Διπλάσια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας το πρώτο πεντάμηνο φέτος στη Μαγνησία

«Ο 45χρονος, που βρισκόταν υπό την επήρεια μέθης, άρχισε να χτυπάει την 15χρονη κόρη του, αλλά ο 16χρονος γιος του μπήκε στη μέση, για να τον σταματήσει. Τότε ο 45χρονος χτύπησε με τη μασιά του τζακιού τον 16χρονο γιο του στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει. Μάλιστα ο 16χρονος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου, για να γίνουν ράμματα στο κεφάλι του. Μήνυση εναντίον του 45χρονου κατέθεσαν τα δύο παιδιά».

Η είδηση είναι μία από αυτές με θέμα την ενδοοικογενειακή βία και απειλή, που κατακλύζουν καθημερινά το αστυνομικό δελτίο και φθάνουν μέχρι τις δικαστικές αίθουσες. Μάλιστα το φαινόμενο δείχνει να μην υποχωρεί με την πάροδο των χρόνων της κρίσης, παραμένει υπαρκτό και απασχολεί την κοινωνία.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Διεύθυνσης Αστυνομίας Μαγνησίας, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν διπλασιαστεί το πρώτο πεντάμηνο φέτος σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό. Ειδικότερα φέτος το πρώτο πεντάμηνο καταγράφηκαν από τις αστυνομικές υπηρεσίες της Μαγνησίας 18 περιστατικά, έναντι μόλις 9 το αντίστοιχο περυσινό διάστημα.
Από αυτά τα περιστατικά άλλα οδηγούνται στο Αυτόφωρο και άλλα σε ρητή δικάσιμο από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου, ενώ σπάνια οι δύο πλευρές τα βρίσκουν.

Γιός που χτύπησε τη μητέρα του γιατί δεν του έδινε χρήματα, αλλά κυρίως εν διαστάσει σύζυγοι που επιτίθενται στους ή στις συζύγους τους είναι περιστατικά που απασχόλησαν από τις αρχές του έτους τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές.
Συνολικά το 2016, σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας καταγράφηκαν 39 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας επίσημα, έναντι 47 το 2015.
Το 2014 τα περιστατικά που είχαν καταγγελθεί στις αστυνομικές αρχές ήταν 43, ενώ το 2013 37.

Σε τρεις φάσεις
Η βία μέσα στην οικογένεια χαρακτηρίζεται από τρεις φάσεις, οι οποίες επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Κατά το πρώτο στάδιο προκαλείται σταδιακά αυξητική ένταση, όπου το θύμα υπόκειται σε λιγότερο βίαιες συμπεριφορές, όπως είναι οι απειλές και προσβολές. Τα θύματα σύντομα διαισθάνονται ότι θα ακολουθήσει η σωματική βία, κι έτσι προσπαθούν να την αποφύγουν, ενεργώντας συγκαταβατικά. Το δεύτερο στάδιο της βίας, εκείνο της έντονης επίθεσης, χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτη σωματική επιθετικότητα, εξαιρετικά βίαιη και επικίνδυνη. Στο τελευταίο στάδιο, ο θύτης ενεργεί απολογητικά και συμπονετικά προς το θύμα, ενώ υπόσχεται πως οι σκηνές βίας δεν θα επαναληφθούν.

Η ενδοοικογενειακή βία δεν περιλαμβάνει μόνο τη σωματική κακοποίηση, αλλά τις άμεσες και έμμεσες απειλές, τη συναισθηματική και ψυχολογική βία, τη σεξουαλική κακοποίηση, την κοινωνική απομόνωση, τον οικονομικό έλεγχο και γενικότερα όλες εκείνες τις συμπεριφορές, που ωθούν ένα άτομο, να ζει υπό ένα διαρκή φόβο. Συνδέεται δε άρρηκτα με την καταπάτηση των κυρίαρχων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της ασφάλειας και ισότητας μέσα στην οικογένεια και τη νομική προστασία.

Στα πινάκια του Πλημμελειοδικείου Βόλου υπάρχουν προς συζήτηση υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας σε διάφορες μορφές, που πλέουν τείνουν να λάβουν τη μορφή «πλημμύρας»… Δεν υπάρχει δικάσιμος χωρίς υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας… Αξιωματικοί, αστυνομικοί, καθηγητές, ακόμη και ιερείς καταγγέλλονται γι’ άσκηση ενδοοικογενειακής βίας…
Μία στις τρεις γυναίκες έχει πέσει θύμα κακοποίησης μια φορά στη ζωή της. Οι ηλικίες των γυναικών που πέφτουν θύματα βίας ξεκινούν από πολύ μικρές, ακόμη και φοιτήτριες και φθάνουν μέχρι τα 60-70 χρόνια.

Η συνηθέστερη μορφή βίας είναι η ψυχολογική και η σωματική, ενώ λιγότερο συχνά αναφέρεται μόνο η ψυχολογική βία. Η ενδοοικογενειακή βία καταγράφεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, δεν είναι χαρακτηριστικό μόνον φτωχών οικογενειών. Η γραμμή 15900 του υπουργείου Εσωτερικών δέχεται χιλιάδες κλήσεις
Σύμφωνα με τον Νόμο 3500/2006, «η άσκηση βίας κάθε μορφής μεταξύ των μελών της οικογένειας απαγορεύεται» (άρθρο 2). Με την ευρύτερη ερμηνεία αυτό σημαίνει ότι δεν απαιτείται μόνο σωματική βία, για να διωχθεί ο θύτης. Η εξύβριση, η απειλή, ο εκβιασμός, η προσβολή της γενετήσιας ελευθερίας (ή βιασμός αν γίνεται πιο κατανοητό στο πλαίσιο συζυγικής ή συντροφικής σχέσης), ο φυσικός περιορισμός (εξαναγκασμός σε απομόνωση) και γενικότερα η προσβολή της προσωπικότητας, αποτελούν βία και είναι παράνομες πράξεις, οι οποίες διώκονται ποινικά. Για να κατατάξουμε τη συμπεριφορά του θύτη σε άσκηση ψυχολογικής βίας, γενικά μπορούμε να πούμε ότι είναι κάθε συμπεριφορά, που προκαλεί φόβο, είτε αυτή απευθύνεται άμεσα στο θύμα ή σε τρίτο πρόσωπο ή απειλή στο θύμα για βλάβη τρίτου προσώπου.