Χαμηλοί βαθμοί στη Γλώσσα λόγω μη παραγωγής γραπτού λόγου

Η τηλεκπαίδευση σε συνδυασμό με την εξάρτηση από την ψηφιακή τεχνολογία, έχουν περιορίσει τη δυνατότητα των μαθητών να παράγουν οργανωμένο γραπτό λόγο, κάτι που αποτυπώθηκε και στα φιλολογικά μαθήματα, ιδίως στη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία, όπου δυστυχώς φέτος οι επιδόσεις στις πανελλαδικές ήταν πολύ μέτριες προς χαμηλές.
Η πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Μαγνησίας κ. Βίκυ Μαντζώρου ανέφερε πως τα αποτελέσματα στα περισσότερα φιλολογικά μαθήματα προκάλεσαν μεγάλο προβληματισμό, γιατί οι επιδόσεις δεν ήταν ανάλογες των θεμάτων. «Για παράδειγμα στη Γλώσσα υπήρξε μια προσπάθεια για να βοηθηθούν οι μαθητές. Κείμενα του Θανάση Βαλτινού διδάσκονται στη Γ’ Τάξη, επομένως το κείμενο του ίδιου συγγραφέα που έπεσε στις πανελλαδικές εξετάσεις έδινε μια δυνατότητα στους μαθητές. Όμως, παρόλο που τα θέματα ήταν σαφή και βατά, οι επιδόσεις δεν ήταν καλές. Είχαμε λιγότερες σε σχέση με άλλα χρόνια επιδόσεις στη Γλώσσα πάνω από βαθμό 17».
Μάλιστα εκτίμησε πως «καθοριστική ήταν η επίδραση της τηλεκπαίδευσης, καθώς για έναν και πλέον χρόνο οι μαθητές είχαν εκπέσει στην κατηγορία του θεατή και του ακροατή, δεν είχαν ενεργό συμμετοχή και αυτό το πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε και στα επόμενα χρόνια, στις γενιές που έρχονται.
Γενικότερα η έντονη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, καθώς οι μαθητές βρίσκονται συνεχώς με ένα κινητό στο χέρι, έχει περιορίσει τη δυνατότητά τους να παράγουν οργανωμένο γραπτό λόγο. Ήρθε λοιπόν και η πανδημία με την τηλεκπαίδευση και το πρόβλημα οξύνθηκε.
Παράλληλα η ευρύτητα σκέψης των μαθητών έχει περιοριστεί, καθώς είναι εξαρτώμενοι από τις μηχανιστικές κινήσεις της ψηφιακής τεχνολογίας, γι’ αυτό και δυσκολεύονται να εμφανίσουν ιδέες σε ένα κείμενο 300 λέξεων.
Θα λέγαμε πολύ απλά πως, αν ένας υποψήφιος ήταν υποχρεωμένος να γράψει μια έκθεση παλαιού τύπου, όπως ήταν υποχρεωμένοι οι υποψήφιοι στις δεκαετίες του 1980 και 1990, με τις πολλές σελίδες, ίσως να μην έγραφε ούτε μια σελίδα».
Η ίδια πρόσθεσε πως οι υποψήφιοι δεν έγραψαν καλά ούτε στα αρχαία, όπου το άγνωστο κείμενο είχε δυσκολία, αλλά σε σχέση με κείμενα παλαιότερων εποχών δεν ήταν τόσο δύσκολο.
Τα θέματα στην ιστορία ήταν εύκολα και ανταποκρίθηκαν οι υποψήφιοι.
Στα λατινικά δεν τα πήγαν τόσο καλά, όσο περιμέναμε, παρά τα απλά θέματα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν, συνέχισε η κ. Μαντζώρου και κατέληξε:
«Και να σημειώσουμε εδώ πως οι υποψήφιοι διδάχθηκαν λατινικά από τη Β’ Λυκείου, οπότε είχαν εξοικειωθεί. Γενικότερα θα λέγαμε πως η επιστροφή στη σχολική πραγματικότητα ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία για τους υποψήφιους. Νόμιζαν ότι θα μειωθεί η εξεταστέα ύλη και ίσως να μην προετοιμάστηκαν, να μην διάβασαν τόσο συστηματικά».