Παρουσιάστηκε χθες το απόγευμα το πρώτο βιβλίο της Δήμητρας Κόμτσια «Επάγγελμα νοσοκόμα» (Εκδόσεις Ελκυστής) στο Αίθριον στο Τσαλαπάτα, το οποίο αποτελείται από 21 διηγήματα, ιστορίες αληθινές, τις οποίες έζησε η ίδια η συγγραφέας ως νοσηλεύτρια σε ιδιωτικές κλινικές. Στόχος είναι να προβληματίσει τον αναγνώστη πάνω σε θέματα κοινωνικά και να τον ευαισθητοποιήσει.
Η αναπληρώτρια σχολική νοσηλεύτρια με μεταπτυχιακό στην ψυχική υγεία και συγγραφέας Δήμητρα Κόμτσια ανέφερε ότι «το βιβλίο ουσιαστικά αποτελείται από 21 διηγήματα και πραγματεύεται ιστορίες ανθρώπων από τις κλινικές που εργαζόμουνα για τα 3 χρόνια, από τα 16 έως τα 18 μου, ως νοσηλεύτρια του Παθολογικού Τμήματος. Πρόκειται για ένα βιβλίο με αληθινές ιστορίες».
Στόχος, όπως η ίδια λέει, είναι να προβληματίσει τον αναγνώστη πάνω σε θέματα κοινωνικά, να τον ευαισθητοποιήσει όσον αφορά στον τομέα της νοσηλευτικής και της ασθένειας, αλλά και να του μεταλαμπαδεύσει μία πνευματική εμπειρία, ώστε να καταλάβει πως το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η υγεία και να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας.
«Ο σκοπός είναι να είμαστε υγιείς και να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας, το πιο σπουδαίο που έχω καταλάβει από τις κλινικές, στις οποίες εργαζόμουνα, κάτι που ο απλός κόσμος δεν το βλέπει και δεν το αντιλαμβάνεται» επισήμανε.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα, «δουλεύοντας σε ένα τόσο σκληρό περιβάλλον, όπως είναι ο χώρος μιας ιδιωτικής κλινικής, αποκτάμε εμπειρίες, αλλά και ευαισθησία που ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει. Εκεί στοχεύει και το βιβλίο. Να καταλάβει ο κόσμος το νοσηλευτικό έργο και λειτούργημα, τι περιλαμβάνει και τις καταστάσεις, κάτω από τις οποίες εργαζόμαστε».
Η Δήμητρα Κόμτσια σημείωσε πως ο νοσοκόμος και ο νοσηλευτής δεν είναι αυτός που κάνει μία περιποίηση κατάκλισης, ένα τάισμα, μια αλλαγή πάνας, αλλά είναι ο άνθρωπος που αποτελεί οικογένεια για τους ασθενείς, ακούει τα προβλήματά τους, είναι ο «ψυχολόγος» τους, αφουγκράζεται τις ανάγκες τους, όποτε νιώθουν μοναξιά και κοιτάνε το παράθυρο πότε θα έρθουν οι δικοί τους άνθρωποι.
Το βιβλίο πραγματεύεται πολλά ζητήματα, όπως τη μοναξιά που βιώνουν τα άτομα της Τρίτης Ηλικίας, όπως στην περίοδο του Covid-19. «Μας έχουν ουσιαστική ανάγκη, να τους ακούσουμε και να κάτσουμε πλάι τους για 10 λεπτά, ουσιαστικά, όχι από υποχρέωση» κατέληξε.
Να σημειωθεί πως την παρουσίαση συντόνισε η εκπαιδευτικός Λαμπρινή Ζάχου, ενώ μίλησαν για το βιβλίο ο Γιάννης Δημολιάτης, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής και Ψυχικής Υγείας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, συγγραφέας, και η Ευφροσύνη Γατή, νοσηλεύτρια, συγγραφέας.