινή ανακοίνωσή του ο Σύλλογος, παρότι παραδέχεται την αναγκαιότητα των νέων υποδομών, καταγγέλλει ότι τα σχεδιαζόμενα έργα προωθούν την προσαρμογή της εκπαίδευσης και της έρευνας στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και στηλιτεύει το γεγονός ότι μεταξύ των έργων περιλαμβάνεται και η κατασκευή πάρκινγκ.

Ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού κατηγορεί τη Σύγκλητο ότι, με τις επιλογές της, εντείνει τα προβλήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, «βαθαίνοντας την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του ιδρύματος».

Όσον αφορά την αντιπαράθεση των πρυτανικών αρχών με την κατάληψη «Τερμίτα», θεωρεί ότι «αξιοποιείται για να χτυπηθεί το άσυλο, να ενισχυθούν τα μέτρα καταστολής και να καλλιεργηθεί η αποδοχή τους στη συνείδηση του λαού».

Ειδικότερα, το ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις για την ανάπτυξη της πολυτεχνικής σχολής, επισημαίνει τα ακόλουθα:

Η απόφαση της Συγκλήτου για την κατασκευή υποδομών προϋπολογισμού 55 εκατομμυρίων ευρώ αν και καλύπτει κάποιες από τις οξυμένες εδώ και χρόνια ανάγκες φοιτητών και εργαζομένων στην πολυτεχνική σχολή, εντούτοις δεν ξεφεύγει από τη λογική των έργων για την καλύτερη προσαρμογή της εκπαίδευσης και της έρευνας στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Εξάλλου οι ίδιοι οι συγκλητικοί στην ανακοίνωσή τους, την αποκαλούν «επένδυση» και όπως αναφέρουν αυτολεξεί: «Τα κτίρια αυτά ενισχύουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Περιφέρειας στον τομέα των ερευνητικών υποδομών και ιδιαίτερα αυτών που σχετίζονται άμεσα με το παραγωγικό σύστημα και τις ανάγκες του. Οι νέες υποδομές αναμένεται να προσελκύσουν νέους ερευνητές, υψηλής ποιότητας προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές και να διευκολύνουν διεθνείς συνεργασίες και συμπράξεις με παραγωγικούς φορείς προς όφελος του Πανεπιστημίου, της Περιφέρειας και της Χώρας».

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η «επένδυση» αυτή γίνεται στην πολυτεχνική και όχι στα τμήματα των ανθρωπιστικών σπουδών όπου και εκεί οι ανάγκες, είναι επίσης οξυμένες.
Εκτός αυτού, ένα πολύ σημαντικό μέρος των χρημάτων θα δαπανηθούν για την κατασκευή πάρκινγκ. Έχουν δηλαδή πρόβλημα οι φοιτητές που να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους και φροντίζει η πρυτανεία μ’ αυτό τον τρόπο να τους το λύσει;

Το ότι δεν τους πήρε ξαφνικά ο πόνος για τα προβλήματα φοιτητών και εργαζομένων επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η Σύγκλητος, παράλληλα μ’ αυτές τις εξαγγελίες προωθεί την πολιτική της κυβέρνησης σχεδιάζοντας την παραπέρα μείωση του αριθμού των φοιτητών που σιτίζονται, γενικεύοντας τα δίδακτρα, αναγκάζοντας τους φοιτητές και τις οικογένειές τους να βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για βιβλία, αναλώσιμα, ενώ διατηρεί το απαράδεκτο καθεστώς σε ένα ίδρυμα με 11.000 φοιτητές να διαθέτει μόλις 70 θέσεις σε εστίες. Τα προβλήματα αυτά όχι μόνο δεν τα λύνει, αλλά τα εντείνει βαθαίνοντας την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του ιδρύματος. Μας θυμίζει την «ανάπτυξη» με την κατασκευή των μεγάλων οδικών δικτύων όπου γίνονται με κριτήριο την εξυπηρέτηση των μονοπωλιακών επιχειρήσεων αφού ο λαός που τα χρυσοπλήρωσε, αν δεν μπορεί να πληρώσει τα χαράτσια των διοδίων επιλέγει τους ανασφαλείς και επικίνδυνους παράδρομους για τη μετακίνησή του.

Επιπλέον διατηρούνται και επεκτείνονται, και με ευθύνη των πρυτανικών αρχών η πανσπερμία των συμβάσεων με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας με κουτσουρεμένες αμοιβές και δικαιώματα που οδηγούν τους εργαζόμενους στην ομηρία και την ανασφάλεια. (βλ. συμβασιούχους, καθαρίστριες, μπλοκάκια κλπ.) Για να μη μιλήσουμε για τις τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν σε σχέση με τη συντήρηση και τη λειτουργικότητα των κτιρίων που εργαζόμαστε, τις μόνιμες βλάβες στον κλιματισμό, τις ελλείψεις ειδών υγιεινής κλπ.

Η αντιπαράθεση με αλληλοκατηγορίες και μηνύσεις, που έχει ξεσπάσει τον τελευταίο καιρό μεταξύ των πρυτανικών αρχών και μιας ομάδας που δεν έχει καμία σχέση με το φοιτητικό κίνημα, είναι μακριά από την ουσία των προβλημάτων. Υπηρετεί στοχεύσεις ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, αξιοποιείται για να χτυπηθεί το άσυλο, να ενισχυθούν τα μέτρα καταστολής, να καλλιεργηθεί η αποδοχή τους στη συνείδηση του λαού, να λοιδορηθούν μορφές πάλης, οι αγώνες. Να αντιμετωπιστούν οι φωνές που αντιπαλεύουν με συνέπεια την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ΑΕΙ, να υποταχθούν πλήρως φοιτητές και εργαζόμενοι στον στόχο της εξασφάλισης της κερδοφορίας για τις επιχειρήσεις, στην απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης» κλπ. Εξάλλου, τον χαρακτήρα της σχέσης των πρυτανικών αρχών μ’ αυτές τις ομάδες τον προσδιορίζει κατά τη γνώμη μας και η δήλωση στελέχους της Διοίκησης στη διάρκεια της πρόσφατης εκδήλωσης στο αμφιθέατρο της Χωροταξίας, ότι είναι πρόθυμοι να παραχωρήσουν κάποιον άλλο χώρο στους καταληψίες προκειμένου να προχωρήσει η «επένδυση».

Ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να στοιχηθούμε πίσω από τις πρυτανικές αρχές που ψάχνουν να βρουν υποστηρικτές στα επιχειρηματικά τους σχέδια.
Δε θέλουμε Πανεπιστήμια ΑΕ.
Καλούμε την πρυτανική αρχή να βγάλει από το μυαλό της την ιδέα ότι μπορεί να χρησιμοποιεί το διοικητικό προσωπικό ως ανθρώπινη ασπίδα που θα προστατεύει και θα προωθεί την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του Πανεπιστημίου.

Παλεύουμε μαζί με τους φοιτητές και τους υπόλοιπους εργαζόμενους και απαιτούμε:
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των αναγκών! Καμία επιχειρηματική λειτουργία στις σχολές!
• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους με πλήρες ωράριο, αξιοπρεπείς αποδοχές και δικαιώματα.
• Ούτε ευρώ απ’ τη τσέπη του φοιτητή για σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, βιβλία, αναλώσιμα.
• Άμεση κατάργηση των διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά.
• Σύγχρονες, πλήρεις και ασφαλείς κτηριακές δομές χωρίς την εμπλοκή ιδιωτών και εταιριών που είναι γνωστές για τα «φαγοπότια» τους σε τέτοιου είδους «επενδύσεις».
• Άμεση ανέγερση φοιτητικής εστίας με βάση τις ανάγκες των φοιτητών του ιδρύματος.

Το ΔΣ